به گزارش «نماینده» آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش جدید خود را از فعالیت های هستهای کشورمان منتشر کرد و اعلام کرد که ایران کماکان به مفاد توافق ژنو پایبند مانده است.
در این گزارش، دیده‌بان هستهای سازمان ملل همچنین مدعی شده که «بنظر می رسد ایران از ماه مه (اردیبهشت) یک بخش جدید به تأسیسات نظامی پارچین افزوده باشد.»
در ادامه این گزارش محرمانه آمده است: «از هنگام گزارش قبلی (ما مه)، در بخشی خاص از سایت پارچین که تحت نظارت ماهواره‌ای آژانس است، تردد ماشین، تجهیزات و مصالحی که احتمالاً برای ساخت‌وساز به کار می‌روند، مشاهده شده است.»
آژانس پس از ذکر این احتمالات، به دیگر موارد موجود در عکس‌های هوایی خود پرداخته و گفته: « ... علاوه بر این، بنظر می‌رسد یک بخش جدید به یکی از ساختمان‌های موجود در پارچین افزوده شده است.»
در بخش دیگری از این گزارش که به دست آسوشیتدپرس رسیده، آمده است که هرگونه فعالیت ساختمانی در پارچین پس از فوریه ۲۰۱۲ (بهمن ۱۳۹۰)، «توانایی آژانس برای راستی‌آزمایی موثر» را کاهش می‌دهد.
غربی‌ها سال‌هاست مدعی فعالیتهای مرتبط با هستهای در تأسیسات نظامی پارچین‌اند که پس از انتشار اخبار فراوان در رسانه‌های بین‌الملل و فشار بین‌المللی بر دولت وقت ایران، بازرسان آژانس اجازه یافتند که در دو نوبت در ژانویه و نوامبر ۲۰۰۵، از تأسیسات نظامی پارچین بازدید کنند.
آنگونه که از اطلاعات درز کرده به خبرگزاری‌های غربی برمی‌آید، بازرسی از پارچین یکی از کلیدهای اصلی حل مسئله «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هستهای ایران است.
در ادامه متن کامل گزارش آژانس آمده است (ترجمه غیررسمی) :
اجرای توافق پادمان ان‌پی‌تی و مقررات مربوط به
قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل
درباره جمهوری اسلامی ایران
گزارش مدیرکل
تحولات عمده:
- در تاریخ ۲ جولای ۲۰۱۵، مدیر کل برای پیشبرد کار جهت حل تمام موضوعات باقیمانده، دیدارهایی با آقای حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران و آقای علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران برگزار کرد.
- در تاریخ ۱۴ جولای ۲۰۱۵، مدیر کل و آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران یک «نقشه راه برای شفاف‌سازی موضوعات باقیمانده گذشته و حال مربوط به برنامه ایران" امضا کردند، همانطور که در ضمیمه گزارش مدیر کل در نوامبر ۲۰۱۱ تشریح شده است.
- در تاریخ ۱۴ جولای ۲۰۱۵، E۳/EU+۳ و ایران بر سر یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، به توافق رسیدند.
- در تاریخ ۲۰ جولای ۲۰۱۵، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۲۳۱ را تصویب کرد که در آن از جمله، «از مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌خواهد تا راستی‌آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط با هستهای ایران در کل دوره آن تعهدات ذیل برجام را انجام دهد.»
- در تاریخ ۱۵ آگوست ۲۰۱۵، همانطور که در نقشه راه توافق شد، ایران توضیحات مکتوب و اسناد مربوطه را درباره موضوعات باقیمانده گذشته و حال، ارائه کرد.
- در تاریخ ۲۵ آگوست ۲۰۱۵، شورای حکام، از جمله، به مدیر کل اجازه داد راستی‌آزمایی و نظارت مورد نیاز بر تعهدات مرتبط با هستهای ایران را، آنطور که در برجام تشریح شده است، مشروط بر ووجود منابع مالی و منطبق با اقدامات استاندارد پادمان‌های آژانس، انجام دهد.
- آژانس به اجرای نظارت و راستی‌آزمایی مربوط به اقدامات تشریح‌شده در برنامه اقدام مشترک، ادامه داده است.
A. پیشگفتار
- این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در مورد اجرای توافقنامه پادمان‌های معاهده منع گسترش و مفاد مربوطه قطعنامه شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است. این (گزارش) از جمله شامل اطلاعاتی در خصوص «بیانیه مشترک در خصوص چارچوب همکاری» (چارچوب همکاری) و «نقشه راه برای شفاف‌سازی موضوعات باقیمانده گذشته و حال در خصوص برنامه هستهای ایران» (نقشه راه)، برنامه اقدام مشترک، آنطور که تمدید شد، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل است.
- شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند.
- این گزارش، به تحولاتی که از زمان آخرین گزارش مدیر کل (GOV/۲۰۱۵/۳۴) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می‌پردازد.
B. تحولات اخیر
B.۱. شفاف سازی مسائل حل نشده
- شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/۲۰۱۱/۶۹) تاکید کرد برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام همچنین در قطعنامه سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/۲۰۱۲/۵۰) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس در جهت حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هستهای ایران، ضرورت و فوریت دارد.
- همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ یک «بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/۲۰۱۳/۱۴). ذیل چارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت‌هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که بین نوامبر ۲۰۱۳ تا می ۲۰۱۴ در ارتباط با «چارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته‌اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند. از زمان گزارش قبلی مدیر کل، دیدار دیگری در ارتباط با این اقدامات عملی، برگزار نشده است.
- در تاریخ ۲ جولای ۲۰۱۵، مدیر کل برای پیشبرد کار در جهت حل تمام موضوعات باقیمانده مربوط به برنامه هستهای ایران، از جمله شفاف‌سازی ابعاد احتمالی نظامی، در تهران دیدارهایی با آقای حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران و آقای علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران برگزار کرد.
- در تاریخ ۱۴ جولای ۲۰۱۵، مدیر کل و آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در وین یک «نقشه راه برای شفاف‌سازی موضوعات باقیمانده گذشته و حال مربوط به برنامه ایران" امضا کردند، همانطور که در ضمیمه گزارش مدیر کل در نوامبر ۲۰۱۱ تشریح شده است. نقشه راه، اقدامات لازمی را که باید ذیل چارچوب همکاری برداشته شود تا همکاری و گفت‌وگو بین آژانس و ایران با هدف حل تمام موضوعات باقیمانده گذشته و حال را که تاکنون بین آژانس و ایران حل نشده، تسریع و تقویت کند، شناسایی می‌کند. (نقشه راه در ضمیمه دوم آمده است)
- همانطور که در تاریخ ۱۵ آگوست ۲۰۱۵، در نقشه راه مورد توافق قرار گرفت، ایران توضیحات مکتوب و اسناد مربوطه در مورد موضوعات گذشته و حال را ارائه کرد. آژانس در حال بررسی این اطلاعات است.
B.۲. برنامه اقدام مشترک
- در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ همانگونه که پیش از این نیز گزارش شده بود، چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده آمریکا (E۳+۳) با ایران بر سر برنامه اقدام مشترک به توافق رسیدند. این برنامه از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ برای یک دوره اولیه ۶ ماهه، اجرایی شد. بنا به درخواست E۳+۳ و ایران و با درنظر گرفتن حمایت شورای حکام (در مورد دسترسی به منابع مالی)، آژانس نظارت‌های اتمی لازم و مربوط و راستی‌آزمایی مرتبط با برنامه اقدام مشترک را انجام داد؛ این اقدامات علاوه بر اقدامات پیشینی بود که پیروی توافق پادمانی ایران و قطعنامه‌های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت انجام شده بود. در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۴، برنامه اقدام مشترک تا ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ تمدید شد و در آن تاریخ هم مجدداً تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ تمدید شد. در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵، E۳+۳ و ایران از آژانس درخواست کردند که از جانب آنها، نظارت اتمی و راستی‌آزمایی‌های لازم را در ایران بر اساس برنامه اقدام مشترک، تا اطلاع ثانوی انجام دهد.
- از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس نظارت اتمی و راستی‌آزمایی‌های لازم بر اساس برنامه اقدام مشترک را ادامه داده است. منابع مالی این اقدامات مرتبط با برنامه اقدام مشترک از کمک‌های داوطلبانه‌ای که کشورهای عضو پیش از آن اعطا کرده بودند، تأمین شد. برآورد دبیرخانه این است که این منابع مالی تا انتهای سپتامبر تمام می‌شود و خاطرنشان کرده که کمک‌های داوطلبانه بیشتری برای ادامه تأمین مالی اقدامات مرتبط با برنامه اقدام مشترک از سوی آژانس، نیاز است.
B.۳. برنامه جامع اقدام مشترک
- در تاریخ ۱۴ جولای ۲۰۱۵، E۳+۳ و ایران بر سر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به توافق رسیدند. برجام، از جمله، تصریح می‌کند که بر اساس اجرای برنامه اقدا مشترک بنا شده و «اجرای کامل این برجام، در خصوص ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هستهای ایران، ایجاد اطمینان می‌کند.» مدیرکل از توافق استقبال کرد و گفت که آن «راستی‌آزمایی‌هایی بیشتر آژانس در ایران را تسهیل خواهد کرد.» وی به کشورهای عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اطلاع داد که از آژانس خواسته خواهد شد که «اقدامات مرتبط با هسته‌ایِ مندرج در توافقنامه را پایش و راستی‌آزمایی کند» و وی آنگاه در خصوص این درخواست و چگونگی تأمین منابع مالی لازم برای آژانس، به شورای حکام گزارش داده و با آنها مشورت خواهد کرد.
B.۴. قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت
- در تاریخ ۲۰ جولای ۲۰۱۵، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) را تصویب کرد، این قطعنامه، از جمله، از مدیرکل خواسته که «تعهدات مرتبط با هستهای ایران را در تمام مدت زمان آن تعهدات بر اساس برجام، مورد پایش و راستی‌آزمایی لازم قرار دهد؛ تأکید کرد که ایران «باید کاملاً با درخواست‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کند تا آژانس بتواند همه مسائل باقیمانده را آنگونه که در گزارش‌های آژانس تعیین شده، حل کند»؛ و درخواست کرد که آژانس و کمیسیون مشترک «با هم در موارد مقتضی، آنطور که در برجام معین شده، مشاوره و تبادل‌نظر کنند.»
B.۵. نشست مورخ ۲۵ آگوست ۲۰۱۵ شورای حکام
- در تاریخ ۲۵ آگوست ۲۰۱۵، گزارشی از مدیرکل در خصوص «راستی‌آزمایی و پایش جمهوری اسلامی ایران با نظر به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل» دریافت کرد (Corr.۱ و GOV/۲۰۱۵/۵۳) و به مدیرکل اجازه داد راستی‌آزمایی لازم و پایش تعهدات مرتبط با هستهای ایران را بر مبنای مندرج در برجام اجرا، و گزارش مرتبط را برای کل مدت زمان آن تعهدات با توجه به قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت ملل متحد ارائه کند، این گزارش با موضوعیت در دسترس بودن منابع مالی و در راستای اقدامات پادمانی استاندارد آژانس خواهد بود، شورای حکام همچنین به آژانس این مجوز را داد که با کمیسیون مشترک، در موارد مقتضی، آنطور که در برجام معین شده، مشورت و تبادل‌نظر کنند. مدیرکل در این گزارش اولیه که به شورای حکام ارائه داد، همانطور که در برجام نیز تصریح شده بود، خاطرنشان کرد که همه مفاد توافق، «ترتیباتی خاص و بدون سابقه قبلی» هستند.
C. تأسیسات ذکر شده تحت توافق پادمان ایران
- ایران تحت توافق پادمانی خود، ۱۸ تأسیسات اتمی و ۹ محلی که خارج از این تأسیسات است و مواد هستهای معمولاً در آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد را به آژانس اعلام کرده است. (ضمیمه شماره ۳). علیرغم اینکه اقدامات خاص جاری در برخی از این تأسیسات، همانگونه که در ادامه می خوانیم، بر خلاف قطعنامه‌ای مربوطه شورای حکام و شورای امنیت است؛ آژانس راستی‌آزمایی عدم انحراف مواد هستهای اعلام شده در این تأسیسات و اماکن خارج از تأسیسات را ادامه می‌دهد.
D. فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی
- ایران بر خلاف قطعنامه‌های مربوط شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در مراکز اعلام شده را متوقف نکرده است که در ذیل به آن اشاره خواهد شد. با این حال، ایران از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ هگزافلوراید اورانیوم با غنای بالاتر از ۵ درصد تولید نکرده و بر روی تمامی ذخایر هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم ۲۳۵ با غنای ۲۰ درصد آن فرآوری‌های بیشتری با رقیق‌سازی یا تبدیل انجام داده است. تمامی فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی در تأسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان‌های آژانس هستند و تمامی مواد هستهای، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های تزریق و دفع آن در این تأسیسات تحت فعالیتهای مهار و پایش آژانس قرار دارد.
- ایران هدف از غنی‌سازی هگزافلوراید اورانیوم به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی را تولید سوخت برای تأسیسات هستهای خود اعلام کرده است. ایران از زمان آغاز غنی‌سازی اورانیوم در تأسیسات اعلام شده خود، در آن تأسیسات ۱۵۶۵۱.۴ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی تولید کرده است (۷۱۴.۷ کیلوگرم بیشتر از گزارش قبلی مدیر کل)، که از این مقدار ۷۸۴۵.۴ کیلوگرم در شکل هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی باقی مانده‌اند و بر روی بقیه فراوری بیشتر انجام شده است. (۸۶۹.۳ کیلوگرم کمتر از گزارش قبلی مدیر کل).
D.۱. نطنز
- مرکز غنی‌سازی سوخت: «مرکز غنی‌سازی سوخت» یک مرکز غنی‌سازی سانتریفیوژی برای تولید اورانیوم کم‌غنای غنی‌سازی شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی است. این مرکز برای اولین بار در سال ۲۰۰۷ عملیاتی شد. مرکز مورد نظر به سالن‌های تولید A و B تقسیم شده است. طبق اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، برای سالن تولید A، هشت واحد که هر کدام شامل ۱۸ آبشار هستند در نظر گرفته شده؛ بنابراین، در مجموع ۲۵ هزار سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار وجود دارند. در حال حاضر، یکی از واحدها دارای سانترفیوژهای نسل دوم است؛ پنج واحد دیگر دارای سانتریفیوژهای نسل اول هستند و در دو واحد دیگر هیچ سانتریفیوژی کار گذاشته نشده است. ایران هنوز اطلاعات طراحی برای سالن تولید B را ارئه نکرده است. آژانس کماکان تأیید می‌کند که سالن تولید B هیچ سانتریفیوژی ندارد.
- در واحد دارای سانترفیوژهای نسل دوم تا ۲۲ آگوست ۲۰۱۵ وضعیت نسبت به گزارش قبلی آژانس تغییری نکرده است: در ۶ آبشار سانترفیوژهای نسل دوم به کار کامل نصب شده‌اند. به هیچکدام از این آبشارها هگزافلوراید اورانیوم طبیعی تزریق نشده است و برای ۱۲ سانترفیوژ نسل دوم دیگر موجود در این بخش اقدامات نصب مقدماتی کامل نشده است.
- در پنج واحد شامل سانتریفیوژهای نسل اول تا تاریخ تا ۲۲ آگوست ۲۰۱۵ اوضاع نسبت به گزارش قبلی مدیر کل تغییری نکرده است: ۹۰ آبشار به طور کامل نصب شده بودند که از بین آنها به ۵۴ آبشار هگزارفلوراید اورانیوم طبیعی تزریق شده است. همانطور که قبلاً گزارش شد، در دو واحد فاقد سانتریفیوژ، عملیات مقدماتی نصب برای ۳۶ آبشار دارای سانتریفیوژهای نسل اول به اتمام رسیده است.
- ایران تا ۷ آگوست ۲۰۱۵، از زمان آغاز تولید در فوریه ۲۰۰۷، مقدار ۱۷۲۳۷۵ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارهای مرکز غنی‌سازی سوخت تزریق کرده و در مجموع ۱۵۰۵۶ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی تولید کرده است.
- ایران تا ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴، حدود ۴۱۱۸ کیلوگرم از هگرافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ دو درصدی خود را تا سطح اورانیوم طبیعی ترقیق کرده است.
- آژانس بر اساس نتایج تحلیل‌های به دست آمده از نمونه‌های محیطی در مرکز غنی‌سازی سوخت، و سایر فعالیتهای راستی‌آزمایی، به این نتیجه رسیده که فعالیت این مرکز مطابق موارد اعلامی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه بوده است.
- مرکز آزمایشی غنی‌سازی سوخت: یک مرکز برای تولید آزمایشی اورانیوم کم‌غنا و مرکز تحقیقات و توسعه است که اولین بار در اکتبر ۲۰۰۳ فعالیت خود را آغاز کرد. این مرکز می‌تواند ۶ آبشار را در خود جای دهد و به محوطه‌ای برای تولید هگرافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی (آبشارهای ۱ و ۶) و محوطه‌ای برای فعالیتهای تحقیقات و توسعه (آبشارهای ۲، ۳، ۴، ۵) تقسیم شده است.
- محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل آمده از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک»، ایران تزریق اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی به آبشارهای ۱ و ۶ را متوقف کرده و در عوض در حال تغذیه آنها با هگرافلوراید اورانیوم طبیعی است. از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک»، ایران آبشارهای ۱ و ۶ را در قالب آرایش به هم پیوسته، راه‌اندازی نکرده است.
- بین تاریخ‌های ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۷ آگوست ۲۰۱۵ ایران مقدار ۱۴۲۵.۲ کیلوگرم هگرافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارهای ۱ و ۶ در «مرکز آزمایشی غنی‌سازی سوخت» تزریق و مجموعاً ۱۳۵.۲ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی تولید کرده است.
- ایران در نامه‌ای مورخ ۱۹ آگوست ۲۰۱۵، قصد خود برای انجام یک «فعالیت آزمایشی»، شامل تزریق اورانیوم ضعیف‌شده به یکی از آبشارهای ۱ یا ۶ را اعلام کرد. در ۲۲ آگوست ۲۰۱۵، آژانس تأیید کرد که ایران تزریق هگزافلوراید اورانیوم ضعیف‌شده به آبشار ۶ را آغاز کرده و اینکه آبشار ۱ تحت خلأ است.
- محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیر کل، ایران به طور متناوب هگرافلوراید اورانیوم طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-۱، IR۲m، IR-۴، IR-۶ و IR-۶s تزریق کرده که این تزریق گاه به ماشین‌های تکی و گاه به آبشارهایی با اندازه‌های متفاوت انجام شده است. آژانس تأیید کرده که یک سانتریفیوژ IR-۵ و یک سانتریفیوژ IR-۸ نمونه اولیه، مستقر، اما بدون اتصالات هستند.
- بین ۱۸ مه ۲۰۱۵ و ۱۷ آگوست ۲۰۱۵ مجموعاً نزدیک به ۴۳۲.۲ کیلوگرم هگزافلوراید اورنیوم طبیعی به سانترفیوژهای منطقه تحقیقات و توسعه تزریق شده است، اما در پایان این فرایند که مواد تولیدی و پسماندها بار دیگر ترکیب شدند هیچ اورانیوم کم‌غنا دفع نشده بود.
- بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های محیطی به عمل آمده در مرکز آزمایشی غنی‌سازی سوخت و همچنین سایر فعالیتهای راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات مطابق آنچه ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه کرده فعالیت کرده است.
D.۲. فردو
- کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو: یک کارخانه غنی‌سازی سانتریفیوژی اورانیوم است که در حال حاضر از آن برای تولید هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی استفاده می‌شود. این تأسیسات که اولین بار در سال ۲۰۱۱ عملیاتی شد، برای نگهداری تا ۲۹۷۶ دستگاه سانتریفیوژ در ۱۶ آبشار طراحی شده که بین واحدهای یک و ۲ تقسیم شده‌اند. تمامی سانتریفیوژهای نصب شده، دستگاه‌های IR-۱ هستند.
- حسب گزارش‌های قبلی، ایران از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک» تزریق هگزافلوراید اورانیوم به چهار آبشار واحد دو که قبلاً برای این منظور مورد استفاده قرار می‌گرفت را متوقف کرده و در حال خوراک‌دهی آن با هگزافلوراید اورانیوم طبیعی است. ایران در سر تا سر این دوره، این آبشارها را در قالب بک آرایش به هم پیوسته به کار نگرفته است. تا ۲۳ آگوست، به هیچ‌یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو هگزافلوراید اورانیوم تزریق نشده است.
- آژانس پس از راستی‌آزمایی اقلام فیزیکی انجام شده در کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو بین ۲۴ ژانویه و ۸ فوریه ۲۰۱۵، با لحاظ کردن خطاهای اندازه‌گیری معمول در چنین تأسیساتی، فهرست اقلام مواد هستهای اعلام شده ایران در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵ را راستی‌ازمایی کرد.
- ایران بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۸ آگوست ۲۰۱۵ مقدار ۳۶۸۰.۲ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو تزریق و مجموع ۳۴۴.۶ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم ۲۳۵ پنج درصدی تولید کرد.
- آژانس بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی‌آزمایی به این نتیجه رسیده است که فعالیت این تأسیسات مطابق اعلام ایران در در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه بوده است.
D.۳. سایر فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی
- ایران کماکان دسترسی‌های مدیریت‌شده منظم به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژها، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی را به آژانس می‌دهد. ایران متعاقب یکی از اقدامات عملی مورد توافق در «چارچوب همکاری» نیز چنین دسترسی‌ها و همین‌طور اطلاعات مرتبط مورد توافقات دو جانبه را فراهم کرد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت‌شده، فهرستی از قطعات روتور سانتریفیوژهای تعبیه شده برای استفاده در سانتریفیوژهایی که از کار می‌افتند را نیز در اختیار آژانس قرار داده است. آژانس اطلاعات دریافتی از ایران را تحلیل کرده و در موارد درخواستی، توضیحات بیشتری نیز دریافت کرده است. آژانس بر اساس تحلیل همه اطلاعات دریافتی از ایران و اطلاعات حاصل از دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات راستی‌آزمایی می‌تواند تایید کند که از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک» ساخت روتورهای سانتریفیوژ و قطعات آنها مطابق برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای از کار افتاده بوده است.
E. فعالیتهای بازفرآوری
- از ایران خواسته شده بر اساس قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای بازفرآوری خود را از قبیل تحقیق و توسعه به حالت تعلیق درآورد. همانطور که قبلا گزارش داده شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که "در دوره شش ماه اول ایران وارد وارد مراحل فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد، نخواهد شد". در نامه مورخ ۲۷ آگوست ۲۰۱۴ به آژانس، ایران اعلام کرد که این اقدام داوطلبانه با توجه به تمدید برنامه اقدام مشترک تمدید شده است.
- آژانس به نظارت بر مراکز داغ در رآکتور تحقیقاتی تهران و تآسیسات تولید مولیبدنوم و ایدون و رادیوایزوتوپ زنون ادامه داده است. آژانس در ۱۲ می ۲۰۱۵ عملیات بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات مبتنی بر طراحی در راکتور تحقیقاتی تهران و راستی آزمایی اطلاعات مبتنی بر طراحی و تاسیسات تولید مولیبدنون و یودین و رادیوایزوتوپ زنون را در تاریخ ۱۳ می ۲۰۱۵ انجام داد. آژانس می‌تواند تأیید کند که هیچ فعالیت مربوط به بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران و تأسیسات تولید مولیبدنوم و یودین و رادیوایزوتوپ زنون و دیگر تاسیساتی که آژانس در ایران دسترسی داشته است، وجود ندارد.
F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین
- بر اساس قطعنامه‌های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، از ایران خواسته شده تا فعالیت روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را به حالت تعلیق درآورد. از زمان اجرای طرح اقدام مشترک، ایران هیچ یک از اجزای اصلی رآکتور IR-۴۰ را نصب نکرده و هیچ مجتمع سوخت هستهای نیز برای رآکتور IR-۴۰ در تأسیسات تولید سوخت تولید نکرده است.
- رآکتور IR-۴۰: راکتور IR-۴۰ که تحت پادمان‌های آژانس قرار دارد، یک راکتور تحقیقاتی اصلاح‌شده آب سنگین است که برای نگهداری ۱۵۰ مجتمع سوخت دربرگیرنده اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ طراحی شده است.
- در تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۵، آژانس راستی آزمایی اطلاعات مبتنی بر طراحی در راکتور IR-۴۰ انجام داد و مشاهده کرد که که از زمان گزارش پیشین مدیرکل، هیچ یک از اجزای اصلی باقیمانده راکتور نصب نشده بودند. همانطور که قبلا گزارش داده شد، در راستای عمل به یکی از اقدامات عملی توافق شده در «چارچوب همکاری‌ها»، ایران با آژانس درباره رویکرد مبتنی بر پادمان‌ها برای راکتور IR-۴۰ در آگوست ۲۰۱۴ به نتیجه رسیدند.
- نیروگاه تولید آب سنگین: نیروگاه تولید آب سنگین، تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی برای تولید ۱۶ تن آب سنگین با درجه راکتور در سال است.
- همانطور که قبلا گزارش داده شد، اگرچه نیروگاه تولید آب سنگین تحت پادمان‌های آژانس قرار ندارد، این نیروگاه تحت دسترسی مدیریت شده آژانس در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ بود. در جریان دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات دوجانبه مورد توافق مورد نظر را فراهم کرد. علاوه بر این، دسترسی به محل انبار آب سنگین در تأسیسات تبدیل اورانیوم(UCF) اصفهان در فوریه ۲۰۱۴ آژانس را به بررسی و تحلیل آب سنگین قادر ساخت.
G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت
- ایران شماری از فعالیتهای مرتبط با تبدیل اورانیوم و تولید سوخت را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحات سوختی (FPFP) در اصفهان به شرحی که در ذیل آمده است، انجام می‌دهد که با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان‌های آژانس قرار دارند، برخلاف تعهدات این کشور مبنی بر تعلیق تمام فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی و پروژه‌های مرتبط با آب سنگین می‌باشد.
- ایران از زمانی که فعالیتهای مرتبط با تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام‌شده خود آغاز کرده از جمله موارد زیر را انجام داده است:
- ۵۵۰ تن هگزافلورید اورانیوم طبیعی را در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید کرده که ۱۸۵ تن از آن به کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است.
- ۱۳.۸ تن اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ در کارخانه تبدیل اورانیوم تولید کرده که ۱۳.۲ تن از این مقدار به کارخانه تولید سوخت منتقل شده است.
- ۶۳۳۴ کیلوگرم از اورانیوم طبیعی UF۶ را به EUPP منتقل کرده است. علاوه بر آن ۶۵۶۰ کیلوگرم از هگزافلورید اورانیوم غنی‌شده تا سطح ۵ درصد U-۲۳۵ را از تأسیسات غنی‌سازی سوخت به EUPP منتقل کرده است.
- ۴۳۰۴ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرایند تبدیل در EUPP تزریق کرده است.
- ۵۳ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۳.۳۴ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO۲ تولید کرده است.
- ۳۳۷.۲ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰%اورانیوم-۲۳۵ به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و ۱۶۲.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید کرده است.
- ۱۲۱.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ را که در مرکز تولید صفحه سوخت تولید شده برای تولید اقلام مربوط به صفحات سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران تولید کرده است.
- تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تاسیساتی برای تولید UF۶ و UO۲ طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. همچنین طبق برنامه‌ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم، UF۴ از UF۶ ضعیف شده و قالب‌های فلزی اورانیوم از UF۴ طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.
- از ژانویه ۲۰۱۴، ایران نه از طریق تبدیل UOC در کارخانه تبدیل اورانیوم، اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ تولید کرده است و نه اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ از کارخانه تبدیل اورانیوم به کارخانه تولید سوخت منتقل کرده است.
- همانطور که قبلا گزارش شد، ایران در حال انجام فعالیتهای تحقیق و توسعه روی بازیافت اورانیوم از پسماند مایع و جامد در کارخانه تبدیل اورانیوم ناشی از فعالیتهای تبدیل اورانیوم در کارخانه تبدیل است. در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۵، آژانس مشاهده کرد که فرآوری اورانیوم از پسماند مایع در حال انجام بوده است.
- در تاریخ ۱۳ تا ۱۷ ژوئن ۲۰۱۵، آژانس راستی‌آزمایی مربوط به فهرست گیری فیزیکی(PIV) در کارخانه تبدیل اورانیوم برای راستی آزمایی فهرست اعلام شده توسط ایران در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ را انجام داده است.
- کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده:EUPP تاسیساتی برای تبدیل هگزافلورید اورانیوم غنی شده تا غنای ۵ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به پودر UO۲ می‌باشد. همانگونه که در گزارش قبلی اشاره شده است، ایران در می ۲۰۱۴ این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال کرد. بعنوان بخشی از فعالیت، ایران تا تاریخ ۲۳ مه ۲۰۱۵ در مجموع ۶۳۱۹ کیلوگرم UF۶ طبیعی به پروسه تبدیل تزریق کرده و ۱۸۲۸.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO۲ ) تولید کرده است. از جولای ۲۰۱۴، این کارخانه فعالیت عملیاتی خود را آغاز کرده و از آن زمان ایران ۴۳۰۴ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم U-۲۳۵ به پروسه تبدیل برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO۲) تزریق کرده و ۴۶۵.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل UO۲ تولید کرده است.
- آژانس همچنان در حال ارزیابی نتایج راستی آزمایی مرتبط با فهرست‌گیری فیزیکی (PIV) در EUPP است که در تاریخ ۴ تا ۶ آوریل ۲۰۱۵ انجام شده بود.
- کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هستهای تولید می‌کند (پیوست ۴ را ببینید).
- در یک نامه به تاریخ ۲۱ فوریه ۲۰۱۵ ایران آژانس را از نیت خود برای «آزمایش رسوب پودر نمونه UO۲» (طبیعی و غنی شده) به شکل «قرص‌های نوع VVER دی اکسید اورانیوم»، که برای این منظور تولید می‌شود، مطلع کرد. تا تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۵، آژانس تائید کرد که تولید نمونه‌های قرص‌های دی اکسید اورانیوم نوع VVER، در جریان بوده است.
- در تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۵، آژانس یک بازرسی و یک راستی‌آزمایی پرسشنامه اطلاعات طراحی در FMP انجام داد و تایید کرد که ایران به توقف تولید مجموعه‌های سوخت هستهای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-۴۰ ادامه داده و اینکه همه مجموعه‌های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند.
- کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ را به U۳O۸ تبدیل می‌کند و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U۳O۸ را تولید می‌کند (پیوست ۴ را ببینید).
- همانگونه که پیش‌تر گزارش شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ بیان داشته است که «در خلال گام اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ به UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ وجود ندارد.» ایران طی نامه ای به آژانس در تاریخ ۲۷ اوت ۲۰۱۴ خاطرنشان ساخت که این "اقدام داوطلبانه" در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس بین ۱۵ تا ۱۹ آگوست ۲۰۱۵ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسید اورانیوم به UF۶ وجود ندارد.
- همانطور که قبلا گزارش شد ایران مجموعا به میزان ۳۳۷.۲ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم-۲۳۵ (۲۲۷.۶ کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی نموده است. تا تاریخ ۱۹ آگوست ۲۰۱۵، ایران ۱۶۲.۸ کیلوگرم از اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید نموده است و پسماند جامد و مایعی حاوی ۵۵.۴ کیلوگرم از اورانیوم ایجاد کرده است. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است. از ۱۶۲.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸، ایران ۱۲۱.۸ کیلوگرم را برای تولید سوخت واحدهای راکتور تحقیقاتی تهران استفاده کرده است و ۳۱ کیلوگرم پسماند جامد ایجاد کرده است.
- در ۱۶ آگوست ۲۰۱۵، آژانس مشاهده کرد که خطوط فرآوری برای بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد در کارخانه تولید صفحات سوخت هنوز عملیاتی نشده و اینکه ایران همچنان به فعالیتهای تحقیق و توسعه در رابطه با بازیافت اورانیوم از پسماند جامد ادامه می‌دهد.
- آژانس تایید کرد که تا تاریخ ۱۹ آگوست ۲۰۱۵، ایران در کارخانه تولید صفحات سوخت یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و ۳۴ مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) راتولید کرده است. ۳۰ مورد از این مجموعه‌های سوختی شامل، مجموعه آزمایشگاهی، به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.
H. ابعاد احتمالی نظامی
- گزارش‌های پیشین مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی مسائل برجسته‌ای را در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی که ایران می‌بایست برای رفع این مسائل صورت دهد، مشخص کرده بود. آژانس همچنان نگران وجود احتمالی فعالیتهای هستهای عنوان نشده بویژه توسط سازمان‌های مرتبط نظامی، از جمله فعالیتهای مرتبط با تولید کلاهک هستهای با قابلیت نصب بر روی موشک می‌باشد. لازم است تا ایران در خصوص تمامی مسائل برجسته همکاری کاملی با آژانس داشته باشد؛ بویژه در رابطه با مسائلی که بر نگرانی‌ها درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای ایران می‌افزاید. این همکاری های همه جانبه می‌بایست شامل فراهم کردن دسترسی بدون تأخیر برای بازرسی از تمامی سایت‌ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس باشد.
- ضمیمه گزارش مدیرکل آژانس مورخ نوامبر ۲۰۱۱ به شماره GOV/۲۰۱۱/۶۵، تحلیل دقیقی از اطلاعات در اختیار آژانس در آن زمان ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را در ارتباط با توسعه یک وسیله انفجاری هستهای صورت داده است. آژانس این اطلاعات را به طور کامل موثق ارزیابی کرده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی از نوامبر سال ۲۰۱۱ به بعد نیز اطلاعاتی را بدست آورده که بیش از پیش تحلیل ارائه شده در ضمیمه مذکور را مورد تأیید قرار داده است.
- ایران در فوریه سال ۲۰۱۲، نگرانی‌های آژانس را رد کرده و آنها را عمدتا بر مبنای اتهاماتی بی پایه و اساس خوانده است. ایران در آگوست سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که اکثر مسائل مطرح شده در ضمیمه گزارش GOV/۲۰۱۱/۶۵ آژانس، صرفا ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارد.
- همانطور که در بالا (پاراگراف ۷) اشاره شد، در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، آژانس بین المللی انرژی اتمی و ایران در سند چارچوب همکاری موافقت کردند که شفافیت بیشتری درباره موضوعات برجسته گذشته و کنونی مرتبط با برنامه هسته ای ایران طبق ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به شماره (GOV/۶۵/۲۰۱۱) صورت گیرد. همانطور که در نقشه راه در ۱۵ آگوست ۲۰۱۵ مورد موافقت قرار گرفت، ایران توضیحاتی را به صورت مکتوب و در اسناد مرتبط درباره مسائل برجسته گذشته و کنونی در اختیار آژانس قرار داد. آژانس در حال بررسی این اطلاعات است.
- از زمان انتشار گزارش پیشین مدیرکل آژانس، در مکان خاصی در پارچین، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای بر وجود خودرو، تجهیزات و مواد ساخت و ساز احتمالی نظارت دارد. بعلاوه، به نظر می رسد که ساختمان های کنونی ساخته شده تا حد اندکی گسترش و افزایش داشته است. همانطور که در گذشته گزارش شد، فعالیت هایی که از فوریه ۲۰۱۲ در این مکان شکل گرفته است احتمالاً تئوانمندی آژانس برای انجام راستی آزمایی های موثر را تضعیف کرده است. اجرای کامل و به موقع بخش های مرتبط با نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات مرتبط با این مکان در پارچین ضروری است.
I. اطلاعات طراحی
- بر اساس مفاد توافقنامه پادمان‌ها و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی ۳.۱ از بخش عمومی ترتیبات فرعی توافقنامه پادمان‌ها را در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی به اجرا درآورد. طبق برنامه جامع اقدام مشترک، ایران موافقت کرده است به آژانس اطلاع دهد تا زمانیکه توافقات پادمانی جاری است، "به صورت کامل کد اصلاح شده ۳.۱ را تا زمانی اجرا کند. "
J. پروتکل الحاقی
- طبق شرایط توافقات پادمانی و قعطنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم است که پروتکل الحاقی را به اجرا درآورد. بر اساس برجام، ایران «آژانس را از اجرای موقت پرتکل الحاقی به موافقت‌نامه پادمانی خود بر اساس ماده ۱۷(b) پرتکل الحاقی تا زمان اجرایی شدن آن، مطلع خواهد کرد و متعاقباً به دنبال تصویب و اجرایی شدن آن، سازگار با نقش رئیس جمهور و مجلس (پارلمان) باشد. "
- اجرای پروتکل الحاقی توسط ایران یک پیش نیاز ضروری برای آژانس است تا بتواند به جایگاهی برسد که تضمین معتبری درباره نبود مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد.
k. موضوعات دیگر
- در تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۵، آژانس تأیید کرد که ۲۱ مجتمع سوخت که در ایران تولید شده اند و حاوی اورانیومی هستند که در ایران تا حد ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (U-۲۳۵) غنی سازی شده اند، در هسته اصلی رأکتور تحقیقاتی تهران است. در همان روز، آژانس مشاهده کرد که مجتمع سوخت پروتوتایپ مینی IR-۴۰ در استخر ذخیره سازی انباشته شده است.
- از زمان ۱۹ آگوست ۲۰۱۵، آژانس تأیید می کند که یک صفحه سوختی (همانی که در گزارش پیشین مدیر کل عنوان شد)، حامل ترکیب U۳O۸ (غنی شده تا سطح ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵) و آلومینیوم، باقیمانده در مجموعه تولید مولیبدنوم، یودین و زنون از کارخانه تولید صفحات سوختی منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه‌سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدنوم، یودین و زنون به کار می‌رفت.
- در روزهای ۱۱ و ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۵، آژانس یک مرحله راستی آزمایی و بازرسی اطلاعات طراحی را در کارخانه برق هسته ای بوشهر انجام داد که در آن زمان، رأکتور با ۱۰۰ درصد قدرت ظاهری خود در حال فعالیت بود.
L. خلاصه
- در حالی که آژانس بین المللی انرژی اتمی به راستی آژمایی عدم انحراف مواد هستهای اعلام شده در تأسیسات هستهای و مکان‌های خارج از تأسیسات هستهای اعلام شده توسط ایران تحت توافقنامه پادمان‌ها ادامه می‌دهد، آژانس در جایگاهی قرار ندارد که بتواند تضمین معتبری درباره عدم وجود فعالیت‌ها و مواد هستهای اعلام نشده در ایران ارائه داده و بنابراین اینطور نتیجه گیری کند که تمام مواد هستهای در ایران در فعالیتهای مسالمت آمیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، مدیرکل و معاون رئیس جمهور ایران و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران جناب آقای علی اکبر صالحی یک نقشه راه را با هدف یافتن یک راه حل تا پایان ۲۰۱۵ و تمامی موضوعات برجسته گذشته و کنونی به امضا درآوردند.
- در همان تاریخ، گروه ۳+۳ و ایران در خصوص برجام به توافق رسیدند و در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) را به تصویب درآورد که در میان چیزهای دیگر از مدیرکل آژانس می خواهد که "راستی آزمایی و نظارت ضروری بر تعهدات هسته ای ایران برای یک دوره کامل از این تعهدات طبق برنامه جامع اقدام مشترک را اجرا کند. "
- در ۲۵ آگوست ۲۰۱۵، شورای حکام، در میان چیزهای دیگر، به مدیرکل اجازه اجرای راستی آز مایی و نظارت ضروری بر تعهدات هسته ای ایران همانطور که در برجام مشخص شده و مشروط به در دست داشتن بودجه و هماهنگ با اقدامات استاندارد پادمانی آژانس می باشد.
- ایران توضیحاتی را به صورت مکتوب و اسناد مرتبط درباره موضوعات برجسته کنونی و گذشته به آژانس ارائه داده است. آژانس در حال بررسی این اطلاعات است. مدیرکل ارزیابی نهایی درباره راه حل موضوعات برجسته گذشته و کنونی را تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ برای اقدام شورای حکام ارائه خواهد کرد.
- آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط هستهای مشخص شده در طرح اقدام مشترک، آنچنان که تمدید گردیده، ادامه خواهد دارد.
- مدیرکل آژانس به ارائه گزارش در زمان مقتضی ادامه خواهد داد.