به گزارش نماینده به نقل از روابط عمومی بسیج دانشجویی، گروه سیاسی فرزندان روح الله (ره) در آغاز نیمسال تحصیلی جدید با صدور نامه‌ای در ۵ بند با عنوان «نامه مِهر» خطاب به میرزاده ریاست دانشگاه آزاد اسلامی اعلام کردند: آقای میرزاده برای ما غم‌انگیز است که برخی مسئولان منتسب به دانشگاه، گذشته خوبی ندارند همان‌ها که در سال ۸۸  که مرادمان(حفظه الله) به دنبال عمار می‌گشت، ابوموسی اشعری بودند یا شریح قاضی یا نهایتا سلیمان صرد خزاعی! راستش نمی‌خواهم بگویم از معاویه‌ها و عمر عاص‌ها! چرا این‌ها در بدنه مدیریتی و مسئولیتی دانشگاه قرار می‌گیرند. ما این‌ها را می‌بینیم ولی بر سهوی بودن این نصب‌ها دل‌خوش هستیم.

متن این نامه بدین شرح است:

«جناب آقای دکتر میرزاده

ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی

سلام علیکم؛

پاییز با مِهرش آمده و با همه رنگارنگی‌اش، تا خداوند تدبیرگر جهان قدرت نامحدود خود را بار دیگر در پنجره چشمان مخلوقات بتاباند و بار دیگر مدارس و دانشگاه‌ها جهاد علمی خود را از سر، آغاز می‌کنند تا سرمایه‌های امید ایران اسلامی را برای ساختن فردای بهتر کشور آماده کنند.

دانشگاه آزاد اسلامی از همان جمعه اردیبهشتی سال ۶۱ که برای اولین بار از تریبون نماز جمعه و از زبان آیت‌الله هاشمی پدید آمدن طرحش اعلام شد تا آن روز که امام روح الله(ره) از آن به عنوان یک پیشنهاد بسیار خوب یاد کردند و آرزوی توسعه اش را کردند و با ۱۰ میلیون ریال پایه مالی دانشگاه را گذاشتند و تا سال‌های بعد که مرادمان (حفظه‌الله) آن را یک امید برای سیل مشتاقان تحصیلات عالی در سراسر کشور دانستند همواره همگان به کارآمد بودن این دانشگاه اعتقاد داشتند.

ولی هر کار بزرگی محلی برای نقد در راه شکوفایی بیشتر دارد و اکنون ما دانشجویان عضو گروه سیاسی فرزندان روح الله(ره) در بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران نامه مِهر را برای ریاست دانشگاهمان می‌نویسم و به برخی از نقدها در راه بهتر شدن دانشگاه می‌پردازیم:

۱-  لزوم نهایت دقت در افزایش ظرفیت‌ها خصوصا در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا برای جلوگیری از هدر رفتن عمر جوانان و مشغولیت ناکارآمد آنها به کسب مدارک بالاتر بی‌آنکه نه جایگاهی برای آن تعداد متخصص در کشور پیش بینی شده است و نه آموزش‌های آن‌ها متناسب با این رسالت عالی بوده است که تنها منجر به افزایش سن ازدواج و عواقب مربوط به آن و بالارفتن سطح نارضایتی فارغ‌التحصیلان از نبود امکانات استخدامی و مالی به تناسب سال‌های تحصیل آن‌ها می‌شود.

 همه این‌ها مضاف بر این می‌شود که کشور می‌توانست از این نیروی کار چند سال زودتر و مثلا با یک مدرک سهل‌الوصول ترِ کارشناسی استفاده کند لذا یادمان باشد که رسالت اصلی دانشگاه آزاد اسلامی افزایش ظرفیت تحصیلی در داخل کشور که نقطه مقابلش خروج دانشجویان جهت تحصیل از کشور و تربیت متخصص متعهد طبق چشم اندازهای نظام بوده است و این مهم در کنار توسعه کمی نیازمند توسعه کیفی متناسب هم است.

۲ – شهریه دانشجویان حق‌الناس است و این امر مهمی است که رسالت شما و مدیران دانشگاه را سنگین‌تر می‌کند این شهریه‌ها باید با حداقل میزان دریافت شوند و با حداکثر میزان برای همان نسل خرج شوند این صحیح است که باید درصدی برای توسعه دانشگاه سرمایه گذاری شود و این مقدار -خصوصا با توجه به شرایط این سال‌های دانشگاه- باید هرچه کمتر و به قدر ضرورت و در بخش‌های مرتبط باشد نه مثل آن رئیس سال‌های قبل در بخش‌های غیر مرتبط نظیر پتروشیمی و... سرمایه گذاری شود.

از طرف دیگر نیاز به بررسی مجدد درون سازمانی در رابطه با نحوه اخذ و محاسبه شهریه از دانشجویان باید به عمل آید؛ حال که ما نمی‌توانیم از دغدغه‌های گوناگون دانشجویان بکاهیم، چرا دغدغه افزایش شهریه را به آن اضافه کنیم تا دانشجویان نتوانند در یک فضای آرام و امن به رسالت خود که همان تحصیل است بپردازند؟

۳- گرامیداشت افراد و سپاس از آن‌ها امر مطلوبی است ولی صرف آن از شهریه دانشجو جای علامت سوال دارد امری که در فاصله کمتر از ۴ ماه از جانب روزنامه فرهیختگان دانشگاه صورت پذیرفت و دو جلد کتاب در تیراژ بالا چاپ شد اولی در خرداد ماه و به بهانه انتخابات و بعدی در شهریور ماه در هشتادمین سالگرد تولد یکی از بنیانگذاران دانشگاه، جای تاسف دارد هزینه‌هایی که از شهریه دانشجویان تامین می‌شود به جای استفاده در زمینه‌های علمی، برای تمجید از افراد خواص به کار گرفته می‌شود و این مهم در شرایطی اتفاق افتاد که حضرتعالی از کمبود بودجه گلایه‌مند هستید.

آقای میرزاده جشنواره علوم پزشکی دانشگاه که اختتامیه آن با تولد همان بزرگوار مقارن شد یک علامت سوال بزرگ در بین ما دانشجویان علوم پزشکی است. جشنواره ای که نه افتتاحیه آن اعلام شد و نه اهدافش و نه هرگز پوسترش دیده شد! فقط یک اختتامیه داشت آن هم در یک روز تولد. ای کاش کمی ما دانشجویان علوم پزشکی هم در این جشنواره نقش داشتیم و فقط از رسانه ملی خبر اختتامیه اش را نمی شنیدیم. آقای دکتر مراقب دانشگاهمان باشید تا حیاط خلوت برای بعضی جریان‌های خاص نشود.

۴- آقای میرزاده برای ما غم‌انگیز است که برخی مسئولان منتسب به دانشگاه، گذشته خوبی ندارند همان‌ها که در سال ۸۸  که مرادمان(حفظه الله) به دنبال عمار می‌گشت، ابوموسی اشعری بودند یا شریح قاضی یا نهایتا سلیمان صرد خزاعی! راستش نمی‌خواهم بگویم از معاویه‌ها و عمر عاص‌ها! چرا این‌ها در بدنه مدیریتی و مسئولیتی دانشگاه قرار می‌گیرند. ما این‌ها را می‌بینیم ولی بر سهوی بودن این نصب‌ها دل‌خوش هستیم.

۵- آقای میرزاده ما دانشگاه سیاسی را دوست داریم و اصل هم همین است اما از دانشگاه سیاست زده بیزاریم! از دانشگاهی که فقط یک ابزار سیاسی باشد نفرت داریم و این صورت دانشگاه است که شور و نشاط علمی را می‌گیرد و  دانشجو را منفعل می‌کند و حرکت علمی کشور را کُند می‌کند. در چند ماه گذشته گاهی بادهای سرد و نا‌خوشایند سیاست زدگی در حیاط دانشگاه هایمان می‌وزید؛ اوج آن در بخشنامه حراست سازمان مرکزی دانشگاه بود و طوفان آن در ستایش برخی اعضای بدنه دانشگاه از وزیر علوم سابق. آقای میرزاده نگذارید دانشگاه ما آلوده به سیاسی بازی‌ها شود.

این نامه مِهری بود از طرف اعضای گروه سیاسی فرزندان روح الله(ره) به متولی و رئیس دانشگاه خودشان، امید که در نیمسال تحصیلی آینده شاهد اصلاح این امور باشیم. »