شناسهٔ خبر: 56114 - سرویس مجلس
نسخه قابل چاپ

خسروی، عضو کمیسیون عمران مجلس در گفت گو با "نماینده" :

طرح لیزینگ مسکن با شکست مواجه خواهد شد

خسروی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نماینده ؛ دولت طرح جامعی را در رابطه با تولید و عرضه مسکن ارائه داده است. در این بین برخی از نظرات مسئولین ذیربط مانند عباس آخوندی وزیر مسکن ، معطوف به راه اندازی لیزینگ مسکن است . طرحی که در بازار خرید و فروش خودرو کارکرد مطلوبی داشته است اما به کار گیری آن در حوزه مسکن با اما و ا گر ها و تردید های بسیاری همراه است. در همین رابطه به سراغ علیرضا خسروی ، نماینده سمنان و عضو کمیسیون عمران مجلس رفتیم .

به نظر شما آیا در شرایط کنونی طرح لیزینگ مسکن جوابگو خواهد بود ؟

با توجه به اینکه پروژه های لیزینگی خودرو در بازار کوچکی خلاصه شده و تولید خودرو نیز از قبل مشخص است نمی توان بازار خودرو را با بازار مسکن سنجید به این معنا که این دو بازار کاملا متفاوت از یک دیگرند .

برای مثال طبق استاندارد های تعریف شده جهانی برای ساخت یک واحد مسکونی نهایتا باید یک شبانه روز زمان صرف شود ولی این موضوع در کشور ما ۶ ماه تا یک سال زمان می برد علاوه بر این افراد متقاضی ساخت مسکن باید زمان بسیاری را برای کسب مجوز های لازم از ارگان های مربوطه مانند شهرداری ها و کمیسیون ماده ۵ صرف کنند.

به همه این موارد باید هزینه های جانبی و گاهی سرسام آور تولید مسکن مانند هزینه های مصالح ساختمانی و کارگران را نیز اضافه کرد. به همین دلیل بنده معتقدم که طرح لیزینگ مسکن با شکست مواجه خواهد شد و این طرح در بازار فعلی مسکن جواب نخواهد داد .

از نظر شما مشکل اصلی در بازار فعلی مسکن کجاست ؟

عمده اشکال در بازار مسکن در ساخت و ساز آن است به این علت که تولید مسکن در کشور ما در راستای صنعتی سازی حرکت نکرده است و ما کماکان به همان روش های قدیمی اسکلت سازی و مصالح اکتفا می کنیم علاوه بر این در بسیاری از ماه های سال عملا ساخت و ساز متوقف می شود و بازار مسکن در رکود تولید فرو می رود . تسهیل مقررات برای ساخت و ساز مسکن و برطرف ساختن مشکلات این بخش باید مقدم بر هر کاری باشد.

نظر شما درباره طرح هایی مانند مسکن اجتماعی و امید چیست ؟

برآورد دولت در طرح مسکن اجتماعی این است که به طور متوسط سالی ۱۵۰ هزار مسکن آماده تحویل داشته باشد که ۷۰ هزار از این واحدها را دولت پشتیبانی می کند و ۸۰ هزار واحد دیگر را بخش هایی مانند شهرداری ها و بهزیستی می سازند اما متاسفانه سال اول دولت بدون هیچ گونه فعالیتی در این حوزه به پایان رسیده است .

نمی توان فقط به داشتن طرح هایی برای تولید و عرضه مسکن در بازار اکتفا کرد . دولت باید فرصت سوزی را کنار بگذارد و به طور جدی وارد عرصه فعالیت برای ساخت و ساز مسکن بشود .

به نظر شما آیا بهتر نبود که مجلس طرحی را برای الزام دولت به اتمام طرح های جاری در حوزه ساخت و ساز مسکن مانند مسکن مهر به تصویب می رساند ؟

قوانینی در این بخش وجود دارد که اگر دولت ها همین قوانین را اجرایی و عملی می ساختند ما دیگر شاهد این نابه سامانی ها در حوزه تولید مسکن نبودیم . مانند قانون تشویق و احداث واحد های اجاره ای که با دوازده ماده و نیز قانون ساماندهی و تولید و عرضه مسکن که با ۲۴ ماده در سال ۷۷ به تصویب رسیده اند .

متاسفانه نگاه ها در تولید و عرضه مسکن متفاوت است و اگر فقط همین دو قانون مصوب مجلس شورای اسلامی اجرایی می شد بازار مسکن تا به این اندازه آشفته نمی شد . امروز هم اگر این قوانین اجرایی شود ، ما شاهد تاثیر آن هم در بازار مسکن اجاره ای و هم مسکن تملیکی خواهیم بود .

دولت در عرصه بهداشت و خدمات درمانی در این مدت عملکرد قابل قبولی داشته است اما در بخش مسکن که به تنهایی فقط ۲۵ تا ۴۰ درصد هزینه های خانوارهای ایرانی را در دهک اول تا آخر به خود اختصاص می دهد ما شاهد این رویه مثبت نبوده ایم .

دولت به عنوان متولی اصلی در ساماندهی و برقراری تعادل میان عرضه و تقاضا در بازار مسکن شناخته می شود اما با نگاه فعلی که در این بخش جاری است نمی خواهد به عنوان بخش اجرایی و عامل دخالت کننده مانند اکثر کشورها ورود پیدا کند.

به عنوان آخرین سوال نظر شما برای جایگزینی طرح هایی مانند لیزینگ مسکن چیست ؟

به نظر من ابتکارات دیگری مانند شبکه ها و واحد های اپراتوری مسکن می تواند جوابگوی بازار فعلی باشد. بنگاه های معاملات ملکی در ملتهب کردن بازار کنونی نقش دارند . در طرح واحدها و یا شبکه های اپراتوری مسکن، هم بنگاه ها و هم شخص مستاجر سود می برند به این نحو که مستاجر به جای اینکه مبلغ اجاره را به مالک بپردازد به بنگاه های معاملات ملکی می دهد و آنها نیز بعد از کسر سود مورد توافقشان باقی مبلغ را به مالکان اصلی می پردازند .

با ثباتی که این طرح در بازار ایجاد می کند باعث می شود تا هم اجاره نشین سود ببرد و هم بنگاه های معاملات املاک . چرا که تا زمانی که مستاجر در منزلش سکونت دارد این بنگاه ها نیز به سود خودشان می رسند پس باید سعی کنند که مشتری را راضی به سکونت در آن محل نگه دارند . 

نظر شما