نماینده/حسن رشوند: پنجشنبه گذشته اولين همايش اصلاحطلبان درسال جاري كه بيشتر با محوريت انتخابات اسفند سال آينده مجلس شوراي اسلامي تدارك ديده شده بود، برگزار شد و در اين همايش، آدمهاي ريز و درشت اصلاحات يا سخنراني كردند يا برخود تكليف دانستند با دادن پيام، نگاهشان را به انتخابات سال آينده معطوف كنند. هاشمي هم كه روزگاري نه چندان دور، سايه او را اصلاحطلبان با تير ميزدند، با دادن پيام و ارائه رهنمود و ضرورت فعاليت حزبي، اصلاحطلبان را براي انتخابات آينده تشويق و ترغيب كرد و جالب آنكه ايشان نه در مقام يك شخصيت سياسي حقيقي، بلكه از جايگاه رياست مجمع تشخيص مصلحت نظام اين پيام را منتشر كردند تا همگان بدانند رئيس مجمع تشخيص مصلحت، بر اساس «مصلحت نظام» جانب يك جريان سياسي را گرفته و اقدام به انتشار پيام نمودهاند. اما سخن نگارنده در اين نوشتار بررسي رفتار آقاي هاشمي رفسنجاني و چرايي دادن پيام ايشان آن هم با ذكر عنوان رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام نيست، بلكه روي سخن با دبيركل حزب مردمسالاري است كه در اين همايش گفته بود «ما همه 290 كرسي مجلس دهم را ميخواهيم» و در استدلال اين خواسته اصلاحطلبان گفته بود كه ميخواهيم 290 كرسي مجلس را داشته باشيم تا ديگر در مجلس آينده كسي به خود اجازه ندهد نطق نمايندهاي (علي مطهري) را قطع كند.
در اين يادداشت به دنبال توجيه رفتار برخي نمايندگان با علي مطهري نيستيم و طبيعي است كه اعتراض نمايندگان به علي مطهري را بحق دانسته ولي در شيوه آن اختلاف نظر داريم كه در روزهاي گذشته بارها به آن پرداخته شده است. نكته مهم خواسته اصلاحطلبان براي انتخابات مجلس دهم و بررسي رفتار گذشته آنها در مقام مقايسه با رفتاري است كه استثنائاً در يكشنبه گذشته نسبت به علي مطهري آن هم در موضوع مهمي همچون فتنه و حمايت تمام قد علي مطهري از سران فتنه است.
جناب آقاي كواكبيان قطعاً اتفاقات مجلس ششم را به خاطر دارند و از نزديك شاهد رفتار همحزبيهاي خود در جريان دوم خرداد بودند و با مشاهده آن رفتارها، چگونه پشت تريبون قرار گرفته و مدعي هستند اگر 290 كرسي مجلس دهم را در اختيار داشته باشند، رفتاري مشابه آن چيزي كه در رابطه با علي مطهري صورت گرفت، ديگر رخ نخواهد داد. جناب آقاي كواكبيان در پسزمينههاي ذهن خود مرور كند، چه رفتاري را در مجلس ششم با شخصيت موجه، متين و الگوي اخلاق جناب آقاي دكتر حداد عادل داشتند و چگونه پنج ماه اعتبارنامه چنين شخصيتي را كه دوست و دشمن بر سلامت اخلاقي و نفساني وي اعتراف دارند،معطل گذاشتند و اين در حالي بود كه شوراي نگهبان و دستگاه اجرايي بر روند انتخاب ايشان صحه گذاشته بودند. آقاي حداد عادل فقط و فقط به اين دليل با چالش اعتبارنامه مواجه شد كه از درون جريان دوم خرداد به مجلس راه نيافته بود. در اين صورت آيا ميتوان از اكنون به قضاوت نشست كه اصلاحطلبان در تحمل مخالف داراي سعهصدر و اصولگرايان فاقد اين ويژگي هستند. ثانياً اين نگاه تماميتخواه كه ما «همه 290 كرسي مجلس دهم را ميخواهيم» بدان مفهوم است كه براي عدم ورود رقيب به مجلس، از هيچ كوشش تخريبآميزي فروگذار نخواهيم كرد و طبيعي است زماني كه براي عدم ورود جريان رقيب برنامهريزي و تدارك ديده شود، تحمل هر فردي از جريان رقيب به مجلس با هجمههايي به مراتب بدتر از وضعيت مطهري مواجه خواهد شد.
2- از قديم گفتهاند مشت نمونه خروار است. اصلاحطلبان با عناصر مرتبط ولي معترض خود آنچنان خصمانه برخوردكردهاند كه كمتر كسي ميتواند قبول كند در صورت مواجهه با عناصر غيرتشكيلاتي خود با رأفت و سعهصدر رفتار ميكنند. هنوز يك سال از برخورد تند عناصر اصلاحطلب شوراي شهر تهران با ديگر عضو اصلاحطلب اين شورا، يعني خانم الهه راستگو نگذشته است كه آقاي كواكبيان كه از هماكنون چك سفيدامضا به مردم ميدهد كه اگر ما 290 كرسي مجلس را- در صورت محال بودن چنين اتفاقي- در اختيار گرفتيم، رفتاري مشابه مجلس نهم با امثال علي مطهري نخواهيم داشت. رفتار دوستان خود نسبت به خانم راستگو را چگونه توجيه ميكنند. كساني كه حتي از تعرض و تهديد شخصي و توهينهاي ناشايست هم خودداري نكردند، چگونه ميتوانند با ورود به مجلس نه تنها مخالف، بلكه دوستان خود را كه نظري متفاوت در موضوعي داشتند را تحمل كنند.
بايد گفت اكنون اگر اصلاحطلبان هزار بار هم قسم بخورند چون مردم رفتار آنها را در عرصه سياست، اعم از مجلس، شوراي شهر و ديگر عرصهها بارها و بارها در سالهاي حاكميت آنها ديدهاند، باور نميكنند كه آنها نمايندگان شايسته و الگوي سعهصدر براي جامعه و نخبگان باشند. اين حنا ديگر رنگ خود را باخته است.
منبع : روزنامه جوان
نظر شما