شناسهٔ خبر: 186160 - سرویس جامعه
نسخه قابل چاپ منبع: روابط عمومی شورای شهر تهران

وعده‌های تکراری در پروژه واگن‌سازی بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند

امانی عضو شورای شهر تهران بر ضرورت رسیدگی به پروژه واگن سازی و نوسازی ناوگان تاکسی‌رانی تأکید کرد.

به گزارش «نماینده»، ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران در سیصد و شصت و ششمین جلسه صحن شورا در واکنش به گزارش میثم مظفر عضو شورا درباره سفر به چین گفت: از گزارش برادرم جناب آقای مظفر تشکر می‌کنم. دوستان فرمودند که حضور ایشان در هیئت، در واقع به نمایندگی از شورای اسلامی شهر تهران بوده است، و این موضوع برای ما اطمینان‌بخش بود. حداقل در خصوص واگن‌ها، ایشان فرمودند که پرداخت‌ها تا پایان شهریور ماه قطعی بوده و ۱۵ درصد نیز پرداخت شده است.

او ادامه داد: جای آقای چمران خالی است؛ قطعاً اگر ایشان حضور داشتند، باز هم زیر بار شیرینی نمی‌رفتند. با این حال، باید بگویم هنوز ته دلم لرز دارد، چرا که تا پیش از گزارش جناب آقای مظفر ــ که بنده آن را قبول دارم و مطمئنم فرمایش ایشان صحیح است ــ چندین بار هم آقای زاکانی و هم جناب آقای هرمزی (که در جلسه حضور دارند) با قاطعیت اعلام کرده بودند که موضوع پرداخت‌ها تمام شده و قطعی است؛ هم مربوط به سال ۱۴۰۲، هم ۱۴۰۳ و هم اوایل امسال.

امانی گفت: به نظر بنده، نکته‌ای که آقای اقراریان و حتی آقای صادقی مطرح کردند، درست است؛ این نوع وعده دادن‌ها باعث بی‌اعتمادی می‌شود. بنده بارها پرسیدم که آیا پرداخت‌ها انجام شده است؟ و پاسخ مثبت داده شد. اکنون عرض می‌کنم: جناب آقای مظفر به‌عنوان نماینده شورا در محل حضور داشتند و تأیید کردند که پرداخت صورت گرفته است. بر این اساس، از ابتدای مهرماه تولید واگن‌ها آغاز شده و طبق فرمایش ایشان، روند ساخت آن‌ها حدود یک سال به طول خواهد انجامید تا واگن‌ها تحویل شوند. همچنین قرار شده است که دو رام نخست، ان‌شاءالله در پایان سال جاری و اوایل سال آینده تحویل داده شود.

به گفته این عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران؛ ما به همین گزارش‌ها و مستندات اعتماد داریم. از جناب آقای سروری نیز انتظار داریم که از تریبون شورای اسلامی شهر تهران، به‌ویژه در جایگاه شهردار یا معاون شهردار تهران، این مسائل با دقت بیشتری پیگیری شود. البته روشن است که این دوستان نیز بر اساس قول دیگران سخن گفته‌اند، اما تأکید بنده این است که وقتی در جایگاه مسئولیت قرار می‌گیریم، نباید به وعده‌ها بسنده کنیم، بلکه باید بر آنچه در عمل محقق می‌شود، تکیه نماییم.

او تاکید کرد: نکته دوم این‌که اگر بنده به جای جناب آقای مظفر در آن سفر حضور داشتم، از آقای زاکانی خواهش می‌کردم در خصوص موضوع تاکسی‌ها و جایگزینی آن‌ها با خودروهای لاکچری و شاسی‌بلند، تجدیدنظر فرمایند. از میان ۱۷00 دستگاهی که وارد شده‌اند، باید تدبیری اتخاذ شود تا به نحوی مناسب در اختیار طرح تاکسی‌رانی، قرار گیرد.

او خطاب به نائب رییس شورا گفت: ما اساساً به عملگرایی معتقدیم، نه صرفاً به وعده‌ها و گفتارها. اساس برنامه بر این بود که تا پایان دوره، ۴۰ هزار دستگاه تاکسی نوسازی شود؛ اما تاکنون حتی به ۱۰ هزار دستگاه نیز نرسیده‌ایم. فرض بفرمایید که همین ۶ هزار دستگاه جدید هم وارد شود و تمامی آن‌ها به تاکسی‌های «رانا» اختصاص یابد. با این حال، تا امروز استقبالی از این خودروها صورت نگرفته است؛ علت اصلی آن نیز سنگینی اقساط تسهیلات بانکی است. هرچند دولت و شهرداری موضوع تأمین وام را حل کرده‌اند، اما اقساط آن برای رانندگان بسیار سنگین است و همین امر باعث شده استقبال چندانی از این طرح نشود.

او گفت: در واقع، ما می‌توانستیم به ازای هر یک از این خودروهای وارداتی، سه تا چهار خودروی داخلی نو خریداری کنیم و در مسیر تحقق هدف اصلی برنامه، یعنی نوسازی تاکسی‌های فرسوده، گام مؤثرتری برداریم. به نظر بنده، در این زمینه جای بازنگری وجود دارد. یعنی می‌توان درخصوص ۱,۷۰۰ دستگاه خودرویی که تاکنون وارد شده و هزینه آن پرداخت گردیده است، تصمیم مقتضی اتخاذ کرد، اما در مورد سفارش‌های بعدی بهتر است تجدیدنظر جدی صورت گیرد.

امانی درخواست کرد: پیشنهاد می‌کنم که با اعتماد به خودروسازان داخلی و مذاکره با آنان، سهمیه بیشتری برای نوسازی تاکسی‌ها دریافت کنیم. این اقدام چند مزیت دارد:

اولاً موجب شتاب در خروج خودروهای فرسوده از ناوگان تاکسیرانی خواهد شد،

ثانیاً هزینه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد،

و ثالثاً رانندگان می‌توانند با آورده شخصی خود و بدون فشار مالی سنگین، نسبت به خرید این خودروها اقدام کنند.

نظر شما