«نماینده»؛ مجتبی اصغری / کمی آن طرف‌تر از تریبونی که رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از آن «حماسه خودکار» سیدعباس عراقچی و «دیپلماسی زبان بدن» ظریف، مذاکره‌کنندگان کشورمان تعریف می‌کرد؛ یک مقدار دورتر از جایگاه رئیس مجلس و محل بحث درباره میزان اهمیت و اعتبار «سگ یک سیاستمدار سابق»، جبهه انقلاب اشکالات حقوقی برجام و قطعنامه و گره‌های ضمائم پیچیده و تخصصی آن را با هدف اطلاع از وضعیت امنیت ملی کشور، جست‌وجو می‌کرد.
براساس متون بررسی شده، از برنامه هسته‌ای کشورمان به واقع همان باقی خواهد ماند که پیش از این هشدارش را بارها داده بودیم؛ برنامه هسته‌ای سمبلیک ایران! با غنی‌سازی کمتر از ۵/۳ درصد دست‌کم برای ۱۵ سال! هر چند پس از آن هم بدون کسب توافقی دیگر، امکانی برای تصمیم‌گیری مستقل وجود نخواهد داشت. «افریم هالووی»، رئیس سابق موساد در تایید اهمیت تن دادن ایران به چنین شروطی می‌گوید: «در خاورمیانه پذیرش یک دهه محدودیت حکم ابدیت را دارد!» اشاره‌اش به سرعت بالای تغییرات ژئوپلیتیک منطقه و جا ماندن از جنگ بقا به واسطه خلع ید از ابزارهای قدرت است. او که از مدیران صهیونیست ارشد برنامه «ایران پروجکت» به شمار می‌رود، در ادامه برای همراه ساختن جامعه نظامی اسرائیل با توافق می‌گوید: «باید ببینید تا باور کنید ایران به یک رژیم نظارت تهاجمی و منحصر به فرد که بی‌نظیر در سراسر جهان است، رضایت داده!
این شرایط ما را قادر می‌کند تا حتی از سایت‌های نظامی که رهبر ایران اعلام کرد اجازه بازرسی از آنها را نخواهد داد، اطلاعات کسب کنیم. ما موفق به ایجاد رویه‌ای شدیم که حتی بدون کسب رضایت روسیه و چین یک اجماع جهانی برای بازگرداندن تحریم‌های مجدد علیه ایران شکل یابد و اینها فقط لیستی محدود از امتیازات پیچیده اما روشنی است که به دست آورده‌ایم»!
کمی از سرزمین‌های اشغالی فاصله می‌گیریم... اینجا کنگره آمریکاست! یک نماینده در بحبوحه تعطیلی‌های پی‌درپی مجلس کشورمان، بر سر جان کری و تیمش فریاد می‌زند که چرا هنوز توافق محرمانه ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به آنها تقدیم نکرده‌اند! جان کری برای حفظ ظاهر هم که شده می‌گوید: «این توافق میان ایران و آژانس است و هیچ کشوری حق دسترسی به چنین مفاد محرمانه‌ای را ندارد». نماینده دوباره فریاد می‌زند که «سوزان رایس» پیش از این به مفاد توافق محرمانه آژانس دسترسی پیدا کرده پس باید متن به کنگره آمریکا نیز ارائه شود! نتیجه اینکه «مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی»، همان کسی که تیم مذاکره‌کننده کشورمان همه تخم‌مرغ‌های آرزومندی را در سبد قضاوت عادلانه‌اش چیده، برای ادای توضیحات به کنگره می‌رود!
دوباره بازگردیم به ایران... مجلس شورای اسلامی متن ترجمه برجام و قطعنامه را به وزارت امور خارجه بازپس فرستاده چون پراشکال و غیرحقیقی ارزیابی شده است... کمی آن طرف‌تر یک نماینده اصلاح‌طلب بی‌اعتنا به منافع ملی با پوزخند می‌گوید: «دلواپسان متن انگلیسی برجام را بخوانند تا خیال‌شان راحت شود؛ البته اگر می‌توانند!» رسما دعوت به «خواب خرگوشی» می‌کنند. خوشحالند که اوباما دلواپس آینده انتخاباتی‌شان است و «تامین امنیت حزبی» را کافی و وافی می‌دانند.
اما حامیان منافع ملی هنوز با مدعیان دولتی درگیرند چون هنوز مصوبه به مجلس نرسیده و عده‌ای به دروغ «مصلحت خویش» را «مصلحت نظام» می‌خوانند! اینجا بچه‌های انقلاب به زبان انگلیسی روضه مکشوفه امنیت ملی می‌خوانند! یک کارشناس چند روز پیش در «وطن امروز» فاش کرد که «مکانیسم دسترسی و بازرسی مندرج در متون برجام و قطعنامه ۲۲۳۱، بسیار فراتر از میزانی است که صرفا برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران یا مطمئن شدن از پایبندی ایران به تعهداتش طبق برجام نیاز است. در واقع این مکانیسم کیلومترها فراتر از پروتکل الحاقی است و چتری از نظارت بر فراز ایران می‌گسترد که خروجی آن به کنترل درآوردن همه فعالیت‌های علمی، تحقیقاتی، ساخت‌وساز و تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه‌های امنیت ملی ایران در حوزه‌های علمی، صنعتی، فناوری‌های نوین، نظامی، فناوری‌های پیشرفته و... است».
خبری در دست نیست که نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بررسی‌های‌شان به سند
INFCIRC/۲۵۴ و فهرست اقلام و اجناس و تجهیزات و نرم‌افزارهایی که من‌بعد قرار است توسط «گروه تامین‌کنندگان تجهیزات هسته‌ای» تعیین شود که به ایران وارد شوند یا نشوند و رژیم بازرسی‌های حاکم بر این روند، رسیده‌اند یا نه! اطلاع نداریم لیست محدودیت‌های نظامی و تکنولوژیک تحمیلی به ایران و ارتباط آن با امنیت ملی و استقلال کشور توجیه‌پذیر ارزیابی شده یا خیر! هر چه هست «یوزی اِوِن» استاد بزرگ فیزیک هسته‌ای دانشگاه تل‌آویو و دانشمند رآکتور دیمونا را مجاب کرده در دفاع از توافق هسته‌ای ایران و ۶ کشور بگوید: «این توافق دست‌کم برنامه هسته‌ای ایران را بیش از ۱۵ سال به تاخیر می‌اندازد. از نظر من و کارشناسان هسته‌ای اسرائیل، مهم نیست ایرانیان پس از اعلام توافق در خیابان‌ها جشن گرفته‌اند، بلکه اهمیت ماجرا در این است که آنها بدون اینکه اجازه داده باشند زهر در کام خود ریخته‌اند»!
درگیری در کنگره آمریکا همچنان با سر و صدای بسیار جریان دارد. «جک لو»، وزیر خزانه‌داری آمریکا از رژیم تحریم‌ها علیه ایران دفاع می‌کند و می‌گوید: «یکپارچگی علیه ایران در این تحریم‌ها باعث تغییر رفتار هسته‌ای ایران شد»! او تاکید دارد در صورت لغو تحریم‌ها عملا در حدود ۵۰ میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران به کشور بازمی‌گردد و بقیه (از کل ۱۱۰ میلیارد دلار) صرف تعهدات خواهد شد.
نوبت به جان کری می‌رسد... اینجا هیچ خبری از تعطیلات تابستانی نیست! یک نماینده خشمگین از جان کری سوال دارد: چگونه می‌توانید مانع دستیابی ژنرال قاسم سلیمانی و سپاه به دارایی‌های آزاد‌شده ایران شوید؟ پاسخ در همان ضمیمه‌های کذایی است که با جزئیات خسته‌کننده بسیار تخصصی از نامحرمان حفاظت شده‌اند... پول به چه کار قاسم سلیمانی که افتخار همه ایرانی‌ها و ملت‌های منطقه است، می‌آید. ساده‌اش این می‌شود که یا مستقیم هزینه جنگ با داعش و تروریست‌های فرامنطقه‌ای می‌شود تا مجبور به جنگ در خانه نشویم که با توجه به تاکید آمریکایی‌ها بر عدم لغو «تحریم‌های غیرهسته‌ای»، طبیعتا چنین امکانی کماکان به صورت عادی فراهم نیست. یک راه دیگر، تبدیل پول به ادوات و تجهیزات نظامی از مسیر واردات سلاح است که به لطف مذاکره‌کنندگان کشورمان به‌رغم تعجب شدید چین و روسیه، تلاشی برای رفع «تحریم تسلیحاتی» صورت نگرفته است! می‌ماند مسیر «خودکفایی» که آن هم به واسطه قطعنامه ۲۲۳۱ مسدود شده است! بدون موشک‌های دوربرد مجبور به جنگ با داعش در خانه خواهیم شد چون با ژ۳ نمی‌توان فلوجه را هدف گرفت! چه بسا سعودی‌ها یا حتی خود صهیونیست‌ها نیز تصمیم بگیرند به جای یمن و غزه، مستقیم ایران خلع‌سلاح شده را هدف قرار دهند چون پشتیبانی لجستیکی از هیچ‌کدام از متحدان منطقه‌ای کشورمان به واسطه مفاد قطعنامه، اسناد و ضمایم برجام دیگر مقدور نیست!
رسانه‌های منفعت‌طلب تاکید دارند بگویند: «ظریف بارها در مذاکرات چه خصوصی با کری، چه در یکی از جلسات وزرای ۱+۵ در دور آخر، حمایت‌های شدید و قاطعی از سپاه پاسداران انجام داده است». حمایت از سپاه، ارتش و ژنرال‌ها به حکم «خلع سلاح» با کدام اصل دیپلماسی ملی می‌خواند!؟ عزت؟ حکمت یا مصلحت؟ شیرین هانتر آمریکایی می‌گوید موگرینی، فابیوس و باقی غریبه‌ها از ایران انتظار دارند در نقش جدید منطقه‌ای، حزب‌الله را مهار کند و حماس را وادار به صلح با اسرائیل! اطمینان عربستان را جلب، اسد را در سوریه سرنگون و نماینده ۱۴ مارس را رئیس‌جمهور لبنان و عراق را هم در جنگ با داعش رها کند! به قول خود هانتر هر چه آمریکا و متحدانش می‌خواهند در حوزه «امنیت ملی ایرانی‌ها» است! آیا کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی به دیپلماسی طراحان آمریکایی-اروپایی برجام و قطعنامه با هدف «تامین امنیت اسرائیل» واقف است؟ بی‌شک «دیپلماسی زبان بدن» در دفاع از متون قطعنامه فصل هفتمی و برجام خلع سلاح کارگر نیست.