شناسهٔ خبر: 84722 - سرویس سیاست
نسخه قابل چاپ

در گفتگو با فیگارو مطرح شد؛

تجلیل فائزه هاشمی از منافقین: بهایی ها و منافقین، انسانهای بزرگی هستند!

فائزه هاشمی/2 «زمانی که زندانی بودم، کسانی را دیدم که از آنها به عنوان مردان و زنانی بزرگ یاد می کنم: بهایی ها ، طرفداران مجاهدین، اصلاح طلبان؛ و در یک کلام تمامی کسانی که در ایران برای ایده‌های خود مبارزه می کنند.»

به گزارش نماینده به نقل از افکار، فائزه هاشمی، به تازگی مصاحبه ای با روزنامه فیگارو داشته است که در این مصاحبه این بار مدعی شده است که امید مردم روز به روزکمتر از گذشته شده است. البته او دولت را در این زمینه مقصر نمی داند.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر پیش بینی از مذاکرات ایران با کشورهای غربی بار دیگر با مطرح کردن ادعای ناامیدی روز افزودن مردم می گوید: «در این خصوص  امیدها کاهش یافته. تندروها چه در ایران و چه در ایالات متحده بر سر راه توافق مانع‌تراشی می کنند. باراک اوباما در کل از مذاکره سخن می‌گوید، ولی گاهی از فرمول‌هایی مانند "تمامی گزینه ها روی میز است" استفاده می‌کند تا اشاره ای به حملات نظامی احتمالی باشد. این موضع‌گیری در ایران باعث تقویت مواضع کسانی می‌شود که دشمن چنین توافقی محسوب می‌شوند. ازسوی دیگر، روحانی هر کاری می‌کند تا با رعایت خطوط قرمز تعیین شده ازسوی رهبر به توافق دست یابد. ولی هرچه زمان بیشتر می‌گذرد، یأس و نا امیدی مردم نیز بیشتر می‌شود.»!

فائزه هاشمی در قسمتی دیگر از صحبت های خود به دوران زندانی بودن خود اشاره می کند. او در این بخش از صحبت های خود از طرفداران گروهک مجاهدین به عنوان انسان هایی بزرگ یاد می کند! وی البته این نکته را هم متذکر می شود که در زندان با او همانند سایرین رفتار می شد: «من نیز به مانند بسیاری از زندانیان به اتهام تبلیغ علیه نظام به زندان افتادم. من در بخش سیاسی زندان اوین بودم و با من نیز، با اینکه فرزند یکی از بنیانگزاران جمهوری اسلامی هستم، درست به مانند دیگر زندانیان رفتار می‌شد.

http://www.afkarnews.ir/images/docs/files/000397/nf00397868-1.JPG

پنج روز را در سلول انفرادی گذراندم. دیگر زندانیان این امید را داشتند که زندانی بودن در کنار دختر رفسنجانی وضعیت آنها را بهتر خواهد کرد. علی‌رغم تمامی مشکلاتی که وجود داشت، از این تجربه پشیمان نیستم و حتی نکات مثبت بسیاری از آن به دست آوردم. زمانی که زندانی بودم، کسانی را دیدم که از آنها به عنوان مردان و زنانی بزرگ یاد می کنم: بهایی ها، طرفداران مجاهدین، اصلاح طلبان؛ و در یک کلام تمامی کسانی که در ایران برای ایده‌های خود مبارزه می کنند.»

اما آیا مخالفان نظام جمهوری اسلامی به خصوص گروهک منافقین و طرفداران آن، که اعضای خود را برای چندین سال از دیدار با خانواده های خود محروم کرده اند و دست به جنایات عظیمی زده اند که یکی از نتایج آن ریخته شدن خون جوانان ایرانی بود، می توانند انسانی بزرگ باشند و یا فقط به صرف مبارزه علیه نظام جمهوری اسلامی در نظر فائزه هاشمی رفسنجانی تبدیل به انسانی بزرگ شده اند؟

او در این قسمت از صحبت های خود بار دیگر از واژه امید و ناامیدی استفاده کرده است؛ امیدی که زندانیان به بودن در کنار دختر یکی از بنیان گذاران جمهوری اسلامی و درنتیجه وضعیت بهتر خود در زندان داشتند. اما فائزه هاشمی درحالی به این امید و ناامیدی اشاره می کند که در هیچ جای سخنان خود از مواردی که باعث ایجاد چنین امیدی در دل مردم و زندانیان اوین و تصور آنها از پارتی بازی قانون برای آنها شده است، اشاره ای نکرده است. از سویی دیگر او به علت همین آشنایی ها می گوید که از تجربه زندانی شدن در اوین پشیمان نیست!

نظرات مخاطبان 0 2

  • ۱۳۹۳-۱۲-۰۷ ۰۳:۱۴ایمان 0 0

    شاید مجرمین در طی مدت حبس سیاست شده اند! اگر فکر می کنید آنها تنبیه نمی شوند چرا به زندان محکوم می شوند؟! برخورد ما با دیگران یعنی همان کسانی که تفکری متفاوت از ما دارند بسیار مهم است. ای کاش بازنگری می کردیم در رفتارمان با جامعه بهائیت تا ناخواسته سبب مهاجرت و نشر آئین آنها به خارج از ایران نباشیم و فرزندان آنها را از دانشگاه رفتن محروم نمی کردیم تا حداقل آنجا با معارف اسلامی آشنا شوند. آیا ظرفیت دانشگاهی و حوزه اسلامی پاسخگوی شبهات آنان نیست؟! چه زمانی می خواهیم خودمان را باور کنیم ؟!   
                                
  • ۱۳۹۳-۱۲-۰۸ ۰۲:۱۸ربیعی 0 0

    به گفته کارشناسان علوم سیاسی و اهل قلم درزمان صدارت دولت کارگزاران چنان خفقانی حاکم بود که هیچ انسان آزاده ای انتظاری بعدازانقلاب نداشت  ودرست افرادی یرای وزارتخانه ها انتخاب می شدند که درآن حلقه های استبدادی هم پیمان وشریک اموال ملت غارت شده باشند . حضور خانواده محترمشان درراس حرم غارت ها درالویت دستور کار بود . وام های کلان میلیاری بدون تضمین جهت سرمایه گذاری درکشور امارات (بالغ بر70 شرکت ) فرار سرمایه های ملت مصیبت زده بدست آقازاده ها .و بطور مداوم چرخش همین وزرا ومعاونین آنها درکابینه اجرائی . وهیچ ارگانی حق نظارت وحسابرسی نداشت . ووقتی رئیس قوه قضائی آیت الله محمد یزدی پرونده  (این همه ثروت ازکجا آورده اید) راپیگیری می کرد . چه حیاهو وسروصدائی رابه راه انداختند ؟ حالا چطور باید این اموال بغارت رفته به ملت برگردد وچطور باید این خاندان دست از سر این ملت بردارد؟؟ این ملت ولایت مدار ارباب نمی خواهد. آیا خطر ویرانی فتنه 88  کمتر ازخطر ویرانی 8 سال هجوم جنگ ناجوانمردانه علیه ایران نبود؟
                                

نظر شما