به گزارش نماینده به نقل از خبرگزای مهر، این محوطه تاریخی که به دوره ساسانی تعلق دارد و دارای بزرگترین گچبری یافت شده از این دوره تاریخی است که بخش مهمی از تاریخ دوره بهرام گور را به تصویر کشیده است و در سال ۶۹ به دلیل تسطیح اراضی کشاورزی کشف شده و از سال ۷۳ نیز در دست حفاری و شناسایی قرار گرفت.

همچنین اقدامات باستان شناسی در این منطقه شامل بررسی معماری معبد ساسانی است. این اثر تاریخی در دو کیلومتری شمال غرب شهرستان در کنار رودخانه درونگر واقع شده و به خاطر آب بندی که در نزدیکی آن قرار دارد، به بندیان معروف شده است.

مهدی رهبر، باستان‌شناس و سرپرست کاوش‌های بندیان درگز درباره ویژگی این گچ بری‌ها گفته است: گچ بری‌های داخل تالار آتشکده، پادشاهی بهرام گور و غلبه وی بر پادشاه هپتالی‌ها، قوم مهاجم شمال خراسان، را به تصویر کشیده‌اند. گچ بری‌های بجا مانده از دوره ساسانی، عموماً جنبه تزیینی یا تک چهره دارند. در حالی که آثار نقش شده بر دیوار آتشکده بندیان، ورق‌هایی از تاریخ این دوره به شمار می‌روند.

مجموعه آثار بندیان درگز، علاوه‌بر آتشکده، کارگاه صنعتی، سازه‌ای وسیع با کاربری احتمالی مذهبی و حکومتی و برج خاموشی به عنوان راهنمای مسافرین را نیز شامل می‌شود.

فرهاد نظری مدیرکل ثبت آثار تاریخی کشور در گفتگو با خبرنگار مهر تهیه و تدوین پرونده ثبت جهانی محوطه تاریخی بندیان درگز را برای ثبت در فهرست در حال انتظار یونسکو تایید کرد. به این ترتیب ایران بیش از ۵۰ پرونده میراث جهانی خواهد داشت که منتظر است هر سال یکی از آنها را در فهرست جهانی ثبت کند.