به گزارش نماینده به نقل از فارس، رسانه‌های غربی در اقدام جدید ایران هراسانه خود با انتشار گزارش‌ها و مطالبی علیه کنفرانس اخیر «افق نو» در تهران که با حضور فیلم‌سازان و اندیشمندان برجسته مستقل از بسیاری کشورهای غربی برگزار شد، فضای رسانه‌ای منفی درباره این کنفرانس و شرکت‌کنندگان در آن بوجود آورده‌اند.

پروفسور «کوین برت» و «آنتونی جیمز هال» و همچنین «کالب موپین» از جمله حاضران در این کنفرانس بودند که با قلم مطبوعاتی خود تلاش کرده‌اند تا از حقیقت پرده برداشته و تجربیات حقیقی خود را از این کنفرانس و حتی شرکت کنندگان در آن و فضای حاکم بر آن در اختیار عموم قرار دهند.متن یادداشت «کالب موپین» که به منظور بر ملا ساختن ادعاهای رسانه‌های غربی در این رابطه نگاشته شده، به شرح ذیل می‌باشد:

چرا من برای شرکت در کنفرانس افق نو به تهران رفتم؟ من به عنوان یک خبرنگار و تحلیلگر سیاسی برای شرکت در دومین کنفرانس فیلم‌سازان و اندیشمندان مستقل افق نو در تهران دعوت شده بودم. این کنفرانس در حقیقت گردهمایی نویسندگان، فیلم سازان، خبرنگاران و فعالان سیاسی برای گفت‌وگو درباره جنایت های صهیونیسم و امپریالیسم در سراسر جهان بود.

رسانه‌های اسرائیل و آمریکا با این هدف که مذاکرات در جریان میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا را خدشه دار کنند، به انتشار مجموعه گزارش‌هایی افتراآمیز درباره این کنفرانس مبادرت ورزیده‌اند. من افتخار می‌کنم که در این گردهمایی شرکت کرده و درس‌های بسیاری نیز آموخته‌ام.

صهیونیسم پر است از حس نفرت

چرا من تصمیم به شرکت در این کنفرانس گرفتم؟

من به عنوان فردی که در منطقه بروکلین شهر نیویورک زندگی می‌کنم از نزدیک، صهیونیسم را درک کرده‌ام. هنگامی که در ماه مبارک رمضان مسلمانان هر روز صبح در محله «بی ریج»  در جنوب غرب بروکلین برای انجام فرایض دینی خود گردهم جمع می‌شوند، گروه‌هایی از نوجوانان صهیونیست به سمت آنها تخم‌مرغ پرتاب می‌کنند. این گروه‌های صهیونیست همچنین در خودروهایی اطراف مساجد حلقه می‌زنند و زمانی که مسلمانان در مساجد دعا کردن برای زنان و کودکان فلسطینی را پیش از طلوع آفتاب آغاز می‌کنند، درست در همان لحظه سرود اسرائیل را سر می‌دهند.

«پاملا گلر» (Pamela Geller) یک میلیاردر صهیونیست آمریکایی است که دو سال پیش با بی‌شرمی تمام یک سری تبلیغات نژادپرستانه علیه مسلمانان در متروی شهر نیویورک منتشر کرد. این پوسترهای تبلیغاتی مسلمانان را مردمی غیرمتمدن و وحشی به تصویر می‌کشید و در عوض یهودی های صهیونیست را متمدن.

در مجمع عمومی نیویورک (کنگره ایالتی)، نهادی که قرار است نماینده من به عنوان شهروند نیویورک باشد، یک تروریست در قدرت است که به جنایات خود افتخار هم می‌کند. «داو هیکیند» با افتخار تمام اعتراف کرده که عضو اتحادیه دفاع از یهودیان است، یک سازمان صهیونیست که جنایات بسیاری از جمله بمبگذاری‌ها، ترورها و دیگر اقدامات افراطی خشونت آمیزی را صورت داده است.

اداره پلیس نیویورک که انتظار می‌رود از منِ شهروند آمریکایی حفاظت کند، دفتری را در تل آویو دایر کرده است. در این دفتر به وضوح مشاهده شده که مقامات پلیس آمریکا در حال پخش فیلم های نفرت انگیزی علیه مسلمانان از جمله فیلم «جهاد سوم» در دوره های آموزشی به نیروهای خود هستند. اقدامات پلیس نیویورک در سرکوب و جاسوسی از مسلمانان بارها و بارها اتفاق افتاده است.

من به عنوان شخصی که در نیویورک زندگی می‌کند از نزدیک صهیونیسم را درک کرده‌ام و با آن آشنا هستم و باید بگویم که صهیونیسم حال من را بد می‌کند. و تنها و تنها به همین دلیل بود که من به این کنفرانس بسیار مهم رفتم و در آن شرکت کردم. صهیونیسم نوعی نژادپرستی است. صهیونیسم ایدئولوژی استعمارگران سفیدپوستی است که قربانیان خود را به دید افرادی پست می‌نگرند. صهیونیسم پر است از حس نفرت. صهیونیسم نوعی تلاش برای سرکوب افراد به دلیل اعتقادات و قومیت آنها است؛ تلاشی است برای اینکه صفات انسانی از آنها گرفته شود.

دستیابی به تجربه‌ای بکر از ایران

آنچه من در ایران شاهد آن بودم با آنچه رسانه های آمریکایی تحت حمایت اسرائیل به تصویر کشیده‌اند بسیار متفاوت است. ایران یک کشور خودکامه نیست. من ایرانی‌هایی را دیدم که به راحتی از دولت خود و رهبران خود بدون هیچ ترسی انتقاد می‌کنند. ایران کشوری نیست که پر شده باشد از مردمی همیشه متنفر. در عوض مردم ایران درست همان چیزی را می‌خواهند که ما از زندگی می‌خواهیم: یک زندگی آرام و بی دغدغه برای خودمان و خانواده هایمان در کنار آرامش.

جمهوری اسلامی حاصل انقلابی قهرمانانه است که ستمگری وحشی را از تخت پادشاهی به پایین کشید: همان شاهی که آمریکا از او حمایت می‌کرد. دولت ایران اگرچه دولتی اسلامی است اما دین های مختلفی در این کشور پرستش می‌شود: از دین یهود گرفته تا مسیحیت و حتی زرتشت. این مذاهب به هیچ عنوان توسط دولت ایران سرکوب نشده‌اند و برعکس دولت حاکم در ایران به آزادی مذهبی اقلیت ها در این کشور احترام می‌گذارد.

رسانه‌های آمریکایی تصویری به شدت منفی از ایران به نمایش می‌گذارند به ویژه در ارتباط با حقوق زنان. اما حتی اطلاعات منتشر شده توسط رسانه های آمریکایی در حوزه حقوق زنان در ایران هم فریب‌دهنده است. زنان ایرانی نقش مهمی در کنفرانسی که در آن شرکت کردم، ایفا می‌کردند. در حال حاضر بیش از 60 درصد از دانشگاهیان ایرانی را زنان تشکیل می‌دهند. زنان می‌توانند وارد ارتش و نیروهای پلیس در این کشور شوند و نقش مهمی را نیز ایفا کنند.

برخلاف آنچه در نیویورک شاهد آن هستیم، بیلبوردهای تهران با تصاویر زنان برهنه ای که برای فروش کالایی مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند پر نشده است. سینما و رسانه ایرانی تحت حمایت دولت ایران به طرز گسترده‌ای با هرزه‌نگاری های تلویزیونی و سینمایی که هالیوود تلاش می‌کند به ایران صادر کند، مقابله می‌کند. سینمای ایران و رسانه در این کشور تلاش می‌کند تا ارزش های هماهنگ با آرمان های انقلاب اسلامی را ترویج کند.

کنفرانس افق نو

در کنفرانس «افق نو» در تهران سخنرانان و پژوهشگرانی با دیدگاه های مختلف و بعضا متضاد حضور داشتند. سخنرانی‌هایی که من در این کنفرانس ارائه کردم، بر چگونگی ارتباط تلاش اقتصادی کارگران با درآمد پایین در جامعه آمریکا با تلاش مردم فلسطین برای برقراری عدالت و احقاق حقوق مسلم آنها متمرکز شده بود.

من با تمام آنچه که در کنفرانس توسط سخنران های مختلف بیان شد، موافق نیستم و مطمئن هستم که دیگران نیز همین احساس را دارند و چه بسا برخی با اظهارات من نیز مخالف بوده باشند. اما این کنفرانس جایی بود که می توانستیم بحث کنیم و به مناظره بپردازیم.

پروفسور «کوین برت» یکی از سخنرانان این کنفرانس بود، شخصی که به دلیل زیرسوال بردن ماهیت حادثه یازده سپتامبر در دانشگاه آمریکا شغل خود را از دست داد. همانطور که برت نیز تأکید کرد، اکثریت مردم در خاورمیانه و همچنین اکثریت قابل توجهی از مسلمانان در جهان نیز حملات یازده سپتامبر را زیر سوال می‌برند.

حالا چرا باید ایران به خاطر اینکه اجازه داده تا بحث هایی آزاد درباره یک اعتقاد بسیار رایج مورد حملات و هجمه رسانه ای غرب قرار گیرد؟ بسیار جالب است که برت به عنوان یک شهروند آمریکایی در کشور خود اجازه ندارد آنچه تحت عنوان «حقایق یازده سپتامبر» مطرح شده است را زیر سوال ببرد و هنگامی که در ویسکانسین برای نخستین بار این سخنان را مطرح کرد، شغلش را از دست داد، اما در تهران می‌تواند آزادانه آن را به چالش بکشد.

همچنین باید تأکید کنم آن هنگام که افرادی از «افسانه هولوکاست» یاد می‌کنند این بدان معنا نیست که منکر هولوکاست هستند. دولت ایران به وضوح اعلام کرده که مرگ یهودیان را در این واقعه منکر نمی‌شود. واژه «افسانه» تنها به این دلیل به کار برده می‌شود که اعلام شود اسرائیل این حق را ندارد که با استناد به هولوکاست، ادامه جنایات خود را توجیه کند.

هم اکنون به کودکان یهودی در مدارس نیویورک آموزش داده می‌شود که از کنار مساجد عبور نکنند و همواره از اعراب آمریکایی بهراسند و تصور کنند که آنها می خواهند به این کودکان حمله کنند و همچون هولوکاست، آنها را در اتاق های گاز از بین ببرند. صهیونیست ها از جنایات نازی‌ها در زمان جنگ جهانی استفاده می‌کنند تا افراط گرایی و نفرت علیه مردم بی گناه فلسطین را افزایش دهند، مردمی که هیچ ارتباطی با آن واقعه نداشته‌اند.

تلاش برای صلح

بسیار مفتخرم که جمهوری اسلامی ایران، من را برای شرکت در کنفرانس افق نو دعوت کرده بود و بی صبرانه انتظار می‌کشم تا بار دیگر در این کنفرانس شرکت کنم و به ایران بازگردم. به عنوان یک شهروند آمریکایی می‌دانم که خون های بسیاری به واسطه حمایت دولت کشورم از شاه ریخته شده است؛ همان شاهی که صدها هزار نفر، اگر نگوییم میلیون ها نفر را شکنجه کرد و به قتل رساند. دولت کشورم در حال حاضر یک نبرد اقتصادی را علیه ایران آغاز کرده است و تحریم هایی یکجانبه و غیرقانونی علیه تهران اعمال کرده است. علاوه براین، دولت آمریکا به آموزش و حمایت از گروه تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) مبادرت ورزیده، گروهی که هزاران ایرانی را در دهه های گذشته به قتل رسانده است.

اما با وجود تمام خصومت های آمریکا علیه مردم ایران، با من به عنوان یک شهروند آمریکایی در تهران با احترام تمام رفتار شد. مردم ایران با مهمانوازی بی نظیر خود در تهران از من استقبال کردند.

جمهوری اسلامی ایران و کنفرانس افق نو هردو بخش های مهمی از تلاش جهانی در مقابله با جنگ و سرکوبگری به حساب می‌آیند. و من به اعتراضات در آمریکا ملحق خواهم شد و برای حقوق از دست رفته‌ای چون صلح، دموکراسی و برابری مبارزه خواهم کرد. من درس ها و آموزه های خود از ایران را همواره حفظ خواهم کرد.