به گزارش «نماینده»، هرچند در انتهای سال ۹۲ غزل خداحافظی از جمع ملی‌پوشان را سرداد اما در آستانه لیگ جهانی ۲۰۱۴ و با اصرار رییس فدراسیون و سرمربی تیم ملی والیبال راضی به بازگشت دوباره به تیم شد.

صحبت از فرهاد ظریف است، لیبروی دوست داشتنی تیم ملی والیبال ایران که بعد از چهار بازی اول دور رفت تیم ملی ایران برابر آمریکا و لهستان در لیگ جهانی ۲۰۱۵ به‌صلاحدید کادر فنی از تیم جدا شد و به تهران بازگشت. هرچند مصدومیت دست ظریف دلیل اصلی جدایی او از جمع ملی‌پوشان قبل از سفر به روسیه عنوان شد، اما وقتی دیگر تا پایان مرحله مقدماتی لیگ جهانی خبری از دعوت دوباره او به تیم ملی نشد و حتی این بازیکن جایی در لیست بازیکنان دعوت شده به اردوی جدید تیم ملی برای شرکت در جام واگنر نداشت، شایعات زیادی از اختلاف او با کواچ و یا حتی فدراسیون والیبال منتشر شد.

به همین خاطر با فرهاد ظریف گفت‌وگو کردیم تا شاید از زبان خودش بهتر بتوانیم دلایل این جدایی را متوجه شویم. ستاره شماره ۸ تیم ملی که خیلی تمایلی به مصاحبه نداشت، هرگونه اختلاف از جانب خودش را تکذیب کرد اما کاملاً معلوم بود که از نحوه برخوردی که با او شده دل پری دارد.

نام فرهاد ظریف بین بازیکنان دعوت شده به اردوی جدید تیم ملی دیده نمی‌شود، در مورد این اتفاق صحبتی نداری؟
ترجیح می‌دهم در این باره سکوت کنم و به تصمیم کادر فنی احترام می‌گزارم. فکر نمی‌کنم صحبت من درباره عدم دعوتم به تیم ملی مشکلی را حل کند.

بهتر است به اوایل سال ۹۳ برگردیم، زمانی که بعد از خداحافظی، مجدداً راضی به بازگشت به تیم ملی شدی، از این تصمیم پشیمان نیستی؟
اگر در آن مقطع تصمیم به بازگشت به تیم ملی را گرفتم فقط و تنها فقط به‌خاطر مردم بود. در آن مقطع کواچ شخصاً با من جلسه گذاشت و اعلام نیاز کرد و ضمن اینکه این موضوع توسط آقای داورزنی هم پیگیری شد و واقعاً مردم هم اصرار می‌کردند اما باید اعلام کنم در این برهه زمانی و در کوران لیگ جهانی امسال توقع این برخورد را نداشتم ولی نمی‌توانم صراحتاً بگویم پشیمان هستم یا نیستم. در مقطع قبلی مرد و مردانه خداحافظی کردم و رفتم کنار.

از چه‌کسی توقع نداشتی، کادر فنی یا فدراسیون؟
منظورم شخص خاصی نیست. در ورزش ما برخوردهای این‌چنینی قبلاً هم رخ داده است و فقط همیشه دوست داشتم در اوج کناره گیری کنم و با بی‌مهری کنار نروم و روبه‌رو نشوم چون آدم احساسی هستم، این جریان خیلی به من برخورد، من می‌گویم اگر تصمیمی گرفته شده مبنی بر این که من نباشم خیلی رک و راست و دوستانه به من اعلام می‌شد تا بعد از بازی رفت با لهستان این همه حاشیه به وجود نمی‌آمد و خیلی بهتر و قشنگ‌تر بود.

فکر نمی‌کنی خواسته شد تا به‌طور نامحسوس از تیم ملی کنار گذاشته شوی؟
ببینید، در این شرایط احساس بدی به آدم دست می‌دهد، آن‌قدر در این مدت با خودم کلنجار رفتم که این جریان را سرانجام هضم کردم که در ورزش ما این اتفاق طبیعی و برای خیلی‌ها رخ می‌دهد و با هیچ کس خوبی نشده و من هم یکی از آنها هستم. من در مدت حضورم در تیم ملی هیچ حاشیه‌ای نداشتم و همیشه سعی کردم بهترین بازی خودم را ارائه کنم. پیش از این هم در یک مقطعی من را نخواستند و خیلی راحت این موضوع را پذیرفتم و دوباره گفتند: برگرد، گفتم چشم، الآن هم می‌گویند: نیستی، و می‌پذیرم، چون کار دیگری نمی‌توانم انجام دهم.

در این مدت دچار یک جور بلاتکلیفی نشدی؟
بلاتکیلف که قطعاً بله، اما اینکه برخی می‌گویند در لیست سیاه هستی، آن هم بعد از ۱۲ سال حضور در تیم ملی کمی خنده‌دار است. من سال گذشته به‌عنوان ورزشکار اخلاق انتخاب شدم و اینکه الآن به من بگویند وارد لیست سیاه شده‌ام واقعاً خنده‌دار است. این نظر کادر فنی بوده و من می‌پذیرم.

حالا اگر با شرایط موجود تا قبل از جام جهانی به تیم ملی دعوت شوی، این دعوت را قبول می‌کنی؟
شرایط موجود خیلی چیز غیرعادی نیست ولی باید ببینم شرایط در آینده چطور جلو خواهد رفت تا بتوانم بهترین تصمیم را بگیرم.

به‌نظرتان نمی‌شد این موضوع بهتر مدیریت شود، مثلاً رودررو با کادر فنی صحبت کنی تا سوء تفاهم‌ها برطرف شود؟
بحثهای داخل تیم را که سرپرست و سرمربی تیم مدیریت می‌کنند، ولی در مسائل غیر از این افراد بزرگی در فدراسیون هستند که اگر می‌خواهند می‌توانند این شرایط را مدیریت کنند. من باز هم می‌گویم در حال حاضر تابع فدراسیون و کادر فنی هستم اما شاید گذر زمان همه چیز را مشخص کند. تیم ملی والیبال ملک شخصی من نیست اما این نحوه برخورد را نوعی بی‌احترامی به خودم می‌دانم.

برخی از رسانه هم شما را با علی دایی در جام جهانی ۲۰۰۶ مقایسه کردند...
واقعاً برخی از دوستان کاملاً به من بی‌احترامی کردند و به همین دلیل در این مدت از رسانه‌ها دور شدم و علاقه‌ای به مطالعه رسانه‌ها به همین دلیل نداشتم. به هر حال همیشه یک سری بازیکن می‌آیند و یک سری می‌روند اما من برای این والیبال زحمت کشیدم و توقع بیش از این داشتم، احتمالاً سال دیگر هم نوبت یک بازیکن دیگر می‌رسد. متأسفانه برخی فقط جلوی پای خود را می‌بینند و کاری به آینده ندارند، باز هم تکرار می‌کنم در این مدت کاملاً به من بی‌احترامی شد.

کمی از مصدومیتت بگو، فکر می‌کنم این مصدومیت کمی هم بهانه دست کادر فنی داد.
من فقط این را بگویم که در بازی برابر آمریکا در لس‌آنجلس هم مصدوم بودم ولی بازی کردم.

فقط همین؟ مصدومیت شما به‌قدری بود که تا آخر لیگ جهانی از تیم کنار بمانی؟
شما این موضوع را نه از من که باید از کادر فنی، سرپرست تیم یا فدراسیون سؤال کنید و آنها باید بگویند که چرا فرهاد ظریف را نمی‌خواهند، در این باره افراد دیگری تصمیم گیرنده هستند نه من، بنده فقط می‌توانم به این تصمیم احترام بگزارم.

شما علی‌رغم این موضوع در تمرین تیم ب شرکت کردی و حتی در بازی اول با آمریکا هم در ورزشگاه آزادی حاضر بودی...
من حتی در بازی با آمریکا کنار تیم بودم اما بعد از آن فهمیدم که یک سری حرفها زده شده و اتفاقاتی رقم خورده که بهتر است دیگر به ورزشگاه نروم.

کلاً به‌نظر شما عملکرد تیم ما در لیگ جهانی راضی‌کننده بود؟
به‌نظر من در کل نتیجه تیم ما راضی کننده بود، از اول هم همه می‌گفتند آمریکا و لهستان صعود می‌کنند. تیم ما عملکرد خوبی داشت ولی گروه ما گروه بسیار سختی بود و قطعاً اگر در گروه اول بودیم به مرحله نهایی صعود می‌کردیم، البته کمی هم توقع‌ها از این تیم بالا رفته است ولی کلاً کارنامه خوبی از تیم ما به جای گذاشته شد.

وقتی در بازی‌های تهران غایب بودی حسرت حضور در تیم ملی را نمی‌خوردی؟
باورتان نمی‌شود که چقدر سخت بود، واقعاً نمی‌توانستم بازی‌ها را نگاه کنم و حتی فکر کنم دربازی دوم برابر لهستان به‌قدری شرایط برایم سخت بود که تلویزیون را خاموش کردم و خودم را با چیز دیگری سرگرم کردم.

این تیم پتانسیل این را دارد که سهمیه المپیک را کسب کند؟
۱۰۰ درصد، ما قطعاً سهمیه المپیک را به دست خواهیم آورد.

خبری هم مبنی بر افتتاح آکادمی والیبال فرهاد ظریف منتشر شده است، دراین‌باره توضیح می‌دهی؟
خوب، به هر حال من اهل مشهد هستم، در این شهر بزرگ شده‌ام و در همین جا هم به همه چیز رسیده‌ام، شاید به‌نوعی با این آکادمی در والیبال بانوان و آقایان بتوانم دینم را به مشهد ادا کنم.