نماینده/ بیست و پنجمین روز بهار روی زرد خود را به دولت تدبیر نشان داد و وزیر ارتباطات که برای پاسخ به سوال نمایندگان به بهارستان رفته بود نتواست نمایندگان ملت را قانع کند و یازدهمین کارت زرد دولت یازدهم را به نام خود ثبت کرد.

نکته قابل توجه بعد از کارت زرد یازدهم علَم شدن دوباره حربه کهنه تشکیل فراکسیون اعتدال بود! هنوز ساعتی بیش از جلسه صحن علنی بهارستان نگذشته بود که کمال الدین پیرموذن با انتقاد از کارت زرد مجلس به محمود واعظی از تشکیل فراکسیون اعتدال تا هفته آینده خبر داد.

پیر موذن را که دیگر می توان پای ثابت مصاحبه های مربوط به تشکیل فراکسیون اعتدال خواند، در گفتگو با ایسنا تصریح کرد: «بی‌تردید عدم اهتمام فراکسیون رهروان ولایت در اعطای کارت زرد توسط مجلس به وزیر با کفایت ارتباطات بی‌تاثیر نبوده و همین امر ما را بر آن داشته تا هفته آینده موجودیت و شکل گیری فراکسیون اعتدال را رسما اعلام کنیم» .

از همان روزهای اول تشکیل کابینه تدبیر و امید بود که زمزمه های تشکیل فراکسیون اعتدال در مجلس شنیده شد و تا به امروز که برق صندلی های خضرای بهارستان دهم چشم عده ای را خیره کرده است، ادامه داشت. نمودار سینوسی تکذیب و تایید تشکیل فراکسیون حامیان دولت (اعتدال) هر چه به روزهای نظارت بهارستانی ها نسبت به کابینه تدبیر و امید نزدیک تر می شد، اوج میگرفت و شرط و شروط ها که رنگ و بوی تهدید داشت برای فراکسیون رهروان بیشتر می شد. تکذیب و تاییدهایی که شاید نشان از توافقات و عدم توافق های پشت پرده داشت...

اواسط اسفند ۹۲ بود که ابراهیم نکو نماینده دیگری که همواره در صحنه اعلام اخبار تشکیل فراکسیون اعتدال حاضر بوده است، خبر از جشن تشکیل فراکسیون اعتدال بعد از تعطیلات نوروزی را داد و تأکید کرد که این فراکسیون که با حضور نمایندگان حامی دولت تشکیل می شود، حمایت از برنامه های دولت را فلسفه تشکیل خود می داند.

در همان زمان مخالفت هایی در جهت نگرانی هایی مبنی بر تعداد اندک اعضای این فراکسیون نیز مطرح شد ولی یکی از پیگیران تشکیل این فراکسیون اظهار داشت که آقای مطهری معتقد است حتی اگر ۳۰ تا ۴۰ نماینده هم عضو این فراکسیون شوند، از ابتدای سال ۹۳ اعلام موجودیت خواهیم کرد.

از طرف دیگر در همان روزها بود که ایرج ندیمی خبر داد که «نمایندگان اصلاح‌طلب به نفع رییس مجلس از تشکیل فراکسیون اعتدال عقب‎‌نشینی کردند»

البته تعطیلات نوروز نیز سپری شد و فروردین به اردیبهشت و حوالی انتخابات هیئت رئیسه مجلس نهم در سال سوم رسیده بود که کمال الدین پیرموذن ضمن اشاره به تعامل خوب فراکسیون رهروان ولایت با دولت یازدهم و تأکید بر اینکه رهروانی ها می خواهند یار شاطر دولت یازدهم باشند نه بار خاطر تصریح کرد: «راه‌اندازی فراکسیون اعتدال که مدنظر برخی از نمایندگان بود نه تنها مفید به فایده نبود بلکه بر اساس نظر قاطبه نمایندگان ضروری به نظر نمی‌رسید» البته آن زمان پیرموذن هنوز خبری هم مبنی بر استیضاح فرجی دانا نشنیده بود.

اگرچه در این میان کاظم جلالی تأکید داشت: «بحث فراکسیون اعتدال را بیشتر برخی از جریانات خارج از مجلس دنبال می‌کنند. مرتب یک جریان رسانه‌ای در خارج از مجلس با ۲ نفر از نمایندگان مصاحبه می‌کنند و به برخی مباحث دامن می‌زنند. البته شاید افرادی در داخل مجلس هم راغب باشند چنین فراکسیونی تشکیل شود و فراکسیون رهروان به تعبیر خودشان از اکثریت بیفتد ولی من فضا را در داخل مجلس این‌گونه نمی‌بینم» . ولی با پایان یافتن انتخابات هیات رییسه بهارستان زمزمه های تشکیل فراکسیون اعتدال دوباره بلند شد و قبل و بعد از استضاح فرجی دانا برای چشم پوشی اعضای رهروان از استیضاح به اوج خود رسید.  و بلافاصه بعد از خروج دانا از کابینه تدبیر ابراهیم نکو نماینده حامی دولت تأکید کرد که فراکسیون اعتدال در این هفته اعلام موجودیت می­کند و تعداد اعضای نزدیک به دو ده نفرش را، قابل توجه خواند!

امروز و فرداهای تشکیل فراکسیون اعتدال تا به آنجا رسید که ابراهیم نکو ضمن خبر دادن از جلساتشان با معاون پارلمانی رئیس جمهور اعلام کرد: «ما علاوه بر آقای انصاری با برخی وزرا و افراد موثر در دولت نیز نشست‌های داشته‌ایم، اولویت آنها این است که فراکسیون رهروان ولایت مشروط به حمایت از دولت تقویت شود اما در غیر اینصورت آنها می‌گویند که مخالف تشکیل فراکسیون اعتدال نیستند.

خط و نشان های مشتاقان تشکیل فراکسیون حامیان دولت در مجلس برای رهروانی ها تا به آنجا رسید نکو تصریح کرد: « ما به اعضای سرشناس فراکسیون رهروان ولایت گفته‌ایم که اگر این فراکسیون بهتر عمل کند و بتواند نقش آفرین باشد، فراکسیون اعتدال را ذیل آنها تعریف خواهیم کرد اما اگر غیر از این باشد و فراکسیون رهروان ولایت بخواهد همانند روز استیضاح وزیر علوم رفتاری نادرست داشته باشد، قطعا فراکسیون اعتدال مستقل از رهروان ولایت عمل خواهد کرد. آقای لاریجانی دوست ندارند فراکسیون رهروان ولایت از اکثریت بیافتد و به خاطر همین به ما گفتند که تشکیل فراکسیون اعتدال را به صلاح نمی‌داند»

البته اسفندماه ۹۳ نکو تأکید کرد: «فراکسیون اعتدال حرف و حدیث‌های زیادی به همراه داشت و ممکن بود به دلیل تغییر موازنه در نهایت به ضرر اعتدال تمام شود و همین دلیل امروز شاهدیم تشکیل نشدنش نتایج مثبتی را در مجلس در پی داشته است.»

از همان روزهای آغازین زمزمه ها برای تشکیل این فراکسیون بود که عده ای از اصلاح طلبان از تعلل عامدانه دولت برای تشکیل این فراکسیون خبر دادند. این روزها که دیگر به شمارش معکوس برای آغاز ماراتن دستیابی به کرسی های بهارستان دهم نزدیک است و دیگرانی که سال و حتی دو سال پیش نیز ابایی از ابراز تلاششان برای ورود به هرم بهارستان را نداشتند، بی پرده تر گام هایشان را در مسیر بهارستان بلند می کنند، بازهم نوای تشکیل فراکسیون اعتدال بلند و احتمالاً بلندتر خواهد شد ولی اینکه کوبیدن بر طبل جدایی از رهروان چقدر در حد زمزمه های سینوسی بماند و یا حتی با نمایندگانی اندک رسماً پا به سپهر بهارستان بگذارد سوالیست که به نظر جوابش را باید علاوه بر بده و بستان های پشت پرده در تعلل های عامدانه جستجو کرد. شاید یکی از دلایل این تعلل و تعمد را بتوان در کلام فلاحت پیشه یافت. آنجا که در انتهای سال ۹۲ یکی از موضوعات مورد تردید در خصوص تشکیل فراکسیون اعتدال را شاکله مجلس آینده خواند و تصریح کرد: «از هم اکنون رقبای منطقه ای کسانی که فراکسیون حامیان دولت را در مجلس شکل می دهند برای انتخابات مجلس فعال شده اند. این افراد در زمان انتخابات ریاست جمهوری موافق آقای روحانی بودند، در حالی که اکثریت نمایندگانی که اکنون قصد تشکیل فراکسیون حامیان دولت را دارند در طیف های مخالف آقای روحانی بودند. این موضوع باعث شکل گیری نوعی تعلل در تشکیل این فراکسیون می شود که به نظر من در آینده پاشنه آشیل دولت خواهد بود. یعنی زمانی که طیف دولت قصد دارد لیست مورد حمایت خود را برای انتخابات مجلس ارائه کند مورد تردید قرار خواهد گرفت که آیا از میان کسانی که در طول زمان باقی مانده مجلس نقش همراهی با دولت را دارند دست به انتخاب بزند یا از میان کسانی که در پیروزی آقای روحانی نقش داشتند و در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری آینده می توانند دوباره طرفداران آقای روحانی را فعال کنند. لذا اینکه دولت چگونه می خواهد این توازن را ایجاد کند سوالی است که باید برای پاسخ آن منتظر ماند»

درست که بهارستان نهم چهارساله شد ولی صحن علنی همچنان پابرجاست و حق افتخار نمایندگی ملت همچنان بر گردن بهارستان نشینان؛ مردم دغدغه­ی نان دارند، کار دارند، شهریه دارند، درمان دارند، دین دارند، فرهنگ دارند، ... و همچنان ذره بین نگاهشان به روی نمایندگان خود و عملکردشان هست ...