به گزارش نماینده، انسان‌ها بر روی زمین بیابان‌ها، جنگل‌ها، کوه‌ها و بسیاری از جاهای دیگر را به استعمار خود در آورده‌اند اما هنوز فراوان‌ترین جای زمین یعنی اقیانوس‌ها از قبضه آن‌ها خارج است. اقیانوس‌ها ۷۱ درصد سطح زمین را پوشانده‌اند.

با استفاده از چند فناوری‌های پیشرفته، ساختمانهای کروی ژاپنی‌ها می‌توانند مامن ۵۰۰۰ نفر باشد و همچنین برای تحقیقات بر روی بستر دریا به کار روند. این مفاهیم آینده‌گرانه توسط «شرکت شیمیزو» در توکیو و با همکاری دانشگاه توکیو و «آژانس علم و فناوری دریایی-زمین ژاپن» (Jamstec) ارائه شده‌اند.

هر یک از این کره‌های بزرگ بر روی سطح دریا شناور می‌شوند و می‌توانند در آب‌و‌هوای نامطلوب زیر آب بروند و به مرکز سازه مارپیچی عظیمی وارد شوند که در اعماق چهار کیلومتری قرار دارد. این سازه مارپیچی، جاده‌ای ۱۵ کیلومتری را به ساختمانی در بستر اقیانوس متصل می‌کند که به عنوان کارخانه توسعه منابع و جمع‌آوری فلزات نایاب به کار خواهد رفت.

طرح‌های ارائه‌شده شامل چندین کره بزرگ موسوم به «مارپیچ‌های اقیانوسی» (Ocean Spirals) هستند که بر روی اقیانوسی قرار می‌گیرند. این سازه‌ها می‌توانند از وضعیت های حوادث طبیعی مانند زلزله جان به در برند.

شرکت شیمیزو مدعی است میکرو ارگانیسم‌هایی موسوم به methanogens را می‌توان برای تبدیل دی‌اکسید‌کربن شکارشده در سطح به متان به کار برد. همچنین می‌توان تفاوت بزرگ در دماها و فشارهای آب بین فراز و عمق اقیانوس را برای تولید برق به کار برد.

بهای ساخت هر «مارپیچ اقیانوسی» ۲۵ میلیارد دلار اعلام شده د و در صورت شروع ساخت‌و‌ساز، نخستین مارپیچ را می‌توان تا سال ۲۰۳۰ ساخت. شرکت ژاپنی قصد دارد برای ساخت این سازه‌های بزرگ از چاپگرهای سه‌بعدی صنعتی استفاده کند و در ساخت آن‌ها به جای موادی مانند بتن از رزین بهره ببرد.

قطر هر کره ۵۰۰ متر اعلام شده و دارای هتل، نواحی مسکونی و فضاهای تجاری خواهد بود. هر یک از این کره‌ها ضدآب خواهد بود و تمامی سازه‌ها می‌توانند کاملا زیر آب شناور شده یا این که بخشی از آن‌ها از اقیانوس بیرون باشد.

شرکت ژاپنی به همراه بسیاری از سازمان‌های دیگر حدود دو سال را به طراحی این پروژه پرداخته است.