به گزارش نماینده به نقل از ایبنا، دکتر امینی، در نشست ادبیات عاشورایی که در دهه نخست ماه محرم هرروز در خبرگزاری کتاب ایران برگزار می‌شود گفت: از موضوعاتی که در شعر مذهبی همواره موردبحث بوده است، غلو کردن یا به معنای دیگر تصرف در واقعیت است. راه تصرف واقعیت در شعر مذهبی بسته نیست مانند این‌که بگوییم حضرت عباس (ع) در کنار شریعه، دریا را در دست گرفت. یا به‌جای این‌که بگوییم ایشان مشک را بر دوش گرفت بگوییم دریا را بر دوش گرفت این تحریف در واقعیت نیست اما این‌که بگوییم سپاه اشقیا همه از دم تیغ گذشتند این تصرف در واقعیت به معنای تحریف است که باید در شعر عاشورایی از آن پرهیز کرد.

وی در بخش دیگری از این نشست در پاسخ به این پرسش که نوحه که از قالب شعر بر خاسته است چه جایگاهی در ادبیات دارد گفت: داعیه خود نوحه این نیست که ادبیات است؛ اگرچه در فضای ادبی بروز و ظهور پیدا می‌کند. البته هر ادیب و شاعری می‌تواند نوحه بگوید خود من هم نوحه دارم شاید برایتان جالب باشد که صمد بهرنگی هم یک نوحه به ترکی دارد که اسناد و دست خطش موجود است.

امینی در بخش دیگری از این نشست درباره کتاب‌های شعر عاشورایی گفت: ارزش شعر گفتن برای عاشورا فارغ از قوی یا ضعیف بودن شعر به نیت سراینده بازمی‌گردد اما اگر قرار باشد شعری با عنوان شعر شیعی و عاشورایی منتشر شود و در دست عموم قرار گیرد موضوع فرق می‌کند و باید با وسواس بسیار چنین آثاری منتشر شوند زیرا این آثار فقط به دست دوستان ما نمی‌رسد بلکه دشمنان ما هم این آثار را به‌عنوان شعر شیعی بررسی می‌کنند؛ پس باید بهترین‌ها در این عرصه منتشر شود و کار ضعیف نباید وارد بازار شود.