به گزارش «نماینده»،کیومرث سرمدی واله در رابطه با بیانات رهبری در خصوص مردمی بودن و مردمی ماندن مسئولان گفت: این خطاب مقام معظم رهبری بسیار بجا است. تعبیرم در این رابطه این است که وقتی انسان ها در موقعیت های ویژه ای قرار می گیرند و اختیارات و قدرتی را قانون یا آن جایگاه و مقام به آنها می دهد، ممکن است این خطر حال فعلی او که انسانی مردمی، متواضع و مقید به قانون است را تهدید کرده و از محل این اختیار و قدرت به نوعی وضعیت فعلی او تغییر یابد.
نماینده مردم اسدآباد در مجلس افزود: تاکید مقام معظم رهبری نیز بر این است که بنابراین وقتی کسی به جایی رسید هنرش در این باشد که مردمی و با مردم بماند و این اصلی است که همیشه باید مراقب آن باشیم، چرا که بعضا وقتی قدرت و اختیار با هم در یک جا جمع می شوند، امکان اینکه آدم ها به نوعی وسوسه شده و به نحو دیگری از آن استفاده کنند، وجود دارد.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه لازمه مردمی بودن و مردمی ماندن این است که نباید فراموش کنیم ما وامدار مردم هستیم و اگر جایگاهی داریم از قِبَل مردم است، تصریح کرد: آموزه های دینی و اعتقادات مذهبی ما مهمترین اتکا و وسیله است که به انسان کمک می کند تا در هر پست و مقامی، مردم، خدا و وظیفه ای که به ما محول شده را فراموش نکنیم. همچنین تقوای درونی و کاری به انسان ها کمک می کند تا بتوانند به این فرمان رهبری جامه عمل پوشانده و هم اینکه مردمی بود و هم مردمی باقی ماند.
سرمدی در رابطه با اینکه مردمی بودن مسئولان کدام مسائل مردم را حل می کند؟، اظهار کرد: مردمی بودن اگر در عمل باشد و شعار نباشد مقدماتی دارد که اولین مقدمه آن این است که مسئول خود را جدای از مردم ندانسته بلکه خود را مثل آنها بداند. موضوع بعدی این است که روحیه مردمی داشتن به ارتباط مستقیم و بلافصل مسئولان با مردم کمک می کند، بنابراین با در بطن مردم بودن مسائل و مشکلات را راحت تر و بهتر دیده و درک می کنند.
وی یادآور شد: به تعبیر یکی از بزرگان گاهی مواقع ممکن است یک نظر فنی و کارشناسی را یکی از مردم عادی در این ملاقات ها بیان کند که به ذهن هیچ کارشناسی برای حل آن مشکل نرسیده باشد، بنابراین یکی از مقدمات کار در کنار مردم بودن است و همه اینها کمک می کند تا در تصمیم گیری ها و اقداماتی که داریم بر مبنای منافع مردم حرکت کنیم و آن تعارض منافعی که باعث می شود برخی مواقع مدیران به نفع خود قانون را دور زده و منافع مردم را زیر پا بگذارند، با نهادینه شدن این روحیه اگر تعارض منافعی هم پیش بیاید قطعا منافع عمومی را به منافع شخصی ترجیح دهند.