به گزارش «نماینده»، صنعت خودروسازی در جهان به سرعت در حال پیشرفت است و در همین رابطه نیز خودروسازان دنیا باید خود را با استانداردهای روز جهان مطابقت دهند. حالا که مساله محیط زیست به عنوان یکی از مسائل مهم و حیاتی حساسیت بسیاری را برانگیخته است، صنعت خودروسازی نیز به سمت استفاده از سوخت پاک و طراحی خودرو برای برطرف کردن آلایندگی رفته است. استاندارادهایی که حالا به سرعت ارتقاء می‌یابند و خودروهای روز جهان نیز بر اساس آن سنجیده می‌شوند. القصه چندی پیش خبری در رسانه‌های اروپایی پیچید که دنیای خودروسازی را به شدت تحت تاثیر خود قرار داد.
شرکت خودروسازی فولکس واگن که دومین شرکت سازنده خودرو در جهان است، به دلیل تقلب در آزمایشهای آلودگی هوا به وسیله قرار دادن یک وسیله در حدود نیم میلیون خودروی فولکس واگن و آئودی که استانداردهای آلودگی هوا را به صورت صوری با موفقیت حاصل می‌کرد، مجرم شناخته شد
در همین رابطه روزنامه فایننشیال تایمز گزارش داد که آژانس حفاظت از محیط زیست دستور بازگشت 482 هزار خودروی دیزلی را که در شش سال اخیر در آمریکا فروخته شده، صادر کرده است. در این خودروها نرم‌افزار فریب‌دهنده‌ای بوده که مشخص می‌کرده آیا آن وسیله مورد آزمایش آلودگی هوا قرار گرفته بوده یا نه.
آژانس حفاظت از محیط زیست گفته است که این خودروهای ساخته شده در فولکس واگن دارای سوییچ روشن تست آلودگی بوده اما عملا دی‌اکسید نیتروژن منتشر می‌کرده‌اند که حجم انتشار این گاز در این خودروها 40 برابر حد معمول بوده است.
فولکس واگن در تبلیغات محصولات خود گفته بود که خودروهای دیزلی آن، همان کارایی و استانداردهای خودروهای بنزینی را دارند و در آمریکا، برای این مسئله از محصولات دیزلی فولکس واگن بسیار استقبال شد. میزان مصرف سوخت در خودروهای دیزلی کمتر از خودروهای بنزینی است اما به طور کلی میزان بیشتری از آلودگی را به همراه دارند.
اما اتفاقی بعد از این ماجرا افتاد بسیار جالب توجه‌تر بود. بسیاری از روزنامه‌نگاران و بویژه کاریکاتوریست‌های آمریکایی و غربی تا مدت‌ها این مساله را سوژه خود قرار دادند. مداومتی که نشان می داد چقدر موضوع سلامتی انسان‌ها و هزینه‌‌ای که این شرکت مطرح خودروسازی جهان برای سلامتی مردم بوجود آورده، برای رسانه‌های غربی و شهروندان این کشورها مهم و حیاتی است.
جریمه سنگین 18 میلیارد دلاری برای تقلب در تست آلودگی خودروهای شرکت فولکس هم در نوع خود بی‌نظیر بود. جریمه سنگینی که حالا بعد از آلودگی که خودروهای این شرکت برای مردم بوجود آورده، نفس سرمایه‌گذاران و مدیران شرکت فلوکس واگن را گرفته است.
اما موضوعی که در این عرصه مورد توجه قرار می‌گیرد این است که آیا در کشور ما نیز به این میزان مسئولین برای مردم و سلامتی شهروندان در قبال صنایع بزرگ مانند خودروسازی ارزش قائل هستند؟ با نگاهی به تحولاتی که در این عرصه در کشورمان رخ داده است به وضوح می‌توان گفت که مسئولان مربوطه بیشتر به سمت صنعت خودروسازی غش می‌کنند تا مصرف کنندگان ایرانی.
بعد از اینکه «نه کمپین خودرو بی کیفیت ایرانی» باب شد و صنعت خودروسازی را تحت تاثیر قرار داد، وزیر صنعت عده‌ای از افرادی که طرفدار چنین کمپینی شدند را ضد انقلاب خطاب کرد که البته اقای وزیر بعد از مدتی با فشار رسانه‌ها و افکار عمومی مجبور به عذرخواهی شد. اما اخیرا مسئولان دولتی طرح دیگری برای خروج از رکود صنعت خودرو تصویب کرده‌اند که در اصل طرحی حمایتی از خودروسازان است نه مصرف کنندگان، درحالی که طرح مذکور در ظاهر نشان می‌دهد که تسهیلاتی برای خرید آسان خودرو برای خریداران فراهم شده است.
در همین باب در نشست رونمایی بسته دوم خروج از رکود وام جدید خودرو رونمایی شد که بنابر گفته رییس کل بانک مرکزی این وام 7 ساله و با نرخ 16 درصد می باشد. وامی که خریدار را تشویق به خرید خودورهای داخلی می‌کند تا صنعت خودرو از رکود خارج شود. البته این موضوع نیز به مانند دیگر طرح‌های حمایتی از خودروسازان در مورد کیفیت و سلامت خودروها کاری نمی‌کند و تنها سعی دارد که رونقی به خرید و فروش خودروهایی که حالا داد خیلی‌ها را درآورده اعطا کند.
با این اوصاف کلید قفل عدم توسعه و ارتقای صنعت خودروسازی کشور در مقابل صنعت خودرسازی خارجی به خوبی شناسایی می‌شود. قفلی که خود مدیران به صنعت خودروسازی کشور با پاک کردن صورت مساله و اضافه کردن حاشیه‌های خارج از متن به صنعت خودروسازی می‌زنند همین حمایت‌های صرف است.
با این حال صنعت خودروسازی کشور مانند بچه لوسی شده است که همواره از رانت و نوازش پدر در برابر اعتراضات دیگران بهره می‌برد و این بچه لوس همواره با این طرز برخورد تغییری در رفتار خود ایجاد نخواهد کرد، این درحالی است که کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای غربی در برابر هر نو تخطی بزرگ و کوچکی در این صنعت برخورد مناسبی انجام می‌دهند. برخوردی که گاها آنقدر سنگین است که خودروسازان دیگر را مجبور می کند که از راه‌های در رو و تقلب‌های اینچنینی صرف نظر کنند و سر به راه شوند. تنبیه‌های بازدارنده صنعت خودروسازی نه تنها باعث شده تا شرکت‌های خودروسازی از تقلب حذر کنند بلکه کمک شایان توجهی نیز به پیشرفت صنعت خودروسازی در این کشورها کرده است.
متاسفانه رانت مدیریتی که در داخل کشور به خودروسازان داده می‌شود و همواره شامل حال خودروهای معیوب و بی‌کیفیت شده است باعث شده صنعت خودروسازی کشور در سطح بسیار نازلی قرار گیرد. اغلب مدیران مربوطه با عنوان حمایت از صنعت داخلی و ایجاد اشتغال و عدم بیکار شدن کارگران این شرکت‌ها دست به چنین کارهایی می‌زنند اما در اصل بیشتر با چنین شیوه مدیریتی رانتی آقایان تیشه به ریشه این صنعت می زنند و پویایی و تحرک و سازندگی در این صنعت را از آن می‌گیرند و نتیجه این عملکرد این است که صنعتی تنبل و بی کیفیت باقی می‌ماند که سالانه جان بسیاری از مردم کشورمان را به خطر می‌اندازد.
به نظر می‌رسد در این حیطه بایستی با ایجاد حساسیت‌های لازم مدیران کشور را نسبت به این خطای مدیریتی آگاه ساخت و با تصحیح این امر صنعت خودروسازی را به یک صنعت مولد و کارآمد داخلی تبدیل کرد نه صنعت رانتی و وابسته به حمایت صرف مدیرانی که چیز زیادی از خود ندارد و تنها به مدد این حمایت زنده است.