به گزارش نماینده، فردین رستاخیز، طراح بازی رایانه‌ای «سرعت ممنوعه: سمند سریع» در گفتگو با مهر ضمن اشاره به انتظارات خود از بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای گفت: سروسامان دادن به صنعت بازی‌سازی و بازار بازی‌های رایانه‌ای، کنترل بر کیفیت و قیمت بازی‌ها و حمایت مالی و معنوی از بازی‌سازان، آن چیزی است که من در جایگاه یک بازی‌ساز از بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای می‌خواهم.
او کپی‌های غیرمجاز از بازی‌های خارجی را یکی از عمده‌ترین مشکلات بازی‌سازان برشمرد و افزود: وقتی دوهزار نفر، یک تیم بازی‌سازی را تشکیل می‌دهند و هزینه‌ای برابر با ۱۰۰ میلیون دلار هزینه می‌کنند معلوم است کار خوب و پرطرفداری تولید می‌شود و در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد حالا کدام بازی داخلی می‌تواند با این بازی که حداقل قیمت آن ۶۰ دلار است اما غیرقانونی دانلود و در بازار ایرانی به قیمت دو هزار تومان ارائه شده، رقابت کند؟
فرهنگ‌سازی، مهم‌تر از کپی‌رایت است
به گفته رستاخیز، قیمت هر بازی باید با هزینه‌ای که برای تولید و ساخت آن، صرف شده هماهنگ باشد. به عبارتی باید یک تیم کارشناسی وجود داشته باشد تا بازی‌ها را قیمت‌گذاری کند. اما علاوه بر نظارت بر قیمت و کنترل اینترنت و بازار سی‌دی و به رسمیت شناختن قانون کپی‌رایت، فرهنگ‌سازی مهم‌ترین عنصری است که به کمک بازیسازها می‌آید.
طراح بازی رایانه‌ای «سرعت ممنوعه: سمند سریع» به ضرورت فرهنگ‌سازی اشاره و بیان کرد: مردم باید به این نتیجه برسند که کپی یک بازی با دزدی تفاوتی ندارد. رسانه‌ها به‌ویژه رسانه ملی، نقش مهمی در این زمینه دارند و می‌توانند به شکل‌گیری و گسترش این فرهنگ کمک کنند.
پیوستن بازیسازها به اتحادیه نرم‌افزار خوب است
رستاخیز در پاسخ به این‌که پیوستن بازیسازها به اتحادیه نرم‌افزار چه کمکی به آنها می‌کند گفت: قرار بود ما یک انجمن صنفی مستقل داشته باشیم اما اعضای هیئت مدیره، پس از بررسی و جست‌وجو به این نتیجه رسیدند که اتحادیه نرم‌افزار بپیوندیم چون این اتحادیه سابقه و قدرت بیشتری دارد و بهتر می‌توانیم مسایل مربوط به بیمه و حق و حقوق خود را پیگیری کنیم.
او در ادامه بیان کرد: من به عنوان بازی‌ساز، حق و حقوقی دارم. باید بیمه داشته باشم و مهم‌تر از آن امنیت مالی و روانی. طبیعتا اگر حقوق من نادیده گرفته شود نمی‌توانم به‌طور حرفه‌ای به فعالیت در این زمینه بپردازم.
بازی تنها جنبه سرگرمی ندارد
به گفته فردین رستاخیز، راه‌های مختلفی برای فروش بازی‌های رایانه‌ای وجود دارد. برای مثال، ناشران می‌توانند بازاریابی و تبلیغ کنند. هر چند قدرت اقتصادی ناشران هم پایین آمده و نمی‌توانند هزینه‌های لازم برای تبلیغ بازی‌های رایانه‌ای را فراهم کنند. روش دیگر، ورود به سیستم بسیج و آموزش و پرورش است.
این بازی‌ساز با اشاره به این‌که مسئولان ما تصور می‌کنند، بازی رایانه‌ای صرفا جنبه سرگرمی دارد گفت: مسئولان آموزش و پرورش هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که بازی رایانه‌ای تنها سرگرم‌کننده نیست و می‌تواند جنبه آموزشی هم داشته باشد. از این‌رو آموزش و پرورش می‌تواند مهم‌ترین حامی بازیسازها باشد.
طراح بازی رایانه‌ای «سرعت ممنوعه: سمند سریع» به این‌که بیش از چهار سال درگیر تولید این بازی بوده‌اند، اشاره و بیان کرد: تعداد ما متغیر بود اما به‌طور میانگین، یک تیم هشت نفره، بیش از چهار سال برای این بازی زمان گذاشته‌اند. ۲۰۰ میلیون تومان، تاکنون هزینه ساخت این بازی شده. خود من دو قطعه زمینم را فروخته‌ام. یکی را به قیمت ۱۳ میلیون که حالا به ۷۰ رسیده و دیگری به ارزش ۳۰ که حالا به ۱۲۰ میلیون تومان رسیده است.
به گفته رستاخیز اگر بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای و دیگر متولیان فرهنگی از بازی‌سازان حمایت نکنند آنها نمی‌توانند به‌طور حرفه‌ای به کار خود ادامه دهند.
بازی رایانه‌ای «سرعت ممنوعه: سمند سریع»، درسبک اتومبیل‌رانی و مسابقه‌ای در دنیای آزاد است که علاوه بر ویژگی‌های منحصر بفرد محیطی دارای بسیاری از خلاقیت‌ها به منظور بهبود تجربه بازیکن در دنیای بازی است.
رستاخیز به گیم‌پلی بازی اشاره کرد و گفت: نخستین بخشی از بازی که آن را می‌سازد گیم‌پلی بازی است و این بخش است که به بازی هویت می‌دهد. از این‌رو برای این بخش از بازی «سرعت ممنوعه: سمند سریع» سرمایه‌گذاری و توجه بسیاری شده. از کنش‌ها و چالش‌ها تا مکانیک هسته بازی شامل پیچیدگی‌های بسیاری درون خود است که بخش بسیاری از آن را تنها در ارتباط با دیگر بخش‌ها می‌توان دید.