به گزارش نماینده به نقل از مهر، شماره ۲۱۱ هفته نامه پنجره با پرونده‌هایی درباره نامه حجت‌السلام سید محمد خاتمی به رهبرانقلاب، سانسور و ممنوع التصویری چهره‌های مختلف در سیاست و سینما، ائتلاف جهانی ضدداعش و ... بر روی دکه های مطبوعاتی آمد.

پنجره در بخش سیاست داخلی این شماره خود به بررسی ابعاد مختلف ممنوعیت‌های گوناگون بر چهره‌های سیاسی پرداخته است. محبوبه شریف حسینی نیز در یادداشتی با عنوان بومرنگ سانسور نگاهی در این زمینه به تاريخچه ممنوعيت انديشه‎‎های سياسي پس از انقلاب اسلامي انداخته و در ادامه، ریزش‌های انقلاب از صادق قطب زاده تا صادق خلخالی را زیر ذره بین پنجره قرار گرفته است.

سرویس سیاسی پنجره هم چنین با دکتر تقي آزاد ارمکي، استاد گروه جامعه‎شناسي دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه تهران و دکترای جامعه‎شناسی از دانشگاه مريلند آمريکا گفگویی داشته و پرسش هایی پیرامون دلايل و نتايج جامعه‌شناختي ممنوعيت‎هاي سياسي از او پرسیده است.

سعید صدرائیان و محسن مهدیان نیز در یادداشت هایی، سوال های بی پاسخ ممنوعیت های سیاسی اجتماعی و نیز نسبت کارگزاران سازندگی با آزادی سیاسی را مورد بحث قرار داده‌اند.

مصاحبه با صادق زیباکلام و محمد جواد حق شناس، محمد علی ابطحی، کریمی قدوسی و سید مرتضی حسینی از دیگر بخش های پرونده ممنوعیت های سیاسی نشریه پنجره است.

حسن ختام بخش سیاسی پنجره حاشیه نگاری هایی از دوران بستری رهبر انقلاب در بیمارستان است.

پنجره در بخش سیاست خارجی این هفته خود به بررسی ابعاد تصميم آمريکا براي تشکيل ائتلاف عليه داعش پرداخته است.

محمدعلی دستمالی در یادداشتی به رویکرد دولت ترکیه در قبال داعش نگاهی انداخته و رضا اسمخانی در ترجمه‌ای از خبرگزاری رویترز نقش ایران در تحولات مربوط به داعش را بررسی کرده است.

فواد ایزدی کارشناس روابط بین الملل نیز در گفتگویی پیرامون اهداف آمریکا در این ائتلاف، هدف اصلی را مقابله با سوریه خوانده است.

بخش هنر نشریه پنجره نیز کند و کاوی پیرامون پدیده ممنوع التصویری در سیما و سینما  داشته است.

محمد صابری در یادداشتی سابقه ۷۰ ساله ممنوع التصویری از دهه ۲۰ را به تحریر درآورده و مریم قاضی‌زاده نیز مروری بر اسامی ممنوع التصویرهای این عرضه کرده است.

در ادامه امین تارخ رئیس انجمن بازیگران سینمای ایران در گفتگویی اشاره‌ای به سلیقه ای عمل کردن در بحث مذکور کرده و از سوی دیگر رمضانعلی شجاعی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس آئین نامه های داخلی را مرجع تصمیم گیری در این مورد دانسته است.