نماینده؛ بالاخره سه، نه، نود و سه هم رسید و دیگر بهانه ای نماند که خوش باوران چشم و دستشان را به سر شاخه هوش برسانند و باور کنند که توقع معجزه از سوم آذر گزاف است. همان ها که سوم آذر را بسان کلیدی معجزه آسا برای قفل امیدهایشان خواندند و گره مذاکرات را به سفره هایشان هر روز محکم تر کردند...

زمان گذشت و به سان چشم برهم زدنی ۴ آذر و توافق ژنو جای خود را به ۳ آذر و سوت پایان مذاکرات وین با دستاورد تمدید مجدد مذاکرات داد. اینکه در این یکسال بر تأسیسات هسته ای چه گذشت و تحریم هایی اندک تنها معلق شد و اینکه در مهلت هفت ماهه تمدید مجدد مذاکرات چه قرار است بدهیم و چه بدست آوریم اگرچه گفتنی بسیار دارد و اهمیت بالایش قابل چشم پوشی نیست اما در این مجال اندک و در حوصله حاشیه نگاری ما نمی گنجد لذا تنها به مختصر موضوعی جالب توجه بسنده می شود؛ تیتری جالب در روزنامه جریانی خاص!

از قدیم الایام بسیار اثبات شده که از کوزه همان تراود که در اوست. نکته قابل توجه انعکاس نتیجه مذاکرات وین با تیتر و تعبیر"تمدید امید" است که نشان می دهد همچنان هستند کسانی که در چرت زمستانی به سر می برند. به عنوان نمونه تصویر این خواب زمستانی اینبار از کوزه روزنامه شرق تراویده! خبرنگار شرق با شعفی خاص در ذیل تیتر تمدید امید نوشته: «برای ۳۰۰ خبرنگاری که از آژانس های کوچک و بزرگ خبری و تحلیلی دنیا به وین آمده اند؛ این یک خبر است. خبری که باید سریع منتشر شود تا تحلیل های بزرگ و کوچک، درست یا نادرست ساعتی بعد رویش بنشیند، اما برای حدود ۶۰ خبرنگاری که از تهران برای پوشش مذاکرات هسته ای به وین آمده اند، این تنها یک خبر نیست؛ گوشه ای از زندگی آنها و هموطنانشان است که حالا به مذاکره ای در وین گره خورده»

اینکه هنگامه سوت پایان زمان توافق نهایی به مذاکره برای مذاکره دست یافتیم و در ظاهر فقط بیانه خواندن دیدیم و بازهم عکس یادگاری با این تفاوت که اینبار حتی دیگر خبری از درآغوش کشیدن ها نبود هم به نظر همچنان برای بیدار باش برخی کافی نیست. گویا میخواهند خود را به فراموشی بزنند و یادشان نیاید که قرار بود امید به تدبیر به گره بخورد نه تمدید!

جان کری در پایان مذاکرات وین نیز ابایی نداشت که توافق را بر سر امن شدن اسرائیل تعریف کند و بگوید «امروز به قدری به توافق نزدیک شده ایم که می تواند تمامی کشورهای منطقه و کشورهای حوزه خلیج فارس و اسرائیل را امن تر از گذشته کند» . با این اوصاف شاید امید برای ساکنان تل آویو تمدید شده باشد اما کدام امید برای ما ایجاد شده بود که باید از تمدیدش ذوق زده شویم؟ نکند در این میان برق کراوات کدخدا برخی را چنان شیفته کرده که حتی عکس های یادگاری هم امیدوارشان می کند!؟

خانه هاشان پر داوودی هست ولی چشمشان را بستند، دستشان را نرساندند به سر شاخه هوش، جیبشان را پُرِ عادت کردند ...