به گزارش نماینده/ هنری فورد، بنیانگذار کمپانی خودروسازی فورد، یکی از شیفتگان و دوستان نزدیک توماس ادیسون بود. او قبل از پایه گذاری کمپانی خودش، به عنوان یک مهندس در کمپانی ادیسون کار می کرد و پشتیبانی و تشویق ادیسون باعث شده بود که او کارش را روی طراحی اتومبیل ادامه بدهد. توماس ادیسون در هجدهم اکتبر سال ۱۹۳۱ درگذشت. می گویند هنری فورد به گونه ای چارلز ادیسون، پسر این مخترع را راضی کرده بود تا آخرین بازدم پدر در حال مرگش را در لوله ی آزمایشی ذخیره کند. خیلی ها فکر می کنند فورد باور داشته که روح انسان با آخرین بازدم از بدنش خارج می شود و به امید دوباره زنده کردن ادیسون، آخرین بازدم او را حفظ کرده است. تا سال ۱۹۵۱، هیچ مدرکی مبنی بر وجود داشتن همچین لوله ی آزمایشی وجود نداشت. در سپتامبر سال ۱۹۵۰، کلارا، همسر هنری فورد درگذشت. کارکنان موزه ی هنری فورد در حین جمع آوری وسایل شخصی خانواده ی فورد جعبه ای را پیدا کردند که حاوی کلاه و کت ادیسون و این لوله ی آزمایش بود. جعبه و محتویات آن به موزه منتقل شدند.

مدت زیادی این لوله ی آزمایش فراموش شده بود تا این که دوباره در سال ۱۹۷۸ در زیر یکی از قفسه های موزه پیدا شد. این بار موزه آن را با نام «آخرین بازدم ادیسون؟» به نمایش گذاشت. در اواخر دهه ۸۰، موزه ی هنری فورد کپی نامه ای را به دست آورد که چارلز ادیسون در سال ۱۹۵۳ برای یکی از روزنامه نگاران نوشته بود. پسر ادیسون در این نامه نوشته بود: «در زمان مریضی پدرم، هشت لوله ی آزمایش در اتاق او قرار داشتند. با این که او به خاطر کار با الکتریسیته مشهور است، علاقه ی اصلی او همیشه شیمی بوده است. واقعا نمادین است که در زمان مرگش این لوله ها نزدیک صورت او بوده اند. بعد از مرگ پدرم، من از پزشک او خواستم تا در این لوله ها را ببندد و به من تحویل بدهد. بعدها من یکی از آن ها را به آقای فورد دادم.»با پیدا شدن این نامه سوال جدیدی به وجود آمد. آیا باز هم این لوله ها آخرین نفس ادیسون محسوب می شوند؟ نه چارلز ادیسون به این لوله آخرین بازدم ادیسون گفته بود و نه هنری فورد. از آن جایی که معلوم نیست نسخه ی اصلی نامه کجاست، موزه ی هنری فورد صحت آن را تایید نمی کند. این لوله هم اکنون هم در معرض نمایش قرار دارد ولی در آخر اسم آن علامت سوال گذاشته شده است.

مبع: جوان و تاریخ