شناسهٔ خبر: 95079 - سرویس سیاست
نسخه قابل چاپ

سرمقاله رسالت:

موزه مقاومت هسته ای

نماینده: ۲۳ سال از تلاش دانشمندان هسته اي کشور عزيزمان مي گذرد و اينک چند سالي است که تبلور اراده هاي پولادين مردم ايران در سايت اراک به بار نشسته و ايران را در عداد ۷ قدرت هسته اي جهان قرار داده است. سايت هسته اي اراک به مثابه نمايشگاهي دائمي از هنر غيورمردان کشوري است که در برابر چپاولگران و صاحبان زر و زور و تزوير ايستاده و به رغم همه تهديدها، تحريم ها و نامردمي ها، بالاخره با توکل به ذات باريتعالي و تکيه بر اراده ملي و تحت زعامت رهبر عاليقدر و معززمان، حضرت آيت الله العظمي امام خامنه اي، توانستند شعار جاودانه «ما مي توانيم» را در جهان فرياد کرده و زرسالاران ليبرال سرمايه داري غربي را به زانو درآورند.

 

  اما  هم  اينک  دغلبازان  عهدشکن  و  روباه  صفت  آمريکايي،  ساز  فريب   ديگري  کوک  کرده  و  توطئه اي  جديد  را براي  به  زانو  درآوردن  ايران  تدارک  ديده اند.

  بر  اساس  تفاهمنامه  لوزان،  آمريکايي ها  پيشنهاد  داده اند  که  قلب  رآکتور  آب  سنگين  اراک  منهدم  و  يک  سايت  جديد  طبق  آخرين  فناوريهاي  روز  دنيا  براي  ايران  ساخته  شود!

        صرف  نظر  از  آثار منفي  و  غير  قابل  جبران  قبول  پيشنهاد  مذکور  

(بازگشت  پذيري  چند  ساله  براي  ايران،  از  دست  دادن  نقطه  اتکاي  ايران  در  مذاکرات  آينده  و...)  بايد  گفت  قبول  اين  پيشنهاد  موذيانه،  به  منزله  تخريب  آثار حماسه استقلال  هسته اي  ايران  به  دست  خود  و  محروم  کردن  نسل هاي  بعدي  کشورمان  از  مشاهده  اسناد  ملي  حماسه بزرگ نبرد استقلال  هسته اي  تلقي  مي گردد.  کدام  کشور  و  ملت  است  که  افتخارات  ملي،  علمي،  تاريخي،  حماسي  و...  خود در نبرد با مستکبران   را  با دستان  خويش  نابود  کرده  و  زير  چرخ  اراده  دشمن  دفن  کند؟

 کدام  ملت  است که  بزرگترين  سند  افتخار  و  آثار  بزرگترين  حماسه  استقلال  طلبي  در حوزه انرژي  هسته اي  خود  را  که  به  بهاي  مقاومت  ملي،  پذيرش  آثار  تحريم ها  و... بدست  آمده،  در  مسلخ  و  قربانگاه  عمليات  رواني  دشمن  به  تاراج مستکبرين  دهد؟

  کدام  ملت  است  که  خونبهاي  شهيدان  صحنه نبرد هسته اي  خود  را به  بهانه  (توهم)  تعليق  تحريم ها  نابود  کند؟

 کدام   کشور  است  که   ثمره   و   ميوه شيرين   درخت   ۲۳   سال   نبرد   حق   طلبانه   و   نابرابر   با   دشمنان   استقلال  و  عزت  کشور را  در  معامله نسيه  با روبه صفتان  دروغگو  بر باد  دهد؟

 کيست  که  به  خاطر  چرب  و  شيرين  دست  نيافتني  و  پوچ وعده  لغو  تحريم  ها،  سند  عزت  ملي  و  نبرد  نابرابر تلاش  براي  احقاق  حقوق   هسته اي اش  را به  دست   خود   پاره  کند؟

 کدام  کشور  است  که  نقد  امروز  را  به  وعده  نسيه  (به  احتمال  قوي  دروغ)  فرداي  دور  بدعهدان  و  دروغگويان  عالم،  بدست  خود  نابود  و  فرصت  و  قوت  ملي  را  به  آسيب  و  تهديد  ملي  تبديل  کند؟

 چه انتظار  واهي،   مضحک  و  خنده داري  است  آنچه  را  که  کشورهاي جهان،  به  عنوان نمادها و  نشانه هاي  تمدن  و  فرهنگ  سرزمين  خود،  بشدت  حفاظت  کرده  و  براي  پاسداري  و  پاسباني  از  آن ها، سازمان  و  نهاد  و  وزارتخانه  ايجاد  مي کنند  و  با  تهديدکنندگان  تخريب  آن ها،  با  اشد  مجازات  برخورد  مي کنند،  ما  در  قبال وعده هاي  دور  و  به  اصطلاح  سرخرمن  به  دست  خود   نابود  کنيم؟

   مگر  نه  اين  است  کشورهايي  که   نه  قدمت تاريخي  دارند  و  نه  حماسه  افتخارآميز،  بر  ويرانه هاي  مجعول   خود،  تاريخ تمدن  ساخته  و  به  دنبال  ايجاد  سابقه  حماسي  براي  نسل هاي  آينده  خود  هستند. پس  به  کدامين  دليل،  روبه  صفتان   بدعهد  و  پيمان شکن  غربي  از   

تيم  هسته اي کشورمان  انتظار  دارند،  سخاوتمندانه  چوب  حراج  به  يکي  از  بزرگترين  حماسه هاي  تاريخ  مقاومت  و  پايداري  و  عظيم ترين  دستاورد  علمي  کشور   بزند؟

 چگونه  است  که  تقريبا  تمامي  کشورهاي  جهان، آثار  تلاش  تاريخي  کشورشان  در  حوزه هاي  مختلف  را  در  موزه هاي  تخصصي  نظير  موزه ها ي  پول،  تمبر،  فرش،  عبرت، سلاح  و  مهمات،  نفت،  خودرو،  شکار و...  تجميع  و  در  منظر  ديد  نسلهاي  آينده  قرار  داده  و  به آن  افتخار  مي کنند  ولي  کينه توزانه  از  ما  انتظار  دارند، يکي  از  

بزرگ ترين  موزه هاي  تاريخ  سرزمين  خود  را  تخريب  کنيم؟

مگر  نه  اين  است که  وقتي  هيئتي  بلند  پايه  به  کشوري  سفر  

مي کند  فورا  هيئت  را  بر مزار  سربازان گمنام  آن سرزمين  مي برند  تا  به  اين  طريق  تاريخ  حماسه  پايداري  و  مقاومت  خود  را  به  رخ   هيئت  بازديد  کننده   بکشند،  پس  چرا  ما  بايد  کتاب  زرين  افتخارات  هسته اي کشورمان  را  به  وعده  نسيه  دشمن  به  دست خويش  بسوزانيم؟

چگونه  است  که  تمام  ملت ها  و  دولت ها  در  سراسر  گيتي،  آثار  مقاومت  و  دفاع  از  سرزمين  خود  را  در  موزه  هاي  دفاع  (مقدس)  براي  نسل هاي  آينده  به  تصوير  مي کشند  و  بر  رشادت  و  پايمردي  مردان  سرزمين  خود  داستان سرايي کرده  و   از  افتخارات  دفاعي  خود  تاريخ  مي سازند،  اما  ما  با  اجازه  تخريب  موزه  مقاومت  هسته اي  خود  نسل هاي  بعد  را  از  رويت  رشادت   و  پايمرديهاي  دانشمندان  هسته اي  خود  محروم  مي کنيم؟

صرف  نظر  از  اتفاقاتي  که  در  کارزار  مذاکرات  هسته اي  در  شرف  تکوين  است،  مردم  قهرمان  سرزمين  دليرمردان  و  

حماسه ساز  را  به  فراخوان  ملي  (کمپين)  ايجاد   «موزه مقاومت هسته اي اراک»  دعوت  مي کنيم.

بايد  سايت  اراک  را  به   «موزه  عزت  و  اقتدار  هسته اي  ايران   تبديل  کنيم.» 

 اصحاب  رسانه  و جرايد  و  مطبوعات  و  شبکه هاي  اجتماعي  و  مجازي  را  به  اين  فراخوان  ملي  دعوت  مي کنيم و  دست  تمامي  نهادهاي  مردمي خصوصي و دولتي و نيمه دولتي را  به  گرمي  مي فشاريم.

 از  تيم  مذاکره  کننده ي  هسته اي  کشورمان  به  عنوان  فرزندان  انقلابي  در  سنگر  نبرد  ديپلماسي   تقاضا   داريم،  هرگز  تن  به  اين  فريب  ذلت بار  غربي ها   نداده  و  با  ارائه  اين  پيشنهاد  مهم  به 

طرف هاي  مذاکره کننده  غربي، راه  مکر  و  حيله گري  آنان  را  مسدود  نمايند  و  بدانند  که  ملت  قهرمان  ايران  که  براي  وصول  به  هدف  بزرگ  ايران  هسته اي  شهداي  بزرگي  را  تقديم  راه  حق  نموده اند،   تمام  قد  در  دفاع  از  آنان  وارد  ميدان  شده  و  هرگز  ياران  خود  در   نبرد  ديپلماتيک  را  تنها  نخواهند  گذاشت.

  چنانچه  طرف  غربي  خيلي  دلش  براي  ما  مي سوزد،  زمين  ديگري  در  اختيار  آنان  قرار  گيرد  تا   با  فراق   بال  و  بر اساس  آخرين  مدلها  و  فناوري هاي  روز   موجود   در  جهان  سايت  جديد  آب  سنگين  را  براي   ايران  ايجاد  نمايند.

 بديهي است، چنانچه  سايت  مورد  ادعاي  غربي ها   طبق  تعهد  و  در  زمان بندي  معين  ساخته  شد،  سايت  فعلي  اراک  فقط  به عنوان   «موزه  مقاومت  هسته اي»  مورد  استفاده  قرار  خواهد  گرفت.

  ايجاد   «موزه  مقاومت  هسته اي  اراک»  علاوه  بر  محاسن  پيش  گفته  و  ايجاد   امکان  پاسداري  از  بزرگترين  سند بالندگي  و  غرور  ملي  مردم  ايران،  به  عنوان  وسيله اي  براي  راستي  آزمايي  طرف  غربي  بويژه  آمريکاي  دغل  باز  در  اختيار  دولت   خواهد  بود   تا  در  صورتي   که  طرف  غربي طبق  عادت  معمول  بدعهدي  کرده  و  از  انجام  تعهدات  و وظايف خود  خود  سرباز  بزند،  بلافاصله   «موزه  مقاومت  هسته اي  اراک «  به  وضع  سابق  تغيير  وضعيت  خواهد  داد،   به علاوه  وجود  اين  موزه،  در  ادامه  مذاکرات  هسته اي،  همواره  به  عنوان  سوپاپ  اطمينان  بخش  و  برگ  برنده  ايران  براي  پيشگيري  از  بدعهدي  آمريکايي ها   و  راستي  آزمايي  طرف  غربي، در  اختيار  مذاکره  کنندگان  هسته اي  ايران  قرار  دارد.

نظر شما