به گزارش نماینده به نقل از پارسینه، شبکه ها و نرم افزارهای اجتماعی فی نفسه امکانی تکنولوژیک برای گسترش روابط بین فردی و اجتماعی است و از این حیث می توان مزایای زیادی برای این تکنولوژی ارتباطی قائل بود؛ اما نکته مهم این است که هر تکنولوژی نیازمند آموزش است و در صورت بی اطلاعی از برخی مزایا و معایب آن آسیب هایی بروز پیدا خواهد کرد.

به ویژه اینکه استفاده از نرم افزارهای ارتباطی در ایران آنچنان شکل گسترده ای به خود گرفته که حتی می توان گفت بسیاری از کاربران ایرانی به آنها «معتاد» شده اند!

«وایبر» یکی از این نرم افزارهای ارتباطی است که حالا در کنار سایر نرم افزارهای مشابه جایگاه خاص و مشتریان ثابت خود را دارد. اما آنچه مدتی است مشتریان وایبر را درگیر خود کرده گروه های وایبری است که در این فضای مجازی به راه افتاده و رفته رفته شکل گسترده تری به خود می گیرد.

پارسینه در این گزارش به بررسی مزایا و معایب عضویت در گروههای وایبری پرداخته که در زیر به آن اشاره می شود:

مزایا:

گروه‌های وایبری قطعا می تواند سرگرمی جالبی برای کاربران باشد، به ویژه اینکه نرم افزار وایبر این امکان را فراهم می کند که بتوان در طول روز و در خلال رسیدگی به کارهای روزمره به صورت رایگان و تنها با استفاده از اینترنتی با سرعت متناسب با دوستان، اعضای خانواده، همکاران و ... در تماس بود.

گروههای وایبری همچنین می تواند علاوه بر سرگرم کنندگی جنبه آموزشی و اطلاع رسانی هم داشته باشد مثل گروههایی با موضوعات هنری، مشاوره روانشناسی، خبری، آَشپزی یا گروههایی متشکل از همکاران یک اداره، همکلاسی های دانشگاه و ...

همچنین بسیاری از افرادی که روابط و دوستان محدودی دارند با حضور در گروههای وایبری نه تنها برای مدتی سرگرم می شوند و می توانند موضوعات مورد علاقه شان را پیگیری کنند بلکه امکان آشنایی با افراد و دوستان جدید را نیز پیدا می کنند.

معایب: 

شاید مهمترین عیب عضویت در گروههای وایبری که باعث می شود بسیاری بعد از مدتی عطای آن را به لقایش ببخشند صرف زمان زیاد و شاید به عبارتی اتلاف وقت در این دنیای مجازی باشد.

اگر پیش از این جوانان یک خانواده در تنهایی و جمع برای رد و بدل کردن پیامک سر در گوشی های تلفن همراهشان داشتند حالا وایبر مرزهای سنی را هم رد کرده و افراد مختلفی در سنین متفاوت با وایبر مشغولند و اگر در گروههای وایبری عضویت داشته باشند مشغله شان دوچندان خواهد شد.

عضویت همزمان در چند گروه وایبری که هر کدام بین ۵۰ تا ۱۰۰ عضو دارند به ویژه در شرایطی که شما خود را ملزم می کنید در جریان همه مکالمات صورت گرفته در این گروه ها قرار بگیرید باعث خواهد شد شما برای مدت زمان زیادی سر در گوشی یا تبلتتان داشته باشید و به تبع آن وقت زیادی از شما گرفته خواهد شد و چه بسا این امر موجب تهدید نهاد خانواده شود.

یکی دیگر از معایب گروههای وایبری این است که ممکن است بدون اطلاع و خواستتان به عضویت یک گروه وایبری درآیید. در این شرایط اگرچه امکان ترک گروه هم برای شما وجود دارد اما به محض ورودتان به گروه مذکور سایر اعضای گروه که ممکن است بسیاری از آنها را نشناسید به نام، شماره تلفن و احتمالا عکسی که از خود در وایبر گذاشته اید دسترسی پیدا می کنند.

از دیگر مشکلاتی که ممکن است کاربران وایبر به دلیل کم اطلاعی با آن مواجه شوند مطلع شدن افراد ناشناس از محل سکونت آنها در صورت فعال بودن گزینه location(آدرس) است که حتی می تواند این کاربران را با مشکلات جدی مواجه کند.

به اشتراک گذاشتن مطالب غیر واقع، شایعات و حتی جمله ها و عباراتی منسوب به نویسندگان و اندیشمندان بزرگ که بسیاری از آنها منطبق بر واقعیت نیست هم از دیگر آسیب ها گروههای وایبری است.

گاهی هم گروههای وایبری به واسطه آشنایی و صمیمیتی که بین افراد ناشناس ایجاد می کنند موجب عادی سازی نوع خاصی از روابط و حتی گاه شکسته شدن حریم ها خواهد شد.

قطعا این نوشتار در پی این نتیجه گیری نیست که باید نرم افزارهای ارتباطی را غیر فعال کرد یا بر مزایای آن هم چشم پوشید چرا که به هر حال هر تکنولوژی به فراخور امکاناتی که در اختیارمان قرار می دهد موجب سهل تر شدن برخی امور از جمله ارتباط بین افراد هم می شود اما آنچه در این میان اهمیت دارد داشتن اطلاع دقیق از نقاط ضعف این نرم افزارها برای در امان ماندن از آسیب های آن است.