شناسهٔ خبر: 123442 - سرویس اقتصاد
منبع: تسنیم

قرائت جدید دولت درباره «اقتصاد مقاومتی»

اقتصاد مقاومتی و الگوی اسلامی ایرانی‌ پیشرفت برای ما بحث جدیدی نبوده و روحانی سال ۸۷ به آن پرداخت

نوبخت/2 رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی در پی افزایش انتقادها درخصوص کم توجهی دولت به «اقتصاد مقاومتی» و «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» در اظهارنظر جدیدی تصریح کرد اینها برای ما بحث جدیدی نبوده، و در سال ۸۷ توسط دکتر روحانی تقریر شده است.

به گزارش «نماینده»، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور از قرائت جدید دولت درباره موضوعات «اقتصاد مقاومتی» و «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» رونمایی کرد.

محمدباقر نوبخت در این خصوص اظهار داشت «التفات دارید که اجرای اقتصاد مقاومتی و سیاستهای آن در یک یا دو سال میسر نمی‌شود. اصلاً از این پس اقتصاد ما باید با این مبانی نظری -که با مبانی نظری دولت هماهنگی دارد - صورت گیرد. من عزیزانمان را به کتاب «امنیت ملی و نظام اقتصادیِ جمهوری اسلامی» -که آقای دکتر روحانی آن را در سال ۱۳۸۷ یا ۱۳۸۸ تقریر فرمودند و پس از آن نیز حدود ۸ بار تجدید چاپ شد- ارجاع می‌دهم. شما در این کتاب، تمام اقتصاد مقاومتی و سیاستهای آن و مدل الگوی اسلامی ایرانی‌ای که مورد نظر ما بود را می‌یابید؛ یعنی اینها برای ما بحث جدیدی نبوده است. بنابراین ضمن اینکه ما برنامه ششم را آماده کرده‌ایم، باید مقداری از آن را نیز برای سال ۹۵ در نظر بگیریم. کمااینکه در سال ۹۳ و ۹۴ نیز ضمن برنامه‌ریزی، اقدام نمودیم.»

اظهارات سخنگوی دولت مبنی بر تقریر تمام اقتصاد مقاومتی و سیاستهای آن در سال ۸۷ یا ۸۸ در حالی مطرح شد که این واژه اولین بار در سال ۸۹ توسط رهبر معظم انقلاب وضع شد.

همچنین تا قبل از این محمدباقر نوبخت و سایر مسئولین دولتی از تبیین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در لایحه پنج صفحه ای پیشرفت دفاع می کردند؛ درواقع این اظهارنظر جدید را می توان نوعی عقب نشینی دولت از تعاریف قبلی دولت از الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دانست.

لازم به ذکر است که لایحه دولت در زمینه الگوی پیشرفت در سال ۹۴ با انتقادات جدی کارشناسان مواجه شده بود. حال باتوجه به اظهارنظر جدید دولت این سؤال مطرح می شود که آیا قرائت جدید درباره دو موضوع راهبردی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و اقتصاد مقاومتی با مفاهیم و اصول انقلاب اسلامی سازگار است؛ یا باید انتظار داشته باشیم مانند گذشته این تعاریف نیز مصداقی از «یکسان انگاری توسعه غربی و پیشرفت اسلامی» محسوب شود.