به گزارش نماینده به نقل ازمهر، علي محمد شاعري اظهار داشت: در حال حاضر، بيشترين سهم آلودگي صوتي در كلانشهر تهران ناشي از سيستم حمل و نقل موتوري است به طوري كه موتورسیکلت‌ها به میزان ۸۳ دسیبل آلودگي صوتي توليد مي كنند و اين در حالي است كه میزان حد مجاز آن ۷۷ دسیبل است.

وي با بيان اينكه ۶۰ درصد وسایل حمل و نقل جاده‌ای را خودروهای سواری در بر ‌می‌گیرد افزود: در خیابان‏ها و اتوبان‌های شهر تهران حدود ۵۰ درصد خودروهای سواری صدایی بالاتر از ۸۱ دسیبل ایجاد می‌کنند در حالی که استاندارد آلودگی صوتی برای خودروهای سواری ۷۴ دسیبل است.

شاعري اضافه كرد: طبق آمارهاي بدست آمده در شهر تهران، سهم انتشار آلودگی صدا توسط موتورسيكلت ها ۴۹ درصد، خودروهاي سواري ۳۰ درصد، ماشينهاي سنگين ۲۰ درصد و اتوبوسهاي شركت واحد يك درصد اعلام شده است.

وي با بيان اينكه مقادیر تراز صدا در بدنه بزرگراه‌های تهران در روز حدود ۷۰ الی ۸۰ دسیبل است كه اين رقم ۱۵ دسیبل از حد مجاز مناطق مسکونی (۵۵ دسیبل) بالاتر است تصريح كرد: همچنين ۷۶ درصد مراکز درمانی و ۳۲ درصد مراکز آموزشی دارای آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز و در شرایط بحرانی آلودگی صوتی قرار دارند.

شاعري منطقه ۹ تهران را داراي بيشترين آلودگي صوتي در سطح شهر عنوان كرد و افزود:ميزان تراز صدا در اين منطقه در دوره زماني روز تقريباً ۷۶ دسيبل و در شب ۷۵ دسيبل است كه از علل اصلي میزان بالای آلودگی صوت در اين منطقه می‏توان به وجود ميدان آزادي و تردد خودروها و موتور سيكلت و همچنين استقرار فرودگاه مهر آباد اشاره كرد.

به گفته وي منطقه ۱۴ دومین منطقه آلوده و منطقه ۱۹ سومين منطقه آلوده به لحاظ صوت در شهر تهران است.

شاعري خاطر نشان كرد: بيشترين ميزان آلودگي صدا در سطح مناطق از لحاظ ترافيكي به ترتیب در مناطق ۶-۱۰-۱۱-۱۲-۱۳-۳-۱۹-۱۸-۲ هستند که تراز صوتي در بيشتر خيابان‌هاي اصلي اين مناطق بيش از ۷۰ دسي‌بل است.

رئيس ستاد محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران به راهكارهاي كاهش آلودگي صوتي اشاره و بيان كرد:به منظور مديريت و كنترل آلودگي صوتی، راهكارها و روش‏هاي فني و مديريتي مختلفي وجود دارد كه از آن جمله مي توان به نوسازی و جایگزین نمودن خودروهاي فرسوده، استفاده از سدهاي آكوستيكي،            جلوگيري از تردد خودروهاي سنگين غیر استاندارد و با آلودگی صوتی غیر مجاز در خيابان‏ها به هنگام شب، استفاده از پوشش گياهي مناسب اشاره كرد.

وي افزود: کنترل تولید آلودگی صدای ناشی از فعالیت‌های صنعتی، عمرانی و خدماتی، جلوگیری از انتشار آلودگی صدا ناشی از ساختمان در فعالیت‌های صنعتی، گسترش شبکه پایش آلودگی صوت و ارائه هشدارهای لازم، افزايش اطلاع و آگاهي شهروندان به منظور کنترل، کاهش و مقابله با آلودگي صوتي، الزام به رعايت مبحث ۱۹ در ساخت و سازها و منوط نمودن پايان كار به رعايت استانداردهاي آلايندگي صوتي از ديگر راهكارهاي كاهش آلودگي صوتي در شهرهاست.

شاعري اضافه كرد: انتقال فرودگاه مهرآباد، نصب دیوارهای جاذب صوتی در حاشیه راه آهن داخل شهر، احداث پارکینگ بيشتر برای جلوگیری از ترافیک، ساماندهي مشاغل مزاحم صنعتی و طراحی سطوح کاربری‏ها بر اساس میزان تولید آلودگی صوتي راهكارهاي ديگري است كه مي توان براي كاهش ميزان آلودگي صوتي عنوان كرد.

وي خاطر نشان كرد: يكي از ابعاد مهم و تاثير گذار در بهبود كيفيت زندگي و محيط زيست شهري بحث كاهش آلودگي صوتي است كه مي تواند تضمين كننده سلامت شهروندان و ايجاد شادابي و نشاط در آنها شود.

نقشه وضعيت آلودگي صوتي در شهر تهران را به تفكيك مناطق