به گزارش نماینده، محمد مایلی کهن مربی نام آشنای فوتبال ایران می گوید به حکم حبس ۴ ماهه اش شکایتی ندارد و لحظه شماری می کند تا به زندان برود. او که از یکسال قبل با شکایت علی دایی مدام به دادگاه می رفت از سوی دادگاه انقلاب اسلامی تهران به حبسی ۴ ماهه محکوم شده است. دادگاه مایلی کهن را به دلیل ایراد اتهام و توهین به علی دایی درباره قراردادش با پرسپولیس متهم کرده اما مایلی کهن همچنان اعتقاد دارد حرف هایی که زده همگی سخنان حق بوده اند و اگر مجازات این حرف ها زندان است، ابایی از کشیدن حبس ندارد.

او در گفت و گو با خبرآنلاین در این باره می گوید: «قبل از تعطیلات عزاداری سالار شهیدان و وقتی که خبر تائید حکم ۴ ماه زندانم اعلام شد به جاهای مختلفی رفتم. از دادسرای فرهنگ و رسانه تا واحد ابلاغیات. رفتم خودم را معرفی کردم تا به زندان بروم اما هر جا می روم می گویند حکم هنوز برای اجرا ابلاغ نشده است.»

مایلی کهن البته هنوز این شانس را دارد که برای شکستن حکم به دیوان عالی کشور شکایت کند اما اصرارش بر این است که حکم اجرا شود؛ «قسم خوردم که حبسم را بکشم. من اعتراضی ندارم. این تشخیص قاضی محترم است. وقتی به چیزی که گفته ام باور دارم پس حبسش را هم قبول دارم. این بار کوتاه نمی آیم. دوست دارم تا زودتر به زندان بروم. شاید این طوری برای ۲۲ بهمن و روزهای جشن پیروزی انقلاب توانستم با رفتارم شامل عفو بشوم و برای عید در خانه ام باشم!»

این روزها بسیاری از بزرگان فوتبال ایران پا پیش گذاشته اند تا شاید باری دیگر بتوانند میانجی باشند و این دعوا را هر طور هست به مصالحه بکشانند اما مایلی کهن انسان خاصی است. او تصمیمی را که می گیرد زیرپایش نمی گذارد. حالا هم مصمم است به اجرای این حکم؛ «خودش می داند که قسمش دادم به جان عزیزش که این بار کوتاه نمی آیم. از همه تشکر می کنم. آن طرف دعوا قسم خورده بود به جان عزیزی، من هم به جان کسی که برایش عزیز است قسم خورده ام که پای حرف هایم می مانم و عقب نمی کشم. حکمی صادرشده و من به این حکم پایبندم. می خواهم بروم زندان، برای زندانم برنامه ها دارم.»

او تصمیم دارد در زندان کارهای عام المنفعه کند. مایلی کهن در مرز ۶۰ سالگی در جالی که به مرز بازنشستگی نزدیک می شود و می گوید زندگی اش رو به راه است، آماده شده تجربه جدیدی در زندگی اش داشته باشد، روزهای زندان: «کلی کار دارم برای این ۴ ماه. باید کلی برنامه ورزشی برای زندانیان اجرا کنم. من آنجا کلی کار می توانم بکنم و برای زندانی ها مفید باشم. چه ایرادی دارد مدتی هم کنار آن بنده های خدا باشم. »

این البته تمام برنامه های حاجی مایلی برای زندان نیست و حتی می خواهد از درون زندان کارهای عام المنفعه انجام بدهد. او می گوید: «از همان لحظه اول خاطراتم را می نویسم. این ۴ ماه همه اش خاطره می شود، خاطراتی خواندنی. خیلی ها دوست دارند بدانند این ۴۰ روز برایم چطور می گذرد و من می خواهم لحظه به لحظه اش را برای شان بنویسم. این کتاب را می نویسم و منتشر می کنم. به نظرم پر فروش می شود همه عواید فروشش را به خانه سالمندان رشت یا محک می دهم. اصلا بعد از انتشارش خودشان این ککتاب ها را بفروشند. مثل خیلی از آنهایی نیستم که ۳ میلیارد پول ناحق بگیرند و بعد وقتی یک تراول ۵۰ هزار تومانی اش را صدقه می دهند این کار را جلوی صد دوربین بگیرند. همان طور که گفتم از همه بزرگوارانی که در این مدت لطف داشتند ممنونم اما می خواهم پای حکمی که صادر شده بایستم و اجرایش کنم. البته فعلا که هنوز خبری نشده اما هر زمانی که دستگاه قضایی اعلام کند وقتش است با کمال میل آماده ام.»

علی دایی پیشتر هم یکبار از مایلی کهن شکایت کرده و برایش حکم جلب گرفته بود. بار قبل اما درنهایت با پادرمیانی اهالی فوتبال این پرونده بسته شد. این بار اما این دو مصمم هستند تا اتفاقی که شروع شده تا پایان پیش برود. دایی و مایلی کهن از پایان جام جهانی ۲۰۰۶ و از شبی که مایلی کهن از رفتار تمامیت خواهانه دایی در زمین بازی انتقاد کرد، مدام در دادگاه بوده اند. یعنی بیش از ۸ سال است که این دو در مراجع قضایی پرونده دارند و مسیر قانونی رسیدگی به این پرونده ها را سپری می کنند. البته در این مدت دو طرف بارها مصاحبه های تندی علیه یکدیگر داشته اند.