به گزارش نماینده، لیگ فوتبال هند اگر تا یک دهه پیش سراسر از ضعف و مشکل بود، لااقل در چند سال گذشته با پشتوانه فوتبال انگلیس به یکی از مدل های در حال رشد و پیشرفت تبدیل شده؛ تا جایی که ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴ فیفا به جای کنفدراسیون آسیا پیش قدم شد و در مراسمی از مقامات هند به خاطر تلاش آنها برای رسیدن به حد استاندارد تشکر کرد.

البته این ویترین زیبایی بود که چند روز بعد از آن نیز پشت پرده‌اش روشن شد؛ هزینه‌ای که فوتبال هند برای برپایی مراسم کرده بود. در واقع، فیفا به مراسمی تشریفاتی دعوت شد تا در آن با دلایلی که برایش فراهم کرده بودند، از هند تقدیر به عمل بیاورد.
 

در هر حال و درست یا غلط، فوتبال هند برای رسیدن به اوج تلاش می کند. شاید با در نظر گرفتن همه نکات منفی و مثبت در کنار هم، بتوانیم قبول کنیم که فوتبال هند، فوتبالی قابل احترام است.
اما سوالی که در همین قدم‌های ابتدایی در ذهن اهالی رسانه و هواداران این رشته نقش می‌بندد، اینست که ستارگان دنیا و صد البته ستارگان ایران چرا و چگونه یا با چه معیارهایی جذب فوتبال هند می شوند؟

کشوری که فوتبالش رده ۱۴۷ فیفا را نیز تجربه کرده، در سال ۱۹۳۷ با تشکیل فدراسیون تمام بریتانیایی خود، به فوتبال سلام نظامی داده و امروز جایگاه قابل توجهی در قاره کهن ندارد و اولین بازی رسمی در تاریخ فوتبالش را در لندن و مقابل فرانسه تجربه کرده که با شکست ۲ بر یک همراه بوده است.

نکته بسیار مهم این که به طور کلی آیا با جذب ابرستارگان دنیا یا ستارگان کشورهایی چون ایران یا کشورهای حاشیه خلیج فارس می شود به سطح اول آسیا رسید؟

یک منبع خبری در افغانستان در این باره می نویسد: «فوتبال هند بسیار ضعیف است و هیچ حرفی برای گفتن در آسیا ندارد. با این حال باشگاه‌های این کشور تلاش می‌کنند تا ستاره‌های بزرگ را جذب کنند تا این‌گونه فوتبال هند نجات یابد و به قدرتی جدید در قاره کهن تبدیل شود؛ اما این سیاست می تواند هند را به قدرتی در آسیا تبدیل کند؟»

به راستی آیا حضور ستارگان در فوتبال، الزاما باعث پیشرفت می شود؟ این یک حقیقت است که بازیکنان بزرگ وقتی نمی‌توانند برای تیم های سرشناس خود خوب کار کنند تیمشان را ترک کرده و لیگ هایی را انتخاب می کنند که سطح فوتبال در آنها پایین تر و انتظارات در آنجا نیز کمتر است.

به چند مثال از این دست توجه کنید. لوئیس گارسیا، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ اتلتیکو مادرید به شمار می آید. او سال ها برای این باشگاه بازی کرد و بعد از آن به لیگ جزیره رفت تا حضور در لیورپول را تجربه کند. وی سابقه حضور در بارسلونا را هم دارد و در سال ۲۰۰۳ هم برای این تیم بازی کرد. این بازیکن اسپانیایی در تابستان امسال با وجود چند پیشنهاد ترجیح داد تا به هند برود و بازی در اتلتیکو دی کولکاتا (کلکته) را آزمایش کند. او الان یکی از ستاره های بزرگی است که بازی در هند را انتخاب کرده و می خواهد سال‌های پایانی فوتبال خود را در این لیگ سپری کند.

سيلوستره، این بازیکن فرانسوی سال ها برای اردوگاه شیاطین سرخ بازی کرد. او از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۸ برای منچستریونایتد به میدان رفت و ۲۴۹ بار پیراهن این تیم را بر تن کرد. سیلوستره بعد از منچستر لیگ جزیره را ترک نکرد و این بار تصمیم گرفت پیراهن آرسنال را برتن کند. او دو فصل هم برای توپچی های لندن به میدان رفت. این بازیکن فرانسوی اکنون ۳۷ سال دارد اما هنوز از مستطیل سبز خداحافظی نکرده و این روزها در لیگ هند بازی می کند و پیراهن تیم چانی را بر تن دارد.
 

الساندرو دل پیه رو از شاخص ترین بازیکنانی است که در لیگ هند بازی می کند. او در تابستان امسال تصمیم گرفت تا بازی در این لیگ را تجربه کند. دل پیرو اسطوره یوونتوس به شمار می آید و سال‌ها با پیراهن این تیم بازی کرده است. در ۵۱۳ بازی که با پیراهن این تیم به میدان رفت، ۲۰۸ گل به ثمر رساند تا به عنوان بهترین گلزن تاریخ یووه انتخاب شود. او امروز در هند بازی می کند و برای دلهی دیناموس توپ می زند.

از این دست بازیکنان می شود به دیود جیمز، دیوید ترزگه، خوان کاپدویا، لیونبرگ، پیرس و ماتراتزی اشاره کرد. با توجه به این ترافیک از ستارگان اکنون به این موضوع می پردازیم که علت جذابیت فوتبال هند برای این ابرستارگان ثروتمند چیست؟

نکته اول همان ثروت است. هیچ بازیکن ثروتمند و البته هیچ فرد ثروتمندی از داشتن پول بیشتر منتفر نیست. پیشنهادات نجومی باشگاه های هندی در هر حال برای وسوسه کردن این ابرستارگان کفایت می کند.

نکته دوم این که هند، عملا اداره بخش قابل توجهی از خود را به فوتبال جزیره تحویل داده و طبق آمار منتشر شده از سوی خود فدراسیون هند، بیش از ۶۰ درصد مدیران برنامه و رابطان عملا شهروند رسمی بریتانیا هستند و از سوی اتحادیه فوتبال انگلیس به عنوان مامور و کارشناس معرفی می شوند. اینگونه است که بسیاری از ستارگان بزرگ فوتبال دنیا، بدون تماس با رابطان هندی و تنها با داشتن ارتباط با دلالان انگلیسی که از قبل مورد شناسایی قرار گرفته اند راهی این کشور آسیایی می شوند. در واقع، بیمه و اعتبار هند از سوی رابطان فوتبال انگلیس تضمین و مهیا می شود.

نکته سوم، زبان انگلیسی و اسپانیایی است که در هند نزد جمعیت قابل توجهی از مردم و لااقل اهالی فوتبال این کشور مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از بازیکنان بزرگ فوتبال از این که در کشوری با زبان رسمی انگلیسی زندگی خواهند کرد، واهمه یا ترسی ندارند. وجود بانک‌ها و شرکت‌های بین المللی و دسترسی به شبکه‌های تجارت جهانی برای بازیکنان ثروتمند دنیا بسیار ارزشمند و مهم است. به عنوان مثال رابرت پیرس در قرارداد خود که مشخصا از سوی وکیلش تنظیم شده آورده عنوان کرد که همواره و بدون هیچ مانعی باید با بانک خود در انگلیس در ارتباط باشد و بتواند تمام معاملات تجاری خود را از همین طریق انجام بدهد. معاف بودن از مالیات شرط مهم این بازیکنان برای زندگی در هند است که فدراسیون با این شرط مهم موافقت کرده و تصمیم گرفته تا جریمه صدور این معافیت‌های مالیاتی را شخصا به اداره مالیات هند پرداخت کند.