به گزارش نماینده به نقل از فارس، محمدباقر قالیباف در نهمین کنفرانس ملی روز جهانی محیط زیست اظهار داشت: بعضی از مسئولین هنگامی که پشت تریبون قرار میگیرند مثل بنده ژست اپوزوسیون میگیرند و باز هم مثل بنده طلبکارانه صحبت میکنند در صورتی که باید پاسخگو باشند و تنها انتقادکننده نباشند.
وی گفت: هنگامی که بنده را به این کنفرانس دعوت کردند ۳ روز فکر میکردم در این جمع به چه موضوعاتی اشاره کنم. در صورتی که بخشی از مسئولیتها در حوزه محیط زیست برعهده بنده است و در ابتدا بابت تمام کارهایی که نکردم عذرخواهی میکنم و در حوزه محیط زیست از موضع طلبکارانه صحبت نخواهم کرد.
قالیباف افزود: براساس وضعیت جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران ۱.۳ بارندگیهای دنیا در کشور ما اتفاق میافتد که به لحاظ موقعیت جغرافیایی سهم کمتری در این خصوص داریم و این موضوع نیز دیکته میکند که در استفاده از آب، خاک و هوا دقت بیشتری را داشته باشیم.
شهردار تهران بیان داشت: تجربه و علم ثابت کرده است که باید ۲۰ درصد از آبهای تجزیهپذیر استفاده شود و اگر این استفاده به ۴۰ درصد برسد در وضعیت قرمز قرار داریم و اگر ۶۰ درصد شود در وضعیت بحرانی هستیم. درحالی که هم اکنون در کشور ما از این منابع ۸۰ درصد استفاده میشود.
قالیباف افزود: قطعاً نسبت به کمبود آب آگاهی داریم و اکثریت مردم نیز این موضوع را میدانند. در حال حاضر در تعدادی از روستاهای ما آب آشامیدنی از طریق تانکر تهیه میکنند.
وی با اشاره به اینکه قطعاً میتوانیم به مشکلات فائق بیاییم، ما نمیخواهیم، اگر بخواهیم میتوانیم مشکلات را حل کنیم، ولی اینکه چرا نمیخواهیم بحث مفصلی دارد.
شهردار تهران افزود: بنده تجربه بیش از ۳۰ سال فعالیت در کشور را دارم و بر این اساس اعلام میکنم اولین چالش در کشور ما چالش مدیریتی است و در سطح تهران مهمترین چالش آلودگی هواست.
قالیباف افزود: هنگامی که موضوع آلودگی هوا مطرح میشود نخستین موضوعی که در این خصوص مطرح خواهد شد عدد و رقمهای نجومی مالی برای حل آلودگی هواست، درصورتی که در این خصوص پول موضوع سوم است و موضوع اول مدیریت و اصلاح هزینههاست.
وی به ۳ شاخص برای ارزیابی نظامات اداری اشاره کرد و گفت: اولین شاخص مدیریت بحران است. کشور ما جزء ۶ کشور نخست دنیا است که در معرض بحرانهای طبیعی مانند زلزله قرار دارد.
شهردار تهران افزود: ما در مقابل آسیبپذیری حادثه طبیعی مانند زلزله باید توانایی خود را بسنجیم که براساس ارزیابیهای صورت گرفته در این حوزه خوب عمل نکردهایم و آسیبها را به حداقل نرساندهایم.
قالیباف درباره انضباط اجتماعی و نظم شهری اشاره کرد و گفت: رعایت انضباط شهری در تمامی حوزهها از جمله حمل و نقل، حقوق همسایه و حتی پرداخت مالیات باید در اولویت قرار بگیرد.
وی به آخرین شاخص که شاخص محیط زیست است اشاره کرد و گفت: دستگاههای اداری و اجرایی در این حوزه چقدر موفق بودهاند و مسئولیتهایی را که داشتند جامه عمل پوشاندند و مدیران برای این چالشها چه اقداماتی را انجام دادهاند.
قالیباف افزود: ما در نوشته و قانون نویسی دچار مشکل نیستیم ولی قوانین درون کاغذ باقی مانده است و در اجرای آن مشکل داریم. در دشت تهران که ۱.۲ وسعت کشو را دربرگرفته است ۲۰ درصد جمعیت کشور را در خود جای داده است و این مغایرت از طاقت و ظرفیت این دشت خارج است و هرچقدر که اقدامی نیز انجام شود باز از بحرانهای زیست محیطی خارج نمیشود.
شهردار تهران گفت: رشد جمعیت در داخل شهر تهران ۱.۳ است و در حواشی این شهر رشد جمعیت ۴.۷ است و این روند افزایش جمعیت در حاشیه شهر تهران ادامه دارد و فشارهای جمعیت بیشتر خواهد شد.
وی گفت: اگر دهها کنفرانس و نشست نیز بگذاریم تا تدبیر لازم و اجرایی صورت نگیرد تأثیرگذار نخواهد بود.
قالیباف افزود: هنگامی که یک ماشین هیبریدی در سطح شهر تردد میکند چرا باید برای آن محدودیتهای ترافیکی اعمال شود؟ غرض از اجرای طرح ترافیک کاهش آلودگی هوا است. خودرویی که آلودگی تولید نمیکند باید تردد آن نیز سهلتر باشد و عوارض کمتری نیز پرداخت کند.
قالیباف افزود: اتوبوسهای از رده خارج به عنوان سرویسهای ادارات فعالیت میکنند و چرا در داخل شهر کسی جلوی تردد این خودروها را نمیگیرد؟
شهردار تهران یادآور شد: یک موتورسیکلت به اندازه ۷ خودرو آلودگی ایجاد میکند و هنگامی که موتورسیکلتی توقیف میشود به دلیل قیمت پایین صاحب آن پیگیر بازپسگیری آن موتورسیکلت نمیشود.
وی گفت: ما در سیکل معیوبی برای مبارزه با محیط زیست مواجه هستیم.
وی با اشاره به اینکه مهمترین نکته امروز در محیط دانشگاهی ورود به موضوعات محیط زیستی است گفت: قوانینی که در این حوزه نوشته میشود بایگانی میشود و بودجهها در مسیر دیگری قرار میگیرد و افرادی که باید در حوزه محیط زیست پاسخگو باشند مطالبهگر میشوند.
قالیباف ادامه داد: افرادی در دهه ۷۰ که مسئولیت نیز داشتند شهر را به تخریب کشاندند و امروز مطالبهگر فضای سبز شدهاند و باید از آنها پرسید که در دهه ۷۰ هنگامی که مسئولیت داشتید چه کردهاید؟
نظر شما