محمد فنایی اشکوری عضو مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) درباره اهمیت فلسفه قیام عاشورا و نکاتی که در آن برای ما باقی مانده، به خبرگزاری فارس گفت: مهمترین نکته این است که امام حسین برای احیاء ارزشهای انسانی قیام کرد، ارزشهایی که امام (ع) برایشان قیام کرد قومی، منطقهای، ملی و حتی مذهبی صرف نبودند.
وی در ادامه افزود: این ارزشها عام و جهان شمول انسانی هستند به طور مثال عدالت، مبارزه با ظلم و بیدادگری، عزت خواهی و شرافت طلبی، زیر بار ذلت نرفتن و اصلاح جامعه.
فنایی اشکوری با تأکید بر اینکه امام حسین (ع) شهید راه انسانیت است و قیام او قیام جهانی است، یادآؤر شد: اگر جهانیان با قیام امام حسین (ع) و فلسفه او آشنا شوند به او عشق خواهند ورزید، امام تنها متعلق به شیعیان و مسلمانان نیست بلکه متعلق به همه انسانهاست چرا که ارزشهایش جهان شمول و بشری و حتی فرا تاریخی است.
این عضو مؤسسه پژوهشی امام خمینی (ره) اظهار داشت: در کنار اینها البته یک اهداف و آرمانهای اسلامی هم امام داشتند که میفرمودند، فلسفه قیام من احیاء سنت پیغمبر و امر به معروف و نهی از منکر و اقامه نماز و احکام دین است. بنابراین این ارزشها هم عام و هم اختصاصی مسلمانان است.
فنایی اشکوری در پاسخ به این سؤال که با وجود افراد مختلفی در طور تاریخ چرا نام و یاد امام حسین (ع) باید اینگونه زنده باقی بماند، گفت: ارزشهایی که امام برای دفاع از آنها قیام کرد ارزشهای مربوط به دوره تاریخی و قوم خاصی نیست و اینها فراتاریخی و فراملی است و هرچه زمان میگذرد ارزشها بیشتر درک میشود. امام حسین (ع) صرفاً برای رسیدن به قدرت قیام نکرد که بگوییم دعوای چند شخص برای قدرت بود و یا نزاع قبیلهای و ملی بین کسی که مدافع ارزشهای انسانی و کسی که پایمال کننده ارزشهای اسلامی است.
وی با بیان اینکه دفاع امام از ارزشهای اسلامی همراه و آمیخته با عنصر معنویت است این یک دفاع سکولار از ارزشهای انسانی نیست بلکه دفاع معنوی و روحانی از ارزشهاست، توضیح داد: به همین دلیل قیام امام (ع) بعد عرفانی نیز دارد که با نام خدا آغاز و به نام او ادامه پیدا میکند و با نیایش و دعا در درگاه الهی به پایان میرسد و سراسر آکنده از عرفان و معنویتی است که از مباحث اجتماعی، حیات و زندگی این جهانی جدا نیست.
فنایی در پایان اظهار داشت: عرفان امام حسین (ع) انزوا و گوشهنشینی و خلوتگزینی نیست، چنانچه سیاست او هم سیاست بدون دیانت و معنویت نیست بلکه با هم آمیخته است و این همان آموزه اصلی اسلام و تشیع است، یعنی کنار هم داشتن معنویت و زندگی دنیوی.
نظر شما