نماینده: رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار سران قوا و مسئولان و مديران ارشد نظام، درباره روند مذاکرات هسته اي نکات تعيين کننده اي بيان کردند. اين موارد به صورت فهرست وار عبارتست از : - آمريكايي ها به دنبال نابود کردن صنعت هسته اي ايران هستند، در مقابل همه مسئولان ايران ضمن تأکيد بر خطوط قرمز، به دنبال توافقي خوب يعني توافقي منصفانه و عادلانه، عزتمند و منطبق با منافع و مصالح ايران هستند. - ما برخلاف اصرار آمريكايي ها محدوديتهاي بلند مدت 10، 12 ساله را قبول نداريم و مقدار سالهاي مورد قبول محدوديت را به آنها گفته ايم.

- آنها(آمريکايي ها) مي گويند در مدت 12 سال هيچ کاري نکنيد اما اين، يک حرف زور مضاعف و غلط مضاعف است.

- تحريم هاي اقتصادي، مالي و بانکي چه مربوط به شوراي امنيت، چه کنگره آمريكا و چه دولت آمريكا بايد فوراً هنگام امضاي موافقتنامه لغو و بقيه تحريم ها هم در فواصل معقول برداشته شود.

- لغو تحريم ها نبايد به اجراي تعهدات ايران منوط شود نگويند شما تعهدات را انجام دهيد بعد آژانس گواهي دهد تا تحريم ها لغو شود، ما اين مسئله را مطلقاً قبول نداريم. اجرائيات لغو تحريم ها 

نيز بايد با اجرائيات تعهدات ايران متناظر باشد.

- ما با موکول کردن اجراي تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس، مخالفيم چون آژانس بارها و بارها ثابت کرده مستقل و عادل نيست، بنابراين ما به آن بدبين هستيم.

-ما قاطعانه  با «بازرسي هاي غير متعارف، پرس و جو از شخصيتهاي ايران و بازرسي از مراکز نظامي» مخالف هستيم.

"بازي در زمين بدون خط کشي" يکي از روشهايي است که ايالات متحده آمريکا و تروييکاي اروپايي در مسير تحقق استراتژيهاي خود از آن بهره مي برند. اساسا دکترين سياستمداران و روساي جمهور آمريکايي در يک زمين بدون خط کشي و يک مسابقه بدون داور قابليت به روز رساني و اجرا دارد! اگر نيم نگاهي به دکترين حقوق بشر کارتر، دکترين معروف نيکسون –کيسينجر، دکترين آيزنهاور، دکترين کلينتون، بوش و اوباما  بيندازيم، متوجه خواهيم شد که وجه مشترک همه اين موارد، انعطاف پذيري زمين بازي به سود اهداف آمريکاست. واشنگتن هيچ گاه بازي در يک زمين خط کشي شده و حضور در يک بازي قاعده مند را بر نمي تابد زيرا قواعد و اصول و چارچوبها، دست و پاي ايالات متحده را در دستيابي به اهدافش در زمين بازي خواهد بست.  

اين قاعده کلي در خصوص مذاکرات هسته اي ايران و اعضاي 1+5 نيز صادق است. واشنگتن علاقه وافري نسبت به دفورمه کردن ميز مذاکرات و برگزاري مذاکرات در يک ساختار 

غير هندسي و نامنظم (به لحاظ محتوايي و حقوقي) دارد.  

بي دليل نيست که واشنگتن در برخي موارد قواعد آژانس را مبنا قرار مي دهد و در برخي موارد ديگر، يعني درست جايي که استراتژي ها و تاکتيکهايش در معرض خطر قرار مي گيرد همان قواعد را مورد تحريف يا کتمان قرار مي دهد. بديهي است که در چنين شرايطي شنيدن نام "خطوط قرمز" از هر لحظه اي بيشتر مقامات آمريکايي رادر تنگنا قرار مي دهد.  

استراتژيستها، ديپلماتها و سياستمداران آمريکايي در مذاکرات هسته اي به شدت در مقابل حطوط قرمز کشورمان 

موضع گيري مي کنند زيرا آنها را مخل بازي خودپسندانه واشنگتن در نظام بين الملل قلمداد مي کنند.

آمريکا به طور کلي در صدد است ميدان مذاکرات هسته اي را به ميداني بي حد و حصر و به دور از هر قاعده و اصولي تبديل کند که هر رفتار، گفتار و راهبردي در آن قابل طرح و توجيه باشد. در چنين شرايطي اصرار بر همين خطوط قرمز منجر به خط کشي ميدان مذاکرات و خنثي سازي بازي دشمن خواهد شد. نبايد فراموش کرد که اصرار بر همين خطوط قرمز، باطل السحر دشمن در ميدان مذاکرات هسته اي خواهد بود. شايد برخي تصور کنند اصرار بر روي خطوط قرمز منجر به فرسايش مذاکرات خواهد شد اما اين تصور کاملا اشتباه است.  

رمز موفقيت جمهوري اسلامي ايران در مذاکرات هسته اي با آمريکا و ديگر اعضاي 1+5، اصرار بر روي همين خطوط قرمز و در حقيقت، تاکيد بر بازي در ميداني خط کشي شده است. هرگاه از اصرار بر روي اين خطوط قرمز دست برداريم، نبض بازي در دست آمريکا و متحدانش قرار گرفته و بازي در فضايي مبهم به جريان خواهد افتاد. در چنين فضايي شاهد عهدشکني، بد قولي، طرح ادعاهاي مضحکانه و غير عقلاني، شانتاژهاي حقوقي و تبليغاتي و رواني و... و. خواهيم بود. بديهي است که اين همان خواسته مطلوب طرف آمريکايي است.  

نکته بسيار مهم ديگر اينکه بازي در دقيقه 90 مذاکرات هسته اي بسيار دشوار و سخت خواهد بود زيرا تجربه نشان داده است که ميل واشنگتن و حتي تروئيکاي اروپايي نسبت به تحريف بازي در دقايق پاياني مذاکرات به صورت تصاعدي  و متناوب افزايش پيدا مي کند. اين روند متناوب هر اندازه به پايان مذاکرات هسته اي نزديک تر شويم تسريع مي شود. بديهي است که در مواجهه با اين رويکرد بايد اصرار ما بر روي خطوط قرمز هسته اي نيز بيشتر و صريح تر شود. صراحت و قوت ما در يادآوري مکرر اين اصول و خطوط قرمز به طرف مقابل، منجر به تنظيم بازي رقيب در ميدان مذاکرات خواهد شد.