به گزارش «نماینده»، طبق اعلام سازمان هواپیمایی کشور در حال حاضر نزدیک به ۴۰ درصد از هواپیماهای مسافرتی ایران بنا به دلایل مختلف زمین‌گیر شده‌اند و البته تعداد هواپیماهای فعال در ناوگان کشور نیز به سختی به عدد ۱۷۰ فروند نزدیک می‌شوند.
بر مبنای این گزارش‌ها، اگر بنا باشد صنعت هواپیمایی ایران از شرایط امروز خود فاصله گرفته و همان‌طور که در برنامه‌ریزی‌های کلان مطرح شده به عنوان قطب هوایی منطقه در نظر گرفته شود باید تغییر و تحولاتی جدی همراه با یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و پردامنه در آن اتفاق بیفتد. سرمایه‌گذاری که تنها به این کمک می‌کند که ایران جایگاه خود در بین کشورهای منطقه را بهبود بخشد و قطعا برای رسیدن به جایگاه‌های بین‌المللی باید برنامه‌هایی جداگانه نیز در نظر گرفت.
سازمان هواپیمایی کشوری روز گذشته گزارشی جدید را منتشر کرده که بیش از هر آمار دیگری وضعیت ناوگان هوایی ایران در قیاس با دیگر کشورهای منطقه را روشن کرده و نشان می‌دهد تا چه میزان اختلافات به وجود آمده نیاز به ترمیم جدی دارد.
بر مبنای این گزارش، ناوگان هوایی ایران در قیاس با ۱۰ کشور امارات، قطر، بحرین، عربستان سعودی، کویت، عمان، پاکستان، ترکیه و آذربایجان از نظر تعداد هواپیما به ازای هر یک میلیون نفر به جایگاه نهم رسیده است این یعنی وضعیت هواپیماهای مسافرتی ایران نسبت به حتی کشورهایی که در سطح خاورمیانه فعالیت می‌کنند نیز چندان جالب توجه نیست هر چند می‌توان در این بین وضعیت ناوگان کشورهایی مانند امارات، قطر و حتی بحرین را از نظر سرمایه‌گذاری صورت گرفته در ناوگان این کشورها غیرقابل مقایسه با ایران دانست اما قطعا می‌توان به روزهایی فکر کرد که ایران در بین ۱۰ کشور منطقه جایگاه بهتری داشته باشد.
البته سازمان هواپیمایی در گزارش خود یک راهبرد پنج ساله را نیز ارائه کرده که نخستین مرحله از آن سرمایه‌گذاری ۷.۵ میلیارد دلاری معادل با حدود ۲۲ هزار میلیارد تومان در این صنعت در طول یک برنامه کوتاه مدت است.
بر مبنای این راه‌حل، صنعت هوایی ایران باید شرایطی داشته باشد که بتواند سالانه حدود ۱.۵ میلیارد دلار سرمایه جدید چه در عرصه داخلی و چه بین‌المللی را به خود جذب کند تا با رسیدن آمار هواپیماهای ورودی به کشور به ۳۰ فروند در سال در طول یک برنامه ۱۰ ساله حدود ۳۰۰ فروند هواپیمای مسافرتی جدید در آسمان ایران فعال شود.
با وجود تمام این گمانه‌زنی‌ها و البته نشانه‌های مثبتی که از سوی شرکت‌های بزرگ هواپیماسازی دنیا به ایران صادر شده است به نظر می‌رسد تا زمانی که فکری به حال این نیاز بزرگ به سرمایه‌گذاری انجام نگیرد نمی‌توان انتظار داشت حتی در روزهای پس از تحریم نیز ناوگان ایران با یک معجزه کار خود را آغاز کند.