به گزارش ماهنامه «نماینده»، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری که در برنامۀ ششم توسعه تأکید شده، بارها به‌دلیل بار مالی آن از سوی دولت به فراموشی سپرده شده است. این درحالی است که شرایط امروز اقتصادی کشور، ادامۀ زندگی بازنشستگان را با حقوق فعلی بسیار سخت و نفس‌گیر کرده است.

در حوزۀ بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز طی سال‌های گذشته هر وزیری که بر مسند وزارت رفاه نشسته، اظهاراتی را مطرح کرده؛ ولی چندان اقدامی برای آن صورت نداده است.

«سمیه محمودی» نمایندۀ مردم شهرضا و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در گفت‌وگو با ماهنامۀ «نماینده» به ذکر توضیحاتی در این زمینه پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

* چرا بعد از تصویب برنامۀ ششم توسعه نظارتی بر اجرای بندهای مربوط به همسان‌سازی حقوق بازنشستگی انجام نشده است؟

برای اجرای برنامه باید در کنار تصویب قانون، پول هم باشد. چون با نوشتن قانون به‌تنهایی نمی‌شود مشکلی را حل کرد. در حوزۀ بازنشستگان نیز به پول نیاز است و باید منابع مالی را در نظر بگیرند؛ هرچند که قانون نوشته باشد.

امسال 15000 میلیارد تومان برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان بودجه لازم بود، درصورتی‌که در سال گذشته 2000 میلیارد بودجه در نظر گرفته شده بود که عملاً اتفاقی نیفتاد. امسال هم فکر می‌کنم نزدیک به 3000 میلیارد در نظر گرفته شد که این مبلغ برای 15000 میلیارد، حدود 12000 میلیارد در بودجه کم است. اگر قانونی نوشته می‌شود باید منابع مالی آن هم در نظر گرفته شود؛ شاید یکی از دلایلی که این قانون به‌درستی اجرا نشده، تأمین نبودن منابع مالی آن است.

در مورد حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی هم دولت باید بدهی‌اش را به صندوق تأمین اجتماعی پرداخت کند تا صندوق بازنشستگی تأمین اجتماعی هم بتواند همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را اجرایی کند.

* رقم ایده‌آل برای حقوق بازنشستگان چه میزان است؟ بر اساس چه شاخصی؟

من رقمی را در جایی ندیدم که بخواهم بگویم. رقم ایده‌آل در مورد کارگران با یک حساب سرانگشتی که فراکسیون کارگری انجام داد و با توجه به شرایط اقتصادی موجود، 3 میلیون و 800 هزار تومان بود که مسلماً این رقم برآورد بوده ولی آن چیزی که اتفاق افتاد چیز دیگری بود.

* دلیل تبعیض بین صندوق‌های بازنشستگی چیست؟

در دولت قبل حقوق شاغلین را افزایش دادند؛ ولی حقوق بازنشستگان افزایش پیدا نکرد که این یکی از دلایل ضرورت همسان‌سازی حقوق بازنشستگان است. روال خیلی معمولی در حال طی شدن بود و با فاصلۀ خیلی کم حقوق شاغل و بازنشسته در حال حرکت بود؛ تا اینکه دولت قبل به‌یک‌باره حقوق شاغلین را افزایش داد و حقوق بازنشستگان ثابت ماند. این درصد هرساله افزایش پیدا کرد و این اختلاف خیلی عمیق شد، اگر این اختلاف را بخواهیم حل کنیم و همسان‌سازی را انجام دهیم باید منابع مالی در نظر بگیریم. منابع مالی‌ای که برای بازنشستگان در نظر گرفته شده بود 15 هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شد.

برای اولین بار در بودجۀ 97، دو میلیارد در نظر گرفته شد که با این دو میلیارد نمی‌توانند حقوق عده‌ای را افزایش دهند و عده‌ای را افزایش ندهند. عدد خیلی پایین بود و عملاً در سال 97 نمی‌شد همسان‌سازی را انجام داد به‌دلیل اینکه بودجه خیلی کمی بود. امسال هم دقیقاً همانند سال قبل عملاً نمی‌توان قانون همسان‌سازی را اجرا کرد؛ به‌دلیل اینکه 15000 میلیارد را در نظر نگرفته‌ایم چطور می‌شود قانون را اجرا کرد.

در مورد صحبت آقای نوبخت که گفته‌اند قانون همسان‌سازی را اجرا می‌کنند، نمی‌دانم با چه بودجه‌ای می‌خواهد این قانون را اجرا کنند؟ اگر انجام دهد که انقلابی در قانون همسان‌سازی انجام داده اگر هم انجام ندهد، امید واهی در دل مردم ایجاد کرده است.

*حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی هم مانند بازنشستگان کشوری به‌صورت پلکانی افزایش پیدا خواهد کرد؟

در مورد حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی شورای عالی کار تصمیم می‌گیرد، مجلس در مورد حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی تصمیم نمی‌گیرد؛ چون تأمین اجتماعی دولتی نیست، از منابع مالی کارگران ایجاد شده و دولت به این صندوق بدهکار است. شورای عالی کار تصمیم‌گیرنده است که در این شورا دو نمایندۀ کارگر، دو نمایندۀ کارفرما و دو نمایندۀ دولت تصمیم نهایی را برای افزایش حقوق انجام می‌دهند. فکر می‌کنم امسال اعلام کردند که 5/36% افزایش حقوق دارند؛ ولی از طرف دیگر حق بیمه‌ها را افزایش داده‌اند یعنی عملاً هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

* کدام قشر از بازنشسته‌ها در اولویت هستند؟

هیچ تفاوتی بین بازنشستگان لشکری، کشوری و بازنشستگان تأمین اجتماعی نیست. همۀ بازنشسته‌ها در اولویت هستند، همۀ بازنشستگان دچار مشکل هستند. یکی از عوامل نارضایتی در کشور همین تبعیض‌هاست، اگر تبعیض در کشور نباشد هیچ نارضایتی‌ای در کشور ایجاد نخواهد شد.