«نماینده»/ابراهیم کارخانه‌ای رئیس کمیته هسته‌ای مجلس شورای اسلامی  با اشاره به سخنان عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده درباره توافق بدون امضا، با بیان اینکه توافق‌نامه بدون امضا اصلا توافق‌نامه نیست و نمی‌تواند الزامات اجرایی داشته باشد، خاطرنشان کرد: آقای کری در تاریخ ۲۰ اسفند در کنگره آمریکا گفت که این توافق اگر صورت بگیرد برای ما الزام‌آور نخواهد بود و خانم شرمن هم ۵ تیرماه در مصاحبه‌ای اعلام می‌کند، ما نمی‌خواهیم توافقنامه امضا کنیم. لذا کنگره آمریکا توافقنامه‌ای را که امضا نداشته باشد، به راحتی زیرپا می‌گذارد و می‌تواند بگوید چون توافق امضا نشده، الزامی برای اجرا ندارد.

وی درباره عواقب توافقنامه بدون امضا گفت: جمهوری اسلامی ایران با یک توافقنامه بدون امضا تهعدات خود را که اکثرا قابل بازگشت نیستند، انجام می‌دهد و بعد کنگره آمریکا با توجه به اینکه امضایی صورت نگرفته، مسئله را منتفی اعلام می‌کند.

رئیس کمیته هسته‌ای مجلس با بیان اینکه اعلام می‌شود توافق‌نامه به شورای امنیت برود و آنجا الزام‌آور شود، گفت: اگر این توافق به شورای امنیت برود، از آنجا که در این شورا شهروند درجه ۲ هستیم و حق مشخصی نداریم و در مقابل آمریکا‌یی‌ها حق وتو دارد، لذا ضرر خواهیم کرد.

اگر پرونده ایران به شورای امنیت برود به جای ۵+۱ با جامعه جهانی مواجهیم

"در طول یکصد سال گذشته هیچ قطعنامه علیه آمریکا صادر نشده و اگر هم قطعنامه‌ای صادر شده، وتو کرده‌اند. بنابراین اگر پرونده به شورای امنیت ارجاع داده شود، ما دیگر با ۵+۱ مواجه نیستیم بلکه با شورای امنیت و جامعه جهانی مواجهیم و اگر جمهوری اسلامی ایران در اجرای تعهدات خود کوتاهی کند و تعللی انجام دهد و یا به خواسته‌ها ناحق آنها در رابطه با بازرسی‌ها تن ندهد، شورای امنیت می‌تواند مستقیما علیه ما وارد عمل شود".

کارخانه‌ای افزود: اگر آمریکا به تعهد خود عمل نکند، شورای امنیت علیه آن قطعنامه‌ای صادر نمی‌کند اما اگر ما به تعهدات خود عمل نکنیم و یا اگر زیر بار حرف زور آنها نرویم، علیه ما قطعنامه صادر می‌کنند و مطمئنا امنیت ملی کشور در خطر قرار می‌گیرد.

وی یادآور شد: در گذشته هر قطعنامه‌ای که از سوی شورای امنیت ذیل ماده ۴۱ فصل هفتم علیه ایران صادر می‌شد، علیرغم مخالفت جمهوری اسلامی ایران بود اما در حال حاضر اگر تیم مذاکره کننده توافق کند که این توافقنامه در شورای امنیت تایید شود، ما خودمان ذیل فصل ۷ را قبول کردیم و این توافقنامه یک توافق بین‌المللی خواهد بود. البته این نوع توافقنامه‌ها براساس اصل ۷۷ باید به تصویب مجلس و شورای عالی امنیت ملی برسد.

توافق بدون امضا به نفع آمریکا است و به راحتی می‌توانند عهدشکنی کنند

نماینده مردم همدان در مجلس ادامه داد: اینکه یک توافق بدون امضا صادر شود، به نفع آمریکایی‌هاست. چراکه هم در شورای امنیت و هم در کنگره می‌توانند هرخلافی انجام دهند و یا زیاده‌خواهی کنند و بعد بگویند ما توافقی امضا نکردیم. خطر اینجاست که جمهوری اسلامی ایران تعهدات خود را انجام دهد و بعد آنها با توجه به اینکه چیزی امضا نکردند، می‌توانند به راحتی عهدشکنی کنند و اینجاست که ما ضرر می‌کنیم. لذا امضای توافقنامه فاقد امضا تنها برای ما الزام‌آور است و در مقابل ما نمی‌توانیم برای آنها الزام ایجاد کنیم.

کارخانه‌ای در بخش دیگر از سخنان خود تصریح کرد: وقتی یک معامله ساده انجام ‌می‌شود، طرفین آن را امضا می‌کنند لذا تعجب‌آور است که یک توافقنامه‌ای که ۱۸ ماه، روی آن کار شده، قرار نیست امضا شود. اگر آمریکایی‌ها به آن اعتماد دارند و حیله و نیرنگ در پس آن وجود ندارد، چرا نمی‌پذیرند توافق امضا شود.

"ممکن است بگویند در توافق ژنو هم توافقی امضا نشد. خب؛ آن هم اشتباه بود. چون طرف مقابل هر لحظه می‌تواند، آن را نقض کند. کما اینکه پس از توافق ژنو سریعا یکصد تحریم علیه ما اعمال کردند و ما نتوانستیم کاری کنیم. چون خیلی راحت می‌گویند ما توافقی امضا نکردیم. بنابراین این خیلی تعجب‌آور است که تیم ما این مسئله را بپذیرد".

وی تاکید کرد: در این برهه حساس این موضوع در تاریخ می‌ماند که ایران یکسری الزاماتی را پذیرفت بدون اینکه توافقی امضا کند. این واقعا چه توجیهی دارد و چه پاسخی می‌توان به ملت ایران داد.

اگر آمریکا به تعهدات خود عمل نکند باید توافقنامه کان لم یکن شود

رئیس کمیته هسته‌ای مجلس با تاکید بر اینکه باید در توافقنامه قید شود اگر آنها به تهعدات خود عمل نکردند، ایران نیز به تعهدات خود عمل نکند، گفت: در توافقنامه نهایی باید قید شود که نقص یا اعمال هرنوع تحریم جدید یا محدودیت علیه جمهوری اسلامی منجر به لغو توافقنامه خواهد شد. متاسفانه در توافقنامه ژنو چنین بندی وجود نداشت و آنها تحریم‌های جدیدی علیه ما اعمال کردند و نتوانستیم کاری انجام دهیم. بنابراین باید این بند قید شود تا اگر آمریکا به تعهدات خود عمل نکند، توافقنامه کان لم یکن می‌شود.

کارخانه‌ای با اشاره به تعهدات ایران در توافقنامه و برگشت ناپذیری این تعهدات گفت: تقریبا تمام اقداماتی که ایران انجام می‌دهد، اعم از برهم زدن چیدمان و زیرساخت سانتریفیوژها، تعویض قلب رآکتور اراک، تبدیل ۹ تن اورانیوم غنی شده به اکسید یا رقیق کردن آنها، غیرقابل برگشت است و دیگر ارزشی ندارند در نتیجه قرار است ایران این همه اقدام انجام دهد که غیرقابل برگشت است که آن هم در قالب یک توافقنامه بدون امضا خواهد بود.

حاصل ۱۲ سال مذاکره هسته‌ای نباید توافق بی‌امضا باشد

وی با بیان اینکه مدت مذاکرات هسته‌ای در تاریخ جهان بی‌سابقه است، تصریح کرد: ۱۲ سال مذاکره انجام شد و حالا قرار است حاصل آن یک توافقنامه بدون امضا، آن هم با قدرت‌های جهانی و در راس آنها آمریکا یعنی شیطان بزرگ باشد.

ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت تسریع در صدور قطعنامه علیه ایران است

رئیس کمیته هسته‌ای مجلس در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: اگر قطعنامه ذیل فصل هفتم برود و ایران هم این موضوع را تایید کند. باید یک نکته را در نظر گرفت و آن اینکه پرونده ایران در شورای امنیت همواره مفتوح خواهد بود. در این حالت پرونده ما برای همیشه در شورای امنیت مفتوح باقی می‌ماند تا اگر از جمهوری اسلامی ایران چیزی خواستند و ایران انجام نداد، بلافاصله آژانس موضوع را به شورای امنیت ارجاع دهد و آنها علیه ما قطعنامه صادر کنند. این مسئله در واقع تسریع در صدور قطعنامه است در حالی که خلاف توافقنامه ژنو است.

کارخانه‌ای افزود: در توافقنامه ژنو قید شده که تحریم‌های شورای امنیت و تحریم‌های چند جانبه و ملی در گام نهایی برداشته می‌شود. آنجا عنوان نشده که شورای امنیت قطعنامه‌هایش را در قالب یک قطعنامه تجمیع کند لذا در این حالت پرونده ما برای همیشه در شورای امنیت مفتوح باقی خواهد ماند. بنابراین اگر توافقنامه ژنو به عنوان توافقنامه مبنا و مادر است، باید مفاد آن رعایت شود. در حالی‌که چنین موضوعی در اینجا رعایت نشده است.

وی تاکید کرد: از طرفی تاکنون در مقابل ۵+۱ بودیم اما بعد از این جریان، وقتی پرونده ما به شورای امنیت برود و ذیل ماده ۴۱ فصل هفتم پایدار شد، آنها هر لحظه می‌توانند علیه ما قطعنامه صادر کنند.

رئیس کمیته هسته‌ای مجلس در پایان با اشاره به پروتکل الحاقی گفت: براساس پروتکل الحاقی غربی‌ها می‌توانند، اعلام کنند، قصد بازدید از یک مکان را دارند. آن مکان می‌تواند نظامی باشد. اگر آنها چنین خواسته‌ای را مطرح کنند و ما اجازه ندهیم، بلافاصله به شورای امنیت اعلام می‌کنند که ایران تخلف کرده و شورای امنیت براساس ذیل فصل هفتم، علیه ما تصمیماتی می‌گیرند. این موضوع بسیار خطرناک است چراکه آنها دایما در حال توطئه و پرونده سازی علیه ایران هستند لذا در توافقنامه باید قید شود که دسترسی به اماکن نظامی، امنیتی، اسناد و دانشمندان ایران ممنوع است.