به گزارش نماینده به نقل از خبرگزاری تسنیم، فیلم‌های اکران نوروزی گروه «هنر و تجربه» از ۲۳ اسفندماه در ۵ سالن خانه هنرمندان، پردیس آزادی، موزه سینما، پردیس کورش و سینما هویزه مشهد، سوره اصفهان به نمایش درآمدند.

از ۲۸ اسفند هم پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج با اکران در سه سانس، به جمع سینماهای این گروه اضافه شده است. سینماهای ساحل اهواز و کاپری گرگان نیز از ابتدای فروردین هم چنان فیلم‌های گروه هنر و تجربه را به صورت تک سانس همراهی می‌کنند. به بهانه شروع اکران فیلم‌های نوروزی گروه هنر و تجربه مروری کوتاه بر فیلم‌های سینمایی و مستند ایرانی این گروه داریم.

آتلان

«آتلان» به کارگردانی معین کریم‌الدینی همراه «من میخوام شاه بشم» دو مستندی بودند که به عنوان برگزیدگان جشنواره سینماحقیقت، مستقیما و بدون نظر هیچ هیات انتخابی به جشنواره سی و سوم فجر راه پیدا کردند و در بخش هنر و تجربه نمایش داده شدند. دو مستندی که از زمان نمایش در جشنواره مستند سینما حقیقت، گفته می‌شد ظرفیت جذب تماشاگر فراوانی دارند و احتمال اکران آن‌ها هم می‌رود.

آتلان داستان اسبی است به نام ایلحان، و مربی او. زندگی اسب و مربی اسب به هم گره خورده و هر مسابقه ایلحان برای مربی اسب و برادر او که راوی داستان است یک آزمون به شمار می‌رود و در زندگی خصوصی آن‌ها تاثیر می‌گذارد. آتلان در فضای منطقه ترکمن صحرا فیلم‌برداری شده و لحظاتی پرفراز و نشیب از مسابقات اسب‌دوانی، آموزش و تمرین اسب‌ها برای مسابقه و زندگی مردمان ترکمن صحرا به نمایش می‌گذارد. ویژگی اصلی آتلان حضور پررنگ درام در فضای مستند است. فیلم با نمایش امتناع اسب مسابقه از دویدن در روز اسب‌سواری آغاز می‌شود و در ادامه پیوند خوردن زندگی و اعتبار دو برادری که مربی اسب‌های ترکمن هستند با رام کردن این اسب و دویدن یا ندویدنش در روز مسابقه فضایی از تعلیق خلق می‌کند.

پریدن از ارتفاع کم

اولین نمایش فیلم در جشنواره سینمایی برلین بود و موفقیت‌های «پریدن از ارتفاع کم» به کارگردانی حامد رجبی در این جشنواره، انتظار برای دیدن اولین ساخته حامد رجبی را بیشتر می‌کند. حامد رجبی پیش از این در دو فیلم اول مجید برزگر «فصل باران‌های موسمی» و «پرویز» همکار فیلم‌نامه نویس بوده است و در این فیلم برای اولین بار پشت دوربین قرار گرفت. رامبد جوان و نگار جواهریان بازیگران اصلی فیلم هستند و مجید برزگر به همراه سعید آرمند تهیه‌کنندگی فیلم را برعهده داشته‌اند.

«پریدن از ارتفاع کم» داستان زنی است که در چهارمین ماه حاملگی، می‌فهمد که جنین در شکمش مرده، اما سکوت می‌کند و تصمیم می‌گیرد که به کسی در این باره چیزی نگوید.

جایی برای زندگی

«جایی برای زندگی» به کارگردانی محسن استادعلی به همراه آتلان یکی از دو مستند برنامه نوروزی اکران هنر و تجربه است. فیلمی که در جشنواره فجر سال ۹۲ برنده سیمرغ بلورین کارگردانی مستند و همان سال برنده تندیس شایستگی بهترین کارگردانی مستند و بهترین تدوین از جشن خانه سینما  و جایزه ویژه هیات داوران جشنواره هشتم سینماحقیقت شد. قصه مستند جایی برای زندگی در پانسیونی که چندین مرد جوان در آن زندگی می‌کنند؛ می‌گذرد. شخصیت‌ها به‌صورت واقعی در فیلم حضور دارند و گاه به حضور دوربین نیز اشاره می‌کنند.

پژوهش‎گر و کارگردان این مستند محسن استادعلی و تصویربردار آن فرهاد طالبی نژاد بوده‌اند. بابک حیدری تدوین فیلم را انجام داده‎است و نسیم عبدی به همراه محسن استادعلی تهیه‌کنندگان مشترک جایی برای زندگی بوده‌اند.

دختر ... مادر ... دختر

پناه برخدا رضایی بعد از ساخت فیلم‌های مثل «گهواره‌ای برای مادر» و «چراغی در مه» در فیلم جدیدش به نظر می‌رسد، سراغ طبیعت رفته است. در خلاصه داستان این فیلم آماده است: «بر درختان صنوبر خورشید دمیده است. زن به یاد دارد در کنار صنوبرهای رقصان به عقد مردش درآمد. در آن روزگار، صنوبرها هنوز قلمه بودند. اکنون زن در انتظار مردش است که سالیانی پیش از خانه رفته است. زن امید دارد مردش روزی به خانه بازگردد. از زن فقط دست‎های استخوانی‌اش مانده‌است. با این دستان گیسوان دخترش را شانه می‌کرد و بر آن‌ها گل شمعدانی می‌آویخت.»

روز مبادا

جایزه اصلی بخش هنر و تجربه در جشنواره سی‌و سوم سینمایی فجر به «روز مبادا» ساخته فائزه عزیزخانی رسید. روز مبادا فیلمی است که دختری درباره مادرش ساخته است. فیلم با حضور اعضای خانواده عزیزخانی و با شکلی مستندوار فیلم‌برداری شده است. مادر خوابی می‌بیند که به زودی از دنیا خواهد رفت و دوربین دختر او را در حال کارهای روزمره، وصیت کردن، ارتباط با جامعه و غیره دنبال می‌کند. عزیزخانی از هنرجویان کارگاه فیلم‌سازی عباس کیارستمی است و این فیلم را با مشاوره کیارستمی و به تهیه‌کنندگی نگار اسکندرفر ساخت.

گاو

پس از ۴۵ سال از اولین اکران، فیلم گاو که از آغازگران موج نوی سینمای ایران بود بار دیگر روی پرده می‌رود. موفقیت‌های سینمای ایران در جشنواره‌های خارجی با فیلم گاو شروع شد و این فیلم در جشنواره‌های کن، برلین، لندن، مسکو و لس آنجلس شرکت کرد. گاو در رای‌گیری منتقدان سینمایی در سال‌های ۱۳۵۱، ۱۳۶۷ و ۱۳۷۸ به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران انتخاب شد. اوایل سال بود که نسخه ترمیم شده گاو در پاریس به نمایش درآمد و سینمادوستان و منتقدان فرانسوی یکی از ریشه‌های سینمای هنری ایران را روی پرده تماشا کردند.

داریوش مهرجویی پس از تمام کردن درسش در آمریکا و بازگشت به ایران فیلم تجاری الماس ۳۳ را با الهام از مجموعه فیلم‌های جیمز باند ساخت که با شکست روبرو شد. بعد از این شکست مهرجویی تصمیم گرفت براساس یکی از قصه‌های غلامحسین ساعدی در مجموعه داستان عزاداران بیل فیلم بسازد. پیش از این علی نصیریان براساس همین قصه نمایشنامه گاو را نوشته در تلویزیون اجرای زنده کرده بود. مهرجویی برای ساخت فیلم از همین گروه تئاتری استفاده کرد و نسلی از بهترین بازیگران کشور، با مهرجویی و فیلم گاو اولین تجربه سینمایی خود را آغاز کردند.

صحنه های خارجی

اولین نمایش فیلم در جشنواره بیست و سوم سینمایی فجر در سال ۸۳ بود و در طول این سال‌ها همیشه در صدر لیست‌هایی بود که فیلم‌های دورمانده از اکران را می‌شمردند. صحنه‌های خارجی به کارگردانی علیرضا رسولی‌نژاد فیلمی است به معنی واقعی کلمه تجربی. فیلم داستان مرد میان‌سالی است که آپارتمانش را در اختیار شایان و شارلین برادرزاده‌هایش قرار می‌دهد و به سفر می‌رود. شایان و شارلین در خانه عمو به دست‌نوشته‌های او و مستندی ناتمام برمی‌خورند و تصمیم می‌گیرند با استفاده از این مصالح، فیلمی تجربی بسازند.

فیلم با ایده‌هایی تجربی و با لحنی اندکی طنزآمیز و بازیگوشانه وارد مکالمه‌ای با موضوعات دست‌نوشته‌ها و فیلم‌های آرشیوی می‌شود. وودی آلن فیلم آنی هال با صدای اصغر افضلی دوبلورش در مورد تناقض‌های زندگی در ایران حرف می‌زند و در فیلم‌های آرشیوی موسی غنی‌نژاد، سیدجواد طباطبایی، مراد فرهادپور و امید مهرگان حضور دارند و توالی قرارگیری هریک از این اساتید و موضوعات صحبت‌های‌شان فیلم را به چالشی بین ایده‌های مختلف در باب طبقه متوسط، سینمای ایران و زندگی در ایران امروز تبدیل می‌کند.

مردی که اسب شد

سومین فیلم امیرحسین ثقفی که دیپلم افتخار بخش هنر و تجربه سی‌و سومین جشنواره فیلم فجر را به خود اختصاص داد هم نوروز اکران می‌شود. او این بار سراغ فضایی بی‌زمان و بی‌مکان رفته است. «مردی که اسب شد» در جشنواره فجر هم بازتابی دوگانه در بین منتقدین ایجاد کرد و گروهی از منتقدان فیلم را تحسین کردند و گروهی دیگر از آن انتقاد کردند.

فضاسازی و دکوپاژ امیرحسین ثقفی یادآور سینمای اروپای شرقی است و خط کمرنگی از قصه‌گویی فیلم را به این مدل سینمایی شبیه‌تر می‌کند. به دست دادن یک خلاصه داستان از مردی که اسب شد کارچندان راحتی نیست، فیلم داستان پدر و دختری را روایت‌می کند که اسبی بیمار دارند. اسب تنها یادگار مادر دختر است و تنها عامل پیوند آن‌ها با زمین و محل زندگی. مردی که اسب شد با بازی محمود نظرعلیان در نقش اصلی و لوون هفتوان، مزدک عابدینی و ملیسا ذاکری در نقش‌های مکمل در جشنواره سی و سوم فجر برنده تندیس ویژه بخش هنر و تجربه شد. دومین ساخته ثقفی «همه چیز برای فروش» هم بعد از جشنواره فیلم فجر اکران شد.