به گزارش نماینده به نقل از خبرآنلاین؛ در بین دو نیمه بازی ایران و عراق، وقتی کروش آنقدر عصبانی شده بود، حتی دستیارانش هم سمت او نرفتند ولی کریم انصاری رفت. او درباره آن لحظه می گوید: «لحظه خیلی سختی بود. آن اتفاق برای مهرداد پولادی که بی گناه بود، افتاد. داور ناحق اخراجش کرد. وسط نیمه کروش آن طوری ایستاد و به رختکن نرفت. من 4 سال در تیم ملی کروش را دیدم. به نوعی همه ما با هم در تیم ملی زندگی کردیم. گفتم شاید یک درصد بخواهد به داور بازی حرفی بزند. اگر کروش هم اخراج می شد دیگر ذره ای شانس نداشتیم. یک بازیکن اخراجی و کروش هم نباشد... واقعا خیلی سخت می شد که به بازی برگردیم. البته کروش اینقدر با تجربه است که رفتار درستی کند ولی من گفتم شاید یک درصد بخواهد کاری کند و داور هم که منتظر است. در آن لحظه دیدم دستیارانش کاری نمی کنند. یک لحظه ناخوادآگاه سر آنها داد زدم که چرا ایستاده ان. جو بازی خیلی سنگین بود. گفتم چرا ایستاده اید؟ انگار ترسیده بودند. خودم کروش را بغل کردم و به سمت رختکن بردم، قبل از اینکه داور بیاید. ویلیامز با ما لج کرده بود و شک نکنید حتی با نگاهی که کروش به او می انداخت، اخراجش می کرد.» او درباره علت دور شدن مسوولان تیم از کروش می گوید: «من کاری به دیگران دارم ولی به نظرم کار بدی نکردم. فقط آن لحظه به این فکر کردم که اگر کروش اخراج شود، خیلی به ضرر ما خواهد بود. شک نکنید این اتفاق می افتاد در 90 دقیقه با نتیجه سنگین بازی را می باختیم. خدا را شکر کروش بود و توانستیم دو بار بازی را مساوی کنیم. داور به ناحق باعث باخت ما شد. هر سوتش حرف و حدیثی داشت. » اما کارلوس در آن لحظه چه گفت؟ «به او گفتم بیا برویم گفت ولم کن، فقط می خواهم تو چشمش نگاه کنم. گفتم ما به تو نیاز داریم. آن لحظه شاید کروش با من هم بد رفتاری می کرد ولی من تلاش کردم تا کار درست را انجام دهم. من یک نکته بگویم. در هر تورنمنتی که ما می بازیم، حذف مان دردناک است ولی دردناک تر از آن این است که دیگر کروش را نداشته باشیم. واقعا همه غمگین می شویم. کروش شخصیت بزرگی است که به فوتبال ما کمک زیادی کرده است. واقعا جایگاهش توصیف نشدنی است. همه می دانند او چه خدمتی به فوتبال ما کرده است.»