«نماینده» /علی بابایی کارنامی سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس: در پنج ماه گذشته، هزینه‌های مضاعف بسیاری بر اثر همه‌گیری ویروس کرونا به خانواده‌ها تحمیل شده است، اما در این دوره دولت به جز پرداخت وام یک میلیون تومانی به یارانه‌بگیران و ارائه چهار بسته معیشتی به سه میلیون خانوار، هیچ حمایت دیگری از عامه خانوارهای ایرانی برای جبران بخشی از این هزینه‌ها انجام نداده است. این مساله باعث وارد شدن فشارهای اقتصادی سنگینی بر خانواده‌ها شده و این فشارها نیز آسیب‌های اجتماعی زیادی را برای مردم به همراه داشته است. آسیب‌هایی که هر روز نمونه‌های آن را در سطح جامعه می‌بینیم و امروزه کم نیستند خانواده‌هایی که بر اثر فقر و بیکاری دچار ناامیدی شده‌اند و به همین دلیل، سرمایه اجتماعی کشور رو به زوال رفته است.
اما امروز وقت آن است که دولت و مجلس در کنار هم آستین همت را بالا بزنند و برای حل مشکلات معیشتی خانواده‌ها گامی بردارند تا مردم حس کنند قوای سه‌گانه کشور به فکر آنها هستند و به این صورت، اعتمادشان به بخش‌های مختلف نظام برگردد. البته این کاری است که دولت باید خیلی زودتر انجام می‌داد، اما هنوز فرصت باقی است و دستگاه اجرایی باید فوری برای حل مشکلات معیشتی شهروندان گام‌های موثرتری را در جهت تخصیص بسته‌های معیشتی و تسهیلات ویژه به مردم بردارد.
همچنین باید توجه داشت براساس تجربه‌های قبلی کشور در زمینه ارائه بن‌خرید یا سبد کالا به نظر می‌رسد اجرای این راهکارها نمی‌تواند کشور را به سرانجام برساند و بهتر است ما بسته حمایتی را به صورت نقدی در اختیار مردم بگذاریم تا تکلیف‌شان با خودشان مشخص باشد. البته‌پرداخت کمک‌های بلاعوض به مردم قطعا آثار تورمی شدیدی به همراه خواهد داشت و بهتر است از آن پرهیز شود، اما پرداخت تسهیلات بدون سود به میزان ۵ تا ۱۰ میلیون تومان به هر خانوار در شرایط کنونی، هم بهتر می‌تواند مشکل خانوارهای ایرانی و هم آثار تورم‌زایی کمتری برای کشور ایجاد کند.
با این حال، دولتمردان از زمان آغاز همه‌گیری کرونا تا کنون به بهانه کسری بودجه چنین برنامه‌ای را اجرا نکرده‌اند. این در حالی است که می‌توان با تکیه بر منابع بانک‌ها، اعتبار لازم را برای پرداخت این تسهیلات تامین کرد، منابعی که در حقیقت متعلق به مردم است و باید به گونه‌ای در اختیار آنها قرار گیرد. به‌خصوص وقتی دولت بخواهد به جای کمک بلاعوض به شهروندان تسهیلات بدهد، مردم نیز موظف به بازگرداندن این تسهیلات خواهند بود و به این صورت بخشی از منابع مصرف‌شده به بانک‌ها برگردانده می‌شود. پرداخت تسهیلات به جای ارائه
سبد کالا به مردم در وضعیت امروز کشور می‌تواند به معنای سپردن مدیریت هزینه به خود خانوارها در عین حمایت کردن از آنها باشد. کاری که ما هرچه زودتر باید انجام دهیم تا تحمیل هزینه‌های اضافی ناشی از همه‌گیری کرونا بیش از این بر خانواده‌های ایران فشار وارد نکند.