نماینده - هر چند امروز گروه های مختلف اصلاح طلب و اعتدالیون مصلحتی با هم متحد شده و علیه اصولگرایی مواضع مشترکی اتخاذ می کنند ولی گذری و نظری به تاریخ نشان از واقعیات و عمق اختلافات بنیادین این طیف های رنگارنگ دارد و نشان می دهد اگر اینان در یک جبهه قرار گرفته نه از حب یکدیگر که از بغض جبهه اصولگرایی است ...
فائزه هاشمی خرداد ماه سال ۱۳۷۸ چند ماه پیش از انتخابات مجلس ششم با حضور در دانشگاه علم و صنعت به سوالات دانشجویان پاسخ می دهد.
وی در این جمع ضمن اعتراف به این واقعیات که اصلاح طلبان به دلیل عدم رشد و شعور سیاسی انحصار طلب هستند در پاسخ به سوالی درباره این که آیا تضمینی وجود دارد با روی کار آمدن جناح چپ انحصار به وجود نیاید می گوید : ما هنوز به آن حد از رشد و شعور سیاسی نرسیده ایم که هر گروهی به قدرت برسد انحصار طلب نباشد هیچ تضمینی وجود ندارد و این اتفاق هم افتاده است .
فائزه هاشمی به انحصار طلبی ذاتی اصلاح طلبان اشاره کرده و می گوید : دیکتاتوری و اعمال زور جناح چپ در هشت سال اول انقلاب جناح راست را به حاکمیت کشاند اگر جناح چپ دمکرات بود چرا در مجلس چهارم رای مردم به جناح راست داده شد؟
دانشجویی خطاب به فائزه هاشمی می گوید : ۸ سال سیاست اقتصادی آقای هاشمی باعث مشکلات اقتصادی امروز شده است مشکلات امروز ما دست پخت کارگزاران است ... اگر می خواهید دفاع کنید شفاف و با مدرک دفاع کنید دوم خرداد نه بزرگ به سیاست های دولت هاشمی بود.
فائزه هاشمی نیز جواب می دهد : روزنامه سلام و سایر روزنامه ها مرتب رقم ۳۰ میلیارد دلار بدهی را اعلام می کنند در حال حاضر این بدهی ۵/۱۲ میلیارد دلار است که ۵/ ۲ میلیارد دلار آن برای دولت هاشمی است و ۱۰ میلیاردش برای دولت خاتمی است اگر قبول ندارید بروید سوال کنید.
وی ادامه می دهد : برنامه ساماندهی اقتصادی یک مشت تعاریف اقتصادی است مگر می شود کشور را بدون برنامه اداره کرد؟ سرمایه گذاری خوابیده است سازندگی فراموش شده است چون خاتمی از برنامه دوم فاصله گرفت.
فائزه هاشمی به صراحت می گوید کشور در دو ساله اول دولت خاتمی یعنی از سال ۷۶ تا ۷۸ بدون برنامه اداره شده است و از این رو است که می گوید : کشوری که دو سال بدون برنامه اداره شود همین می شود بیکاری در زمان دولت هاشمی ۱۳ درصد بود الان به ۳۰ درصد رسیده چطور برنامه های افتضاح آقای هاشمی در زمان خودش معلوم نبود و الان معلوم شده است .
وی که در آن دوره عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران بود ادامه می دهد : مطمئن باشید اگر سیاست های هاشمی با اصلاحات خاتمی ادامه می یافت کار به اینچا کشیده نمی شد.
فائزه هاشمی در پاسخ به این شبهه که اکثر وزرای خاتمی از کارگزاران هاشمی هستند می گوید وزرا سربازند و سرباز باید فرمانده خوبی داشته باشد و با این ادعا در واقع می گوید که خاتمی مدیر خوبی نیست . توجه کنید : می گویند وزرای اقتصادی از کارگزاران هستند که دارند خراب می کنند وزیر رئیس دارد رئیس باید برنامه بدهد وقتی برنامه ای وجود ندارد وزیر باید به دنبال چه برود؟ این وزرا در دولت هاشمی قوی بودند چون دولت برنامه و قاطعیت داشت.
فائزه هاشمی ادامه می دهد : برنامه که نباشد اقتصاد از این هم بدتر می شود سال آینده وضعیت اقتصادی از این بدتر است این که همه این مسائل را به هاشمی نسبت بدهیم بی انصافی است . رک روزنامه خرداد ، ۱۱ خرداد ۱۳۷۸
با توجه به این مصاحبه به دو نکته اساسی باید اشاره کرد
۱-بر اساس آن چه در مصاحبه فائزه هاشمی و اعترافات او مشاهده شد جناح چپ دهه ۶۰ و اصلاح طلبان دهه ۷۰ و ۸۰ و معتدلان امروز دارای یک نوع استبداد ذاتی هستند استبدادی که زمینه ساز پیروزی اصولگرایان در مجلس پنجم و ... شد . این واقعیت در حالی در اعترافات دیروز فائزه هاشمی نمود دارد که آنان امروز ادعای آزادی خواهی و احترام به نظرات عمومی دارند. از یادها نرفته است که رئیس جمهور اعتدال گرای کنونی اندکی پیش منتقدان را بی سواد خواند و دولت نیز تعدادی از رسانه های منتقد را به دادگاه کشانده و یکی از حامیان اصلاح طلب دولت یعنی موسوی تبریزی نیز پای را فراتر نهاده این منتقدان را بی دین خواند !
۲- هر چند امروز اصلاح طلبان و اعتدال شعاران با هم متحد شده اند ولی این دو دسته اختلافات بنیادینی دارند که در بی کفایتی دولت اصلاحات در اداره کشور نمود داشت . پیش از انتخابات ریاست جمهوری و با فشارهای هاشمی و پذیرش خاتمی عارف کناره گیری کرد تا روحانی رئیس جمهور شود و تا به امروز نیز علیرغم انتشار اخبار متعددی از اختلافات موجود مشکل چندانی در روابط طرفین بروز نکرده است ولی انتخابات آینده مجلس همانند انتخابات مجلس ششم این دو دسته را در مقابل هم قرار خواهد داد . باید منتظر ماند و دید که بر سر کرسی های مجلس چه بلوایی که ایجاد نشود.
آیا اصلاح طلبان روحانی را از قطار پیاده خواهند کرد ؟!
در انتخابات آینده مجلس پاسخ این سوال مشخص خواهد شد ...
نظر شما