به گزارش نماینده، تصویر پیش رو مریم بهرامی، معصومه آباد، حلیمه آزموده و فاطمه ناهیدی چهار زن اسیر ایرانی را نشان می دهد که سال ۵۹ به دست نیروهای عراقی اسیر می شوند و بعد از سپری کردن سه سال و ۶ ماه در اردوگاه تنومه، موصل، الانبار و زندان های استخبارات و الرشید به کشور باز می گردند.

فاطمه ناهیدی درباره اسارت خود و سه زن دیگر اینگونه روایت می کند: بیستم مهر ۵۹ در یکی از خطوط مقدم خرمشهر نزدیک شلمچه در حین انتقال مجروحین وشهدا به همراه یک تیم پزشکی به دست نیروهای بعث اسیر شدم وحدود چهار سال در عراق بودم. اولین زن ایرانی که در خطوط مقدم جبهه اسیر شد من بودم.

 یک هفته بعد از آن خانم آباد و بهرامی اسیر شدند و آنها برای انتقال کودکان شیرخوارگاه آبادان به شیراز رفته بودند که در بازگشت به خرمشهر در جاده ماهشهر- آبادان به اسارت درآمدند. به فاصله یک هفته بعد از آنها خانم آزموده که برای دیدن خانواده اش به شیراز رفته بود و محل کارش در زایشگاه خرمشهر بود، در همان جاده ماهشهر- آبادان به اسارت درآمد.

بعد از اسارت من واین سه خواهر، خانم میرشکار نیز که همراه همسرشان بودند، گویا در جاده خرمشهر - سوسنگرد اسیر شدند. که البته همسرشان در آنجا مجروح و به فیض شهادت نائل می شوند وخانم میرشکار هم حدود ۱۳ ماه در اردوگاه موصل عراق اسیر بودند.

در واقع کل زنان ایرانی که به این صورت در عراق اسیر بودند همین تعداد می‌شدند. ولی زنان کرد و عرب هم بودند که در کنار خانواده‌هایشان در اردوگاه های مرزی نگهداری می شدند.