به گزارش نماینده به نقل از فارس، در ادامه تقدیرهای اصحاب جبهه فرهنگ و هنر انقلاب، سید ناصر حسین پور، محمدحسین نیرومند، بهزاد پروین قدس و نعمت اله سعیدی هم با اهدای برخی از آثارشان، به جمع تقدیرکنندگان از حاج صادق آهنگران پیوستند. بر همین اساس، این چهار تن با ارسال نوشته هایی برای عمارفیلم، به این مهم پرداختند.

بر همین اساس، سید ناصر حسینی پور، جانباز دفاع مقدس، کتاب شناخته شده خود، «پایی که جا ماند» را به آهنگران اهدا کرد. محمدحسین نیرومند، کاریکاتوریست و گرافیست نیز کتاب «کلاه به سرهای ابوغریب» را برای هدیه دادن انتخاب کرد. همچنین «بهزاد پروین قدس» عکاس دفاع مقدس نیز چند عکس خود از صادق آهنگران در جبهه های دفاع مقدس را به وی تقدیم نمود. نعمت اله سعیدی، نویسنده انقلابی نیز کتاب خود، «عفریته و افلاطون» را به عنوان هدیه به این مداح اهل بیت اهدا نمود.

بر اساس این گزارش، پیش از این آقایان علی محمد مودب، مهدی سیار و ابراهیم فیاض نیز برخی از آثار و سروده هایشان را به حاج صادق آهنگران اهدا کرده بودند. گفتنی است بنا بر گزارشهای رسیده این تقدیرها کماکان تا روز اختتامیه جشنواره عمار، ۱۹ دی ماه که از ساعت ۱۸:۳۰ برگزار می شود، ادامه خواهد داشت.

در ادامه می توانید متن تقدیم های ارسالی و دست نوشته های هنرمندان انقلابی را مشاهده نمایید.

متن تقدیمی سید ناصر حسینی پور:

بسم الله الرحمن الرحیم
نوشتن از بلبل امام و گفتن از مردی که طی سالهای دفاع مقدس از حنجره‏اش انرژی و حماسه و روحیه سلحشوری و مقاومت تولید می‏شد کار آسانی نیست. آهنگران، نام و واژه‏ای است که با سالهای دفاع هشت ساله این ملت گره خورده است. سالهایی که در سایه رهبری پیامبرگونۀ امام بزرگوار در عرصۀ میدان، حنجره آهنگران با عشق به اهل‏بیت و خاندان عصمت و طهارت بصیرت را ترویج می‏کرد. آنچه که دفاع مقدسِ ملت ایران را از دیگر جنگ‏های دنیا متمایز می‏سازد همین فرهنگ و منش و آرمان‏خواهی و ظلم ستیزی فرزندان روح‏الله بود.
من به عنوان آزاده‏ای که بخشی از روزگار جوانی‏ام را در زندان‏های مخفی عراق تجربه کرده‏ام و طی آن دوران توفیق داشته‏ام با تقلید از صدای حاج‏ صادق آهنگران برای رزمندگان و اسرای ایرانی مداحی کنم، بارها و بارها کینه و عداوت بعثی‏ها نسبت به آهنگران و هر نوع مداحی حماسی‏ای که به سبک آهنگران باشد را شاهد بودم. طی آن سال‏های سخت، نظامیان بعثی به اسیران دربند، واکسن ضد عاشورا تزریق می‏کردند. واکسن‏هایی که وقتی به بازوان اسیران دربند تزریق می‏َشد، اسرا را تب و لرز می‏گرفت، بدنشان به رعشه می‏افتاد و دیگر دستشان توانایی سینه زدن نداشت! این رفتار نظامیان عراقی یعنی ترس از مداحی، توسل به اهل‏بیت و هر نوع مداحی حماسی به سبک آهنگران.
امروز همۀ ما عاشق، شیفته و دلباختۀ شهدای دفاع مقدس هستیم. اما این واقعیت را نمی‏توان انکار کرد که آهنگران نام و شخصیتی است که همۀ شهیدان دفاع هشت ساله ملت ایران و ایثارگران و رزمندگان دوران عشق و حماسه با عشق و محبت خاصی به این شخصیت و این حنجره نگاه می‏کنند.
در پایان، کتاب «پایی که جاماند» یادداشت‏های روزانه بنده از زندان‏های مخفی عراق را که مزین است به تقریظ مقام معظم رهبری به این شخصیت که همیشه خودم و برادر شهیدم سید هدایت‏الله به او عشق می‏ورزیدیم، تقدیم می‏کنم. از خدا می‏خواهم که آهنگران را در اجر دردها و رنج‏ها و شکنجه‏هایی که کشیده‏ام شریک کند.
والسلام
سید ناصر حسینی پور

متن تقدیمی محمدحسین نیرومند:

جانبازان حاج صادق
دقیق یادم نیست، قرار بود حاج صادق در تیپ ۲۱ امام رضا (ع) بخواند یا لشکر پنج نصر، اما یادم هست؛ آن شب هم بچه‏های تیپ بودن و هم لشکر.
حسینیه منطقه ظرفیت آن همه شلوغی را نداشت. بچه‏ها برای دیدن بلبل خمینی سر و دست می‏شکستند. بر اثر ازدحام دیواری فرو ریخت. آن شب سر و دست‏ها شکست. آمار مجروحین آن شب را ندارم، اما می‏دانم آن رزوها جانبازِ حاج صادق آهنگران، در یگان‏های رزم زیاد داشتیم. کتاب «کلاه به سرهای ابو غریب» را به این عزیز تقدیم می‏کنم.
محمدحسین نیرومند

متن تقدیمی بهزاد پروین قدس:

باسمه تعالی
صادق حنجره خنجر خورده شهیدان است و بس...
سلام بر حسین (ع)
شنیدم که می‏گویند قرار است از حاج صادق تجلیل شود!! عجب، چه دیر هنگام!؟ دشمن زودتر از ما فهمیده بود که گفت: بلبل خمینی (رضوان الله)
دل به شِکوه باز نکنیم، وقتی خیلی دلتنگ شهد‏ایم به سراغ نوار کاست‏ها می‏روم.
کربلا ای حرم و تربت خونبار حسین       این همه لشکر آمده عاشق دیدار حسین
به صوت حزین و دلنشین ریتم و موسیقی حماسی حاج صادق، به عالم خَلسه می‏روم و یاد آقا مهدی باکری، علی تجلایی، اصغر قصاب عبدالهی... هم، هم ملکه ذهن می‏گردد و امید شهادت جانی دیگر می‏گیرد.
آری آوازه حاج صادق مرزها را درنوردیده بود و صوت نجوای دعای کمیل او در کنار بقیع خوف به جان وهابیت می‏انداخت...، همان¬جا دربیت‏اله الحرام بود که شیعیان بحرین در کنار فریاد برائت آفرین نوای حاج صادق آهنگران را از من طلب می‏کردند.
زهی سعادت برای حاج صادق که متلمذین او بهشتیان بودند و دردا برما که مرثیه‏هایمان جای خود را به «پاپ و راک و ...» داد.
صادق حنجره خنجر خورده شهیدان است و بس...
ان شاءالله چند فریم از عکس¬های ثبت شده در ایام ۸ ساله حماسه دفاع مقدس از حضور حاج صادق در محفل عاشوراییان تقدیم می-شود.
بهزاد پروین قدس ۱۴ / ۱۰ / ۹۳

متن تقدیمی نعمت الله سعیدی:

به نام خدا
تقدیم به تو ... نه،
به ساحت آن خاک پای تو
 آن خاک‏های خیس ز اشک دعای تو
ناقابل است ... غیر از تقدیم نامه‏اش
من جای خویش هرچه فلاطون فدای تو
این شعر نیست، یک طپش فی‏البداهه ا‏ست
چون یک غبار
در ملکوت صدای تو
خاک پای شما
متبرک یاد و خاطره‏ی شهداست و این خاک بوسیدنی‏ست.
با احترام کتاب عفریته و افلاطون تقدیم¬تان می¬شود
نعمت‏ الله سعیدی
۱۳ دی ۹۳

متن تقدیمی استاد اسفندیار قره باغی

این استاد موسیقی در یادداشتی که به عمارفیلم ارسال شده است، دو سرود ماندگار خود را به صادق آهنگران اهدا کرد. متن تقدیمی وی از این قرار است:

«حاج صادق» هر روز  از سوی مردم ایران مورد تقدیر قرار می گیرد... چون هر روزِ هشت سال دفاع مقدس هنوز در خاطره های ایرانیان مانده است... از آغازِ جنگ، حنجره ایشان به حالت آماده باش در آمد و تصویرگر حماسه و مظلومیت مردم انقلابی شد...
به پاس آن روزها و سال ها سرودهای «پیروزی» و «نوای چاووش» را که خودم خیلی دوستشان دارم، تقدیم ایشان می کنم.
اسفندیار قره باغی