نماینده/سید مسعود علوی: امام خميني (ره) در آخرين روزهاي حيات پر برکت خود، دلي خونين از حکام عربستان - به دليل جنايات حکام آل سعود در کشتار حجاج ايراني- داشت. امام (ره) در پيام سالگرد حج خونين و نيز پيام پذيرش قطعنامه نکاتي از راهبردهاي خيانت آميز حکام عربستان را يادآور مي شوند که نشان دهنده عمق بينش ايشان در مورد جايگاه عربستان در منطقه و جهان اسلام است. دقت در اين مواضع در ديپلماسي خارجي کمک مي کند هوشيارانه تر عمل کنيم.

ادبيات سياسي امام (ره) در اين پيام نشان مي دهد ايران و جهان اسلام در معرض خطر بزرگي قرار دارد. اين خطر همان است که در اوج مبارزه مسلمانان با کفر و شرک جهاني، خنجر تکفير بر پشت مسلمانان فرود مي آيد و اتحاد و انسجام آنان در مقابله با کفر و الحاد جهاني را مورد هجوم قرار مي دهد. نگاهي به راهبردهاي عربستان در عراق، سوريه، لبنان و افغانستان، ترديدي باقي نمي گذارد که ما گرفتار تفکري هستيم که اسلام آمريکايي را در منطقه و جهان، نمايندگي مي کند و در برابر اسلام ناب محمدي (ص) ايستاده است. اسلام آمريکايي که تبليغ و ترويج مي شود امروز دو رو دارد؛ يک روي آن اسلام سکولار و مبتني بر بي بند و باري جدايي دين از سياست است و يک روي آن تکيه بر خشونت و افراطي گري زير لواي اسلام است که در سر بريدن ها و زنده سوزي ها تبلور پيدا مي کند؛ چهره اي خشن از اسلام که هيچ کس تاب ديدن آن را نداشته باشد.

امروز در عراق و سوريه، تکفيري ها زمين هاي سوخته را که حاصل جنگ با مردم است به جا گذاشته اند که بعيد است آنها در اين زمين ها در پي استقرار حکومت باشند، چون به خوبي مي دانند چنين حکومتي دوام و بقا ندارد. آنها شهرها و روستاها را ويران کردند، به زيرساخت هاي
اقتصادي آسيب زدند، حتي به زيرساخت هاي معنوي نيز با انهدام قبور بزرگان دين رحم نکردند.

پيام امام (ره) در سالگرد کشتار خونين مکه و قبول قطعنامه ۵۹۸ چيزي به عنوان روابط و مناسبات خارجي با سعودي ها باقي نمي گذارد. اما با اين حال ديپلماسي خارجي ما، هم در زمان امام (ره) و هم پس از آن تلاش کرد اين روابط را ترميم کند و با چشم پوشي و انعطاف، راهي براي جلوگيري از جنايات و خونريزي ها و برادرکشي هاي بيشتر پيدا کند، اما نتيجه اي نداده است.

مردم عراق پس از حمله آمريکا به بغداد، هر روز در معرض بمب گذاري هاي
گروه هاي تکفيري اي هستند که از سوي عربستان حمايت مي شوند. تعداد شهدا و مجروحين عمليات تروريستها در بغداد که از جانب رياض حمايت مي شوند، به مراتب بيشتر از تعداد تلفات مردم عراق در دو جنگ خليج فارس در اين کشور است. طارق الهاشمي، طراح اين ترورها و بمب گذاري ها اکنون در عربستان، همچنان به عنوان راننده ماشين ترور در عراق، پشت فرمان است. با آنکه او در حاکميت عراق پس از اشغال توسط آمريکا، در دولت در جايگاه خوبي قرار داشت، اما هرگز دستش را از روي ماشه کشتار مردم عراق برنداشت.

در سوريه جنايات و کشتار، وسيع تر است. ميليون ها نقر از مردم
بي گناه اين کشور، آواره شده اند و در سرماي شديد زمستان زير چادر، زندگي سختي را مي گذرانند. شهرهاي آنها ويران شده است. پول و سلاح عربستان، تروريست ها را تجهيز مي کند. آنها پس از ويراني قبور ائمه طاهرين (ع) در بقيع، طمع کرده اند در کربلا و نجف و دمشق نيز بقاع متبرکه را منهدم کنند. رسالت آنها در دينداري، همين هاست! مهرباني، محبت، دوستي و همزيستي مسالمت آميز فِرَق اسلامي در ادبيات اسلامي و فهم قرآني آنها يافت نمي شود. پيامبر گرامي
اسلام (ص) رحمت للعالمين است. فهم آنها از منطق رحمت للعالميني پيامبر اکرم (ص)، تعطيل است. فقط به زنده سوزي و سر بريدن، آن هم از امت رسول الله (ص) فکر مي کنند. در وسط معرکه خونين و خشن گفتمانشان در نامه نگاري هاي خود با برخي مسئولين، نامه خويش را با اين واژه به پايان مي برند؛ «اخوک عبدالله»!

من فکر مي کنم در پيام هايي که از سوي رئيس جمهور محترم و رئيس مجمع تشخيص مصلحت به مناسبت مرگ ملک عبدالله براي حکام سعودي صادر شد، درک درستي از راهبردهاي عربستان در کشتار مسلمانان به ويژه شيعيان در عراق، سوريه، لبنان، يمن، افغانستان و... وجود ندارد. طلب رحمت واسعه و مغفرت براي ملک عبدالله و آرزوي موفقيت براي دولت عربستان در فضاي خونين روابط عربستان با شيعيان جهان، چه معني مي دهد؟

همچنين افراطي خواندن و تخطئه کساني که از جنايات آل سعود در جهان اسلام، ابراز تنفر و بيزاري مي کنند، چه معنايي دارد؟ آقاي هاشمي رفسنجاني اخيراً در مصاحبه با روزنامه جمهوري اسلامي گفته است: «بعضي ها از تکفيري ها چيزي کم ندارند. تبريک مرگ ملک عبدالله، اوج نگاه افراطي است. اين کار، اوج نگاه افراطي است. متأسفانه مصالح نظام و جهان اسلام را فداي کينه هاي خود مي کنند»! مصالح جهان اسلام چيست؟

آيا در برابر جنايات قرون وسطايي داعش، جبهه النصره، القاعده و... که مورد حمايت عربستان در جهان اسلام هستند، بايد سکوت کرد و براي درگذشت باني اين جنايت ها تسليت گفت؟ آقاي هاشمي رفسنجاني يک بار ديگر پيام امام خميني (ره) در مورد سالگرد فاجعه خونين مکه و پذيرش قطعنامه ۵۹۸ را بخوانند و ببينند آيا تعابيري که امام (ره) در مورد آل سعود دارند، نگاهي افراطي است!؟