به گزارش نماینده به نقل از پایگاه خبری مشرق؛ یکی از نخستین ایرانیان سرشناسی که رشوه قبول کرد میرزا ابولحسن شیرازی (۱۱۵۴-۱۲۲۴) خواهرزاده صدراعظم فتحعلی شاه بودکه در ۱۱۸۸ در سمت ایلچی به لندن فرستاده شد.

جمیز موریه نویسنده نویسنده انگلیسی کتاب حاجی بابای او تا از حدی از رفتار ابوالحسن گرده برداری شده است در این سفر همراهی اش کرده است. او که به عنوان سفیر در ۱۱۹۲به روسیه و در ۱۱۹۶باز به انگلستان رفت. از ۱۱۹۹که به ایران برگشت کمپانی هند شرقی حقوق تقاعد سالیانه ای به مبلغ ۱۵۰۰تومان برایش مقرر کرد.

افسران ارتش انگلیس که از خاک ایران می‌گذشتند درباره ثروت مستمری سالیانه وفاداری و سودمندی وی برای امپراطوری همه با اطلاع و موافقت شخص شاه قلم فرسایی کرده اند.

تئور در رتشتین وزیر مختار شوروی در ۱۹۲۱ در تهران که پیش از انقلاب اکتبر هنگام تبعید در انگلیس زندگی می​کرد و یکی از سردبیران روزنامه منچستر گاردین بود به روزنامه نگار نامی امریکایی وینسنت شیین که به ایران می رفت راهنمایی پرریشخندی کرد "ایران اساسا کشوری استوار است. اشخاص از هرکس که بگویی پول می​گیرند. از انگلیسها امروز و از روسها یا فرانسویها یا المانی ها یا هرکس دیگر فردا.

ولی هیچ وقت کاری در قبال این پول انجام نمی​دهند. می​توانی شش مرتبه کشورشان را از آنها بخری ولی چیزی تحویل نمی​گیری. به نظرمن ایران هیچ گاه از بین نمی​رود. ایران اساسا کشوری استوار است. "

شیین خود می​گوید که انگلیسیها معتقدند در تهران نیازی به جاسوس ندارند چون "رشوه دادن متمدنانه تر است".