به گزارش نماینده به نقل از پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، دانشمندان در مقاله ای در شماره اخیر نشریه انجمن پزشکی آمریکا اعلام کردند این عمل جراحی به افراد چاق کمک می کند تا حدود ۶۶ درصد کاهش وزن داشته باشند در حالی که عمل باند کردن معده و بستن بخشی از آن، فقط تا ۴۵ درصد وزن بیمار را کم می کند.

دکتر نانسی پوزیفری و همکارانش در بخش جراحی دانشگاه ساوت وسترن در تکزاس می گویند بر اساس بررسی آنها، در مجموع، تاثیر عمل جراحی بای پس معده، در کنترل چاقی و دیابت و فشار خون و کلسترول خون، موثرتر است.

عوامل موثر در ایجاد چاقی شامل عوامل ارثی، پرخوری، تغییر سوخت وساز بافت چربی، کاهش تولید گرما، کاهش فعالیت جسمی بدون کاهش مقدار غذای دریافتی و برخی از داروهاست.

افزایش چربی شکم نیز که به چاقی شکم موسوم است با افزایش خطر بروز بیماری های قلبی عروقی همراه است.

محققان بر این باورند که ذخیره اصلی انرژی بدن، چربی است.

برخی بیماران از افزایش پیشرونده وزن شکایت می کنند، حال آنکه مقدار غذای دریافتی آنها افزایش نیافته است.

باید گفت که چنین وضعیتی کاملاً امکان پذیر است.

کاهش پیشرونده توده عضلانی بدن که با افزایش سن روی می دهد، امری اجتناب ناپذیر است.

در عین حال به دلیل کاهش توانایی بدن در سوزاندن چربی ها، وزن افزایش می یابد.

در این حالت اگر مقدار کالری دریافتی به میزان قبلی باقی بماند، به ناچار افزایش وزن خواهیم داشت که بیشتر از چربی تشکیل شده است.

بنابراین تولید انرژی کاهش می یابد و برای جبران انرژی از دست رفته نیاز به دریافت مقدار بیشتری ماده غذایی خواهد بود.

بیماری قند یا دیابت نوعی اختلال در سوخت و ساز است که به علل مختلف تظاهر می کند و با درجات مختلف از کمبود انسولین، یا عدم پاسخ به انسولین همراه است.

طبق این تعریف نقش مهم انسولین و تغییرات مهمی که بدنبال کمبود آن در سوخت و ساز ایجاد می شود بهتر مشخص می شود.

این نوع دیابت تقریبا هشتاد و پنج  تا  نود درصد کل بیماران دیابتی را تشکیل می دهد.

در این نوع دیابت، زمینه ارثی دخالت دارد و در مقایسه با دیابت وابسته به انسولین بیشتر به صورت فامیلی مشاهده می شود.

در فردی که دارای زمینه ارثی بیماری است، عوامل محیطی می توانند موجب بروز علائم بیماری شوند.

در کشورهای غربی ابتلا به دیابت به میزان شصت تا نود درصد مربوط به عامل دریافت کالری اضافی، چاقی و در نتیجه مقاومت نسبی به انسولین است.

دیابت نوع دوم، اغلب در بین افراد میانسال دیده می شود.

در دیابت نوع دوم،   کمبود انسولین به طور نسبی وجود دارد ولی مقاومت به انسولین می تواند در پیدایش بیماری اهمیت بیشتری داشته باشد.

در این بیماران پاسخ انسولین به گلوکز ممکن است طبیعی یا بیش از طبیعی باشد.
 

منبع: واحد مرکزی خبر