به گزارش «نماینده» روز گذشته روزنامه آرمان در قالب خیال پردازی های سازشکارانه خود پیش از آغاز نشست شصت و هشتم سازمان ملل عکسی از محمد جواد ظریف و جان کری نقاشی کرده بود که دستانشان در دست هم است!

این اقدام آرمان بازتابی بسیار منفی در میان رسانه های داخلی و شبکه های اجتماعی پیدا کرد و نشانه های تفکر سازش بدون تدبیر و امتیاردهی یک طرفه این جریان را نمایش داد. چند رسانه دیگر نیز با فضاسازی های مشابه فرش قرمزی که زیر بغل داشتند را بدون کمترین تدبیر و اندیشه ای در برابر آمریکا پهن کرده بودند و با تمام وجود زبان التماس برای مورد توجه قرار گرفتن توسط مقامات آمریکایی را به کار انداختند.

با این وجود شب گذشته به وقت تهران که این نشست آغاز شد، در هنگام سخنرانی اوباما هیئت ایرانی در سطح وزیر خارجه در جلسه حاضر بود اما هنگام سخنرانی دکتر روحانی خبری از وزیر خارجه آمریکا نبود.

سنگ تمام روزنامه آرمان و هم قطارانش برای جان کری جواب نداد و احتمالا جان کری نیاز به التماس های بیشتری از طرف این جریان دارد تا شاید در آینده گوشه چشم های بیشتری به مقامات ایراین نشان دهد.

آنچه که مشخص است و تجربه تاریخی ملت ایران نشان داده است آمریکایی ها در فضای مذاکره و دیپلماسی به هیچ عنوان قائل به حرکت گام به گام نبوده اند و همواره در ازای یک امتیاز بزرگ تنها به جزء کوچکی از امتیاز دهی متقابل بسنده می کنند. با این وجود مسلما ادعای رعایت احترام متقابل نیز از جانب مقامات آمریکایی چیزی جز یک دروغ دیگر نیست.

به نظر می رسد حضور محمد جواد ظریف در هنگام نطق اوباما که در واقع به معنای تایید آن اقدام از جانب ملت ایران بوده است می توانست با تدبیر و ظرافت بیشتری صورت بپذیرد و اینگونه با عدم حضور همتای آمریکایی ظریف در هنگام نطق روحانی مورد تحقیر قرار نگیرد.