به گزارش نماینده از تسنیم، انیمیشن، نمایشِ سریع، زیبا و پیوسته تصاویری از اثرِ هنریِ دوبعدی یا سه بعدی با موقعیت‌های مدل‌های واقعی، برای ایجاد توهم حرکت است. توهم شیرینی که ذهن مخاطب مخصوصا کودکان را به خود جلب می‌کند.

پخش مستمر این هنر در ایران و در رسانه ملی از تیر ماه سال ۹۱ و با راه‌اندازی «شبکه پویا» آغاز شد که اگر چه در زمانی کوتاه جزء شبکه‌های پرمخاطب تلویزیون شد اما عمر چندانی نداشت و با روی کار آمدن تیم جدید رسانه‌ای و به بهانه ایجاد شبکه‌ کودک قرار است که غبار فراموشی بر آن بنشیند.

شبکه پویا که شبکه اختصاصی انیمیشن است با پخش روزانه و پی‌درپی کارتون‌ که از نیازهای اصلی کودکان و خردسالان بشمار می‌آید وارد حوزه تولید و دوبله و پخش انیمیشن شد و توانسته بود براساس آمارهای سازمان صداوسیما و در زمان کوتاهِ ورود خود با ۳۰ درصد مخاطب کار خود را آغاز کند.

این شبکه در سال ۹۲ و پس از یکسال فعالیت با ۶۸ درصد مخاطب و ۹۱ درصد رضایت از شبکه‌های موفق رسانه ملی محسوب شد و در حدی پیشرفت داشت که این شبکه نسبت به سایر شبکه‌های سیما حتی از برخی شبکه‌های سراسری پیشی گرفت و در سال ۹۳ با ۷۸ درصد مخاطب و با ۹۲ درصد رضایت رکورد زد.

این رضایت از شبکه پویا همچنان در بین مخاطبان این شبکه وجود داشت تا زمان روی کار آمدن علی‌اصغر پورمحمدی معاون سیما که در اقدامی عجیب در گاه اول با جا به جایی حسین ساری به شبکه آموزش و جایگزینی علی بخشی‌زاده به عنوان مدیر شبکه پویا و سپس خروج بخشی‌زاده از این شبکه تخصصی آن را بدون مدیریت‌‌ رها کرد.

در ادامه این کار و ادامه فعالیت شبکه پویا بدون مدیر، به ادامه تعطیلی این شبکه و راه‌اندازی شبکه کودک و با سیاست‌گذاری جدید شدند.

آمار مخاطبان حکایت از آن دارد که راه‌اندازی شبکه‌ پویا یکی از اقدامات موثر دوران ریاست عزت‌الله ضرغامی در رسانه ملی بوده است اما مدیران جدید تلویزیون مذاکراتی را با مدیران ارشد برخی شبکه‌ها، برای حذف شبکه پویا و راه اندازی شبکه کودک به جای این شبکه انجام دادند که با مخالفت آن‌ها همراه شدند. زیرا آن‌ها راه‌اندازی شبکه کودک را به عنوان شبکه‌ای مجزا و مستقل صحیح و منطقی تلقی می‌کردند و نقطه قوتی برای دیده شدن و تربیت مخاطبان کودک و نوجوان می‌دانستند اما با حذف شبکه پویا موافق نبودند.

از سوی دیگر این مخالفت‌ مدیران باعث ورود و ظهور محمد سرشار، نامی جدید در رسانه ملی شد که حداقل در عرصه رسانه‌های تصویری، سابقه‌ای ندارد.

به نظر می‌آید که در حال حاضر زمان آزمون و خطای شبکه‌ای دیگر با ویژگیهای کودک نیست که با حذف یک شبکه موفق، شبکه‌ای که آینده آن مشخص نیست به جای آن راه‌اندازی کنند.

صرف نظر از اینکه مدیر منتخب معاونت سیمای رسانه ملی از تجربه و تخصص لازم برای ایجاد و هدایت شبکه تخصصی کودک که باید کودک تراز نظام مقدس جمهوری اسلامی را تربیت و هدایت نماید، برخوردار هست یا نیست؛ هم اکنون این سوال در ذهن مخاطبان به وجود آمده است که  آیا در جمهوری اسلامی ایران و در شرایط کنونی که کشورهای غربی با راه‌اندازی شبکه‌های کارتون و انیمیشن فارسی زبان در عرصه جنگ نرم و رویارویی با نظام مقدس اسلامی قرار دارند، نیازی به شبکه انیمیشن پویا که در چند سال حضور خود نیز موفق ظاهر شده بود نیست؟ ایا نباید شبکه نوپای کودک در کانال مستقل دیگری راه‌اندازی شود؟