به گزارش نماینده به نقل از معماری نیوز، هنوز که هنوز است وقتی نام «اکسپو» می آید از عوام گرفته تا خواص، دوست دارند تنها اکسپوی مونترال و حضور زیبا، مقتدرانه، شکوهمند و بامعنای غرفه ایران به طراحی فرمانفرماییان را به یاد آورند.
بنایی نوین و در عین حال ایرانی که از چند صدمتری نیز حتی خارجی ها با اندک آشنایی از ایران به هویت آن پی می بردند.
اما امسال ایران با طرحی نامرتبط به اکسپو می رود، مقایسه کنید که به راستی این کجا و آن کجا!
پاویون ایران در مونترال کانادا- ۱۹۶۷
پاویون ایران در میلان ایتالیا- ۲۰۱۵
به طرح که نگاه می کنیم و توجیحات سراسیمه و آشفته طراحش که از کانسپت سفره جهانی در حال پرواز!؟ گرفته تا معماری وصله ای پارامتریک و تقلیدی سطحی از معماری اقلیمی و دیکانستراکشنی از مقرنس ها و آیینه کاری های بی نظیر ایرانی که گویی به فحش کشیده شده است؛ تا حروف درهمی که معنا در ازدحام آن گم می شود؛ اگر چیزی از ایران به ذهن متبادر شود تنها می تواند «لوله شدن معماری ایران» باشد!
به دو غرفه قابل مقایسه با غرفه ایران بنگرید: غرفه روسیه که در همان نگاه نخست تداعی گر مردم کشتی ساز روسیه است و غرفه چین که در عین نوین بودن درهمان نگاه نخست معماری چوبی و خاص چین را یادآوری می کند.
پاویون روسیه
پاویون چین
اما غرفه ایران به راستی نمایانگر چیست جز آشفتگی و تناقض!؟ چرا حتی یک نفر در این مملکت پیدا نمی شود که قادر باشد معماری نوین ایرانی را تعریف کند!؟
کجای معماری ایران چوبی است و اگر شمال کشور چنین باشد چه ارتباطی با این حصیر بستنی قیفی دارد؟
ایران!؟
گیریم که در مبتذل ترین حالت پذیرفتیم یک صفحه ساده بجای سفره جا زده شده و مبنای تولید اثر قرار گرفته است. دیگر پرنده بودنش چه محلی از اعراب دارد؟ اساسا کجای چنین معماری بر خلاف موضوع اکسپو می تواند پایدار و زمین دوست باشد که تولید آن مرهون قطع درختان بسیار است!؟
چرا باید ذهن مخاطب مثلا بجای پتو یا ملحفه به دنبال "سفره ایرانی" برود؟ مگر باقی ملتها غذایشان را روی چیز دیگری می گذارند؟ و اگر قرار بود که این فرم ساده که در عرض ۲۵ ثانیه در نرم افزار تولید می شود بنا بر ادعای طراحان منطبق بر معماری فولد و پوسته پارامتریک باشد این سازه مذبوحانه و تیر و ستون های سنتی برای نگاه داشتنش چیست؟
به هر غرفه ای که نگاه می کنیم بالاخره چیزی دریافت می کنیم. یا نمایش فرهنگ و تمدن است، یا کسب اعتبار ملی. یا به رخ کشیدن توان تکنولوژیک و سازه است، یا اختراعی در راستای موضوعات نمایشگاه.
اما اینجا نه معماری ایرانی/ اسلامی توصیه شده توسط رهبری و مسولان بلند پایه نظام مدنظر قرار گرفته و نه کمترین توجهی به موضوع نمایشگاه شده است. همچنین از سازه و تکنولوژی برازنده ای که ارزش آن همه پول ملت ایران را داشته باشد، نیز خبری نیست.
غرفه ایران در اکسپوی امسال براستی حکایت فرهنگ و معماری رو به زوالیست که مسوولان و دست اندرکاران آن بجای برکشیدن اعتبارش؛ تنها به فکر ساختن اعتبار و انبانی با سوء استفاده از آن برای خود هستند.
به زودی با افتتاح اکسپو ۲۰۱۵ در ۱۰ روز آتی و گزارش از ساختمان نهایی، ابعاد دیگری از این رویداد تاریخی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
هر چند «معماری نیوز» به دلیل ملی بودن این پروژه و حفظ آبروی ایران از بازگویی بسیاری از موارد پشت پرده اکسپو، رانت ها و سوء مدیریت های صورت گرفته چشم پوشی کرده است، اما امیدوریم آقای وزیر که به همراه مقامات بلند پایه روز ۱۰ اردیبهشت به میلان سفر می کند، با چشم باز و با دید کارشناسانه و مقایسه ای به غرفه ایران و سایر کشورها نگاه کنند تا نتیجه مدیریت خود (شما بخوانید سوء مدیریت) در اکسپو میلان را ببینند.
پیشتر داماد وزیر صنعت، معدن و تجارت که از مسوولان ارشد غرفه ایران در اکسپو هست، در پاسخ به سوال معماری نیوز که در اکسپو چه می کند، گفته بود «یه قل دو قل» بازی می کنم!
نظر شما