به گزارش نماینده به نقل از تراز ؛ محمد خوشچهره، اقتصاددان و استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در پاسخ به این پرسش که چرا تاکنون ورزش در ایران سودده نبوده است و چگونه می‌توانیم از ورزش درآمد کسب کنیم؟ اظهار داشت: ما در ایران منابع کم نداریم، اما منابع را به خوبی تخصیص نمی‌دهیم. در واقع در خیلی از بخش‌ها پول هست، اما تخصیص بهینه منابع صورت نمی‌گیرد.
وی با بیان این‌که کشورهای سوسیالیستی قبل از فروپاشی شوروی، روی ورزش همگانی خود کار کردند، افزود: در این کشورها ورزش همگانی که گسترش پیدا کرد، ظرفیت ورزش‌های قهرمانی بالا رفت.
خوشچهره در ادامه با طرح این پرسش که شما فکر می‌کنید کشور چین چگونه بسیاری از رکوردهای المپیک را شکست و در کنار آن به توسعه اقتصادی دست یافت؟ تصریح کرد: اگر یک نفر در ورزش چین موفق شده، به این دلیل بوده که یک هرمی ایجاد کردند که چند ده میلیون نفر در آن کار می‌کردند تا یک نفر قهرمان شود. هم‌اکنون ما این را نمی‌بینیم و متوجه نیستیم که چین چقدر هزینه کرده تا یک نفر قهرمان شود.
وی ادامه داد: چین برای چنین شهرت و اعتباری، روی ورزش به صورت سنجیده سرمایه‌گذاری و هدفگذاری ۱۰ ساله کرد که مدال‌های المپیک را درو کند و این موضوع هم روی صنعت کالا و خدمات چین تاثیر داشت؛ به طوری که دنیا به سراغ خرید کالاهای چینی رفت.
این کارشناس اقتصادی با بیان این‌که ما در جهت عکس چین عمل کردیم، تصریح کرد: زمانی که سند چشم‌انداز مطرح شد، من همان‌جا ایراد گرفتم و گفتم شما به درستی تشخیص دادید که ما قابلیت‌های قدرت اول اقتصادی را داریم، ولی این موضوع دلیل اول شدن در منطقه نیست و اگر به درستی تدبیر نکنیم، عقبگرد هم خواهیم داشت. خوشچهره عنوان کرد: ما دو هدف استراتژیک را در سند چشم‌انداز دیدیم: ۱- قدرت اول اقتصادی منطقه بین ۲۳ کشور ۲- قدرت اول علم و فناوری.
وی اظهار داشت: همان موقع من اشاره کردم به این موضوع که جمعیت قالب کشور جوان است، پس چرا در این هدف‌گذاری‌ها ورزش را نمی‌گنجانید؟ ما در حوزه ورزش غفلت کردیم و باید برای ورزش هم هدفگذاری می‌کردیم.
این استاد دانشگاه متذکر شد: ما اگر در حوزه ورزش هدفگذاری می‌کردیم که جزو سه قدرت اول آسیا شویم، قطعا اثر خود را در ورزش همگانی و عمومی نشان می‌داد. ورزش همگانی را گسترش دهیم خوشچهره تاکید کرد: من معتقدم تا زمانی که ورزش همگانی در ایران شکل نگیرد، نمی‌توانیم یک فعالیت پویا از ورزش در اقتصاد داشته باشیم.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران گفت: ما به این نکته توجه نکردیم که اگر ورزش همگانی را در کشور گسترش می‌دادیم، می‌توانیم صنایع خرد کشور را تکان دهیم.
برای مثال، یک ورزشکار، نیاز به لباس و کفش و سایر ابزار ورزشی دارد و اگر ورزش همگانی کشور را گسترش می‌دادیم، می‌توانستیم بخش تولید کشور را هم از رکود خارج کنیم.
خوشچهره در پایان با تاکید بر این‌که ما باید حوزه ورزش را از حوزه سیاسی یا سیاسی‌کاری خارج کنیم، تصریح کرد: هم‌اکنون ورزش در کشور ما سیاسی شده است و نگاه سیاسی به آن دارند، بنابراین ما الان دچار خطای استراتژیک در حوزه درآمدزایی ورزش هستیم و به همین دلیل، از تاثیر آن در حوزه توسعه اقتصادی و تولید ناخالص داخلی کشور بی‌بهره هستیم.