به گزارش نماینده، اصلاح طلبان که هنوز هم نقش آنها در پیروزی حجت الاسلام روحانی درانتخابات یازدهم ریاست جمهوری محل ابهام است ، از هم اینک خود را تنها برنده میدان رقابت ها می دانند و اعتقاد دارند برای جلوگیری از تفرقه زود هنگام میان نیروهایشان باید از هم اینک رییسی برای مجلس بیابند ! در این میان این افراد از عدم تمایل دولت به ائتلاف نیروهای اعتدال و اصلاح طلب نیز گله دارند و معتقدند اگر قرار باشد اصولگرایان را در انتخابات شکست دهند باید لیستی ائتلافی از کاندیداهای مطرح در نزد دولت ارائه دهند . با وجود تمام این گمانه زنی ها آنچه که این بحث ها را بیشتر از پیش با اهمیت می کند، تجربه اصلاح طلبان برای فتح بهشت وشورای شهر تهران و شکست خوردن آن ها در این زمینه است. گروه های اصلاح طلب براین عقیده بودند که می توانند مانند اصولگرایان فرمول بهشت، بهارستان ، پاستور را اجرایی کرده و با فتح صندلی های شورای شهر و شهرداری ، به مجلس رسیده و از آن طریق دوباره انتخابات ریاست جمهوری را هم ببرند . این فرمول البته در بخش بهشت زیاد هم اجرایی نشد و با وجود اینکه اصلاح طلبان هزینه و تمرکز زیادی بر روی مسئله شورای شهر داشتند ، در نهایت نتوانستند این قلعه را آنطور که دلخواهشان بود بگیرند و در مسئله انتخاب شهردار نیز با تفاوت یک رای قافیه را به حریف اصولگرای خود باختند . انتخابات مجلس دهم اما بسیار مهمتر از انتخابات شورای شهر است و بعد از مسئله نظارت استصوابی و احتمال رد صلاحیت شدن کسانی که در جریان حوادث سال ۸۸ نقش داشتند ، اگر اصلاح طلبان بتوانند راهی برای پیروزی دراین میدان پیدا کنند ، دیگر به راحتی از کاندیدای دوران گذار خود یعنی حسن روحانی عبور کرده و سعی می کنند فرد جدیدی را به عنوان رییس جمهور معرفی کنند. اما آرایش فضای سیاسی کشور از هم اینک چه می گوید و آیا نشانه ای بر صحت این مسئله یافت می شود ؟ نگاهی به گروه های سیاسی موجود و تحرکات و فعالیت هایشان برای این انتخابات به بخشی از ابهامات در این زمینه پاسخ می دهد : 

 

 

اصولگرایان با این عقیده که هنوز زمان کافی برای بررسی حاشیه هاو متن انتخابات مجلس دهم وجود دارد ، زیاد به این مبحث نمی پردازند . هر گاه هم که صحبت از این مسئله می شود ، با این عبارت پاسخ می دهند که بگذارید ببینیم در این دو سال چه اتفاقاتی می افتد. البته از بابت اتفاقاتی که قرار است در این دو سال بیفتد، تمام گروه های سیاسی باید منتظر باشند و مسئله را از نزدیک پیگیری کنند چرا که اگر مذاکرات هسته ای به نتیجه رسیده و اوضاع اقتصادی نیز رو به بهبود رود، نتیجه انتخابات یک چیز خواهد بود و در صورت شکست مذاکرات و عدم توانایی دولت در عمل به وعده هایش ، نتیجه انتخابات مجلس را گروه دیگری تعیین خواهد کرد. 

اصولگرایان اما از هم اینک زیاد به فکر ریاست مجلس نیستند و همانطور که علی لاریجانی و غلامعلی حداد عادل را همیشه به عنوان گزینه های مطرح در این سه دوره اخیر مجلس داشته اند ، برای دوره دهم نیز گمان نمیرود گزینه دیگری را مد نظر داشته باشند. 

تنها مسئله ای که اصولگرایان را تهدید میکند، عدم هماهنگی و نرسیدن به لیست واحد در زمان برگزاری انتخابات است . یعنی همان مسئله ای که در انتخابات های قبلی وجود داشت و باعث شد در انتخابات ریاست جمهوری آنها صحنه را به رقیب خود واگذار کنند . 

 

دولت در این میان تردید های ویژه ای برای ارائه لیست انتخاباتی دارد . با توجه به شنیده ها در این زمینه به نظر می رسد که رییس جمهور شخصا علاقه ای به ارائه لیست طرفداران دولت نداشته باشد اما دلیل اصلی این مسئله وجود نداشتن نیرو و بدنه اجتماعی و سیاسی کافی برای دولت اعتدالی است . بسیاری بر این باورند اعتدال به معنای اصولگرای معتدل و یا اصلاح طلب معتدل است و همین لغات به نظر می رسد جریان نظریه پردازی و نیرو سازی را برای طرفداران دولت به بن بست بکشاند چرا که اگر قرار باشد هرنیرویی با عنوان اعتدال در این زمینه به کار گرفته شود ، به همان اصولگرایان و اصلاح طلبان ختم می شود که در نهایت ممکن است نظرات دولت را در بسیاری امور قبول نداشته باشند. از طرف دیگر اگربخواهیم از منظر ریاست مجلس این مسایل را بسنجیم، واضح است که بر اساس سیر وقایع موجود در مجلس نهم و دولت یازدهم به نظر می رسد دولت به دنبال گزینه دیگری جز علی لاریجانی برا مجلس نباشد چرا که در طول مدتی که بسیاری از منتقدان به توافق ژنو را اصولگرایان تشکیل میدادند، این لاریحانی بود که به شدت به حمایت از دولت و تیم هسته ای پرداخت و کار را به جایی رساند که بیان کند « می توانیم سه روزه به توافق هسته ای دست پیدا کنیم » او که زمانی در ماجرای توافق هسته ای ایران و کشورهای اروپایی در سعد آباد و پاریس ، بیان کرده بود در این توافق ها در دادیم و آبنبات گرفتیم ، در دوره جدید به حمایت شدید ازدولت پرداخته و در موارد دیگر چون طرح سوال از وزرا نیز سعی دارد جانب دولت را در مجلس داشته باشد . 

 

اصلاح طلبان بیشتر از هر جبهه دیگری تمایل دارند فضا به سمت انتخاباتی شدن پیش برود . آن ها از هم اینک جلسات انتخاباتی خود را در  مکان های مختلف برگزار می کنند و به گزینه هایی هم برای ریاست مجلس رسیده اند . آن ها در حالی از عارف برای ریاست مجلس حرف می زنند که او هم با این فرض که اصلاح طلبان باید لطفی که در زمان انتخابات ریاست جمهوری کرد - و به نفع روحانی از رقابت انصراف داد  - را جبران کنند ، جلسات انتخاباتی و سفرهای استانی خود را در بسیاری از استان های کشور آغاز کرده است . همانطور که رسول منتجب نیا چندی پیش مطرح کرده بود ، اصلاح طلبان در وهله اول اعتقاد دارند که روحانی باید به ارائه لیست واحد با اصلاح طلبان تن بدهد در غیراینصورت دولت به کلی متضرر خواهد شد اما خطر دیگری نیز در این زمینه برای دولت وجود دارد و آن هم شنیده شدن زمزمه های عبور اصلاح طلبان از روحانی و دولت است . این موضوع به دلیل عملکرد منفی دولت در مواردی چون سبدکالا و یارانه ها و عمل نکردن به وعده هایش در زمینه کاهش قیمت ها نیز مرتبط است اما باید دید آیا اصلاح طلبان آنقدر کاندیدای مطرح و البته مورد تایید شورای نگهبان دارند که بتوانند اکثریت مجلس را در دست بگیرند ؟ 

 

کارگزاران در این میان به گزینه میانی می اندیشد و رویای مجلس پنجم را در سر دارد مجلسی متکشل از اعتدالیون گروه های اصولگرا و اصلاح طلب که می تواند توسط ناطق نوری اداره شود. حامیان حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی از این بابت بیشتر به گذشته مایلند تا نگاه به آینده و به همین دلیل سعی دارند ناظق نوری را تشویق کنند که برای انتخابات کاندیدا شود . او البته تاکنون در این باره نظر مثبتی از خود نشان نداده و به نظر نمی رسد قصد داشته باشد دوباره برای کارهای اجرایی به فضای سیاسی کشور بازگردد. 

 

حامیان احمدی نژاد یک بار در زمانی که او رییس جمهور بود رویای به دست گرفتن مجلس را در سر داشتند اما با برگزاری این انتخابات رویا به کابوس طرفداران اوتبدیل شد چرا که هیچگدام از کاندیداهای مطرح گروه رایحه خوش خدمت نتوانستند رای لازم برای نشستن بر روی کرسی های مجلس را کسب کنند. این بار احمدی نژاد در بیرون از گود مدیریت اجرایی کشورنشسته و البته به نظر می رسد برنامه های زیادی در این زمینه داشته باشد. او که می داند تنها اشکال اصولگرایان به او نزدیکی اش با مشایی است ، به تازگی از مشایی خواسته که کمی از او فاصله بگیرد و به همین دلیل دفتر مشایی از ساختمان محل استقرار احمدی نژاد جدا شده است .آنطور که یک منبع آگاه به خط خبرگفت ، جلسات احمدی نژاد با برخی از احزاب اصولگرایان به غیر از حزب موتلفه نیز آغاز شده و اودر این جلسات اصرار دارد که این بار بدون حضور مشایی قرار است دوباره به عرصه سیاست کشور بازگردد. البته هنوز معلوم نیست که احمدی نژاد خود شخصا برای مجلس وارد عرصه می شود و یا کاندیداهای مورد نظر خود را تعیین می کند اما هر چه که باشد ، او معتقد است آنقدر جوان هست که به این زودی عرصه مدیریت کشور را ترک نکند .