به گزارش «نماینده»، در جریان جلسه دویست و هشتاد و ششم شورا، نرجس سلیمانی، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورا در خصوص طرح «من شهردارم» متذکر شد: طرح «من شهردارم» برگردان مناسبی برای مفهوم مشارکت مردم در حکمرانی محلی از راه اصلاح تدابیر و راهبردها است که قطعاً در شکل نمادین خود قابل تقدیر است. اگر به تذکرات پی در پی مردم و نمایندگان آن‌ها در شورا که با مردم در ارتباط مستقیم هستند؛ توجه ویژه‌ای می‌شد می‌توانست دستاورد ارزشمندی برای این دوره از شورا بوده و به دوره آتی تسری یابد. اما نکته اینجاست که مانند هر طرح ارزشمندی اگر در مرحله اجرای طرح، نظارت کافی بر آن صورت نگیرد؛ به همان اندازه که ارزشمند است تبدیل به یک آسیب خواهد شد.

وی افزود: در طرح «من شهر دارم» بر اساس آمارها و گزارش‌های متعدد به دست آمده، افرادی شرکت می‌کنند که اصلاً تهرانی نیستند و به ازای دریافت کارت شارژ رایگان از اپراتورهای همراه اول و ایرانسل و البته بلیط رایگان مترو، در این طرح شرکت می‌کنند که این مسئله باعث نگرانی شده است. لذا به دلیل بالا بودن حجم گزارش‌هایی که در این خصوص دریافت شد این موضوع را شخصاً مورد پیگیری قرار داده و به نکاتی دست یافتم.

سلیمانی ادامه داد: نخست اینکه این طرح بسیار با ارزش است و اعتقاد ما بر این است که نیت شهردار تهران در خصوص این طرح نیت درستی بوده است اما در مقام اجرا اگر نظارت صحیحی صورت نگیرد؛ احتمال انحراف و تخلف در اجرای طرح افزایش می‌یابد. زمانی که ما در مورد میزان مشارکت به مردم آمار اشتباه دهیم؛ اعتماد آن‌ها را از دست خواهیم داد. در واقع ما به اعتماد عمومی مردم آسیب زده‌ایم. رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورا با اشاره به جذابیت‌های مالی این قبیل پروژه‌ها تصریح کرد: گزارش‌هایی از اعزام کارکنان از مناطق شمالی تهران به مناطق جنوبی برای دریافت کدهای بیشتر دریافت شد که بسیار جای تعجب داشت. بررسی‌ها نشان می‌دهد که طی این فرآیند معیوب، سود این کدها در نهایت به جیب اشخاص می‌رود.

وی با طرح این سوال که «مبنای مالی این کارت‌های شارژ و بلیط های رایگان چیست؟» گفت: به عنوان نماینده مردم در شورای شهر برای من این سوال پیش می‌آید که مبنای مالی این کارت‌های شارژ و بلیط‌های مترو رایگان چیست؟ اگر از بودجه شهرداری کسر می‌شود که تخلف است. اگر از پیمانکار دریافت شده است که این نیز تخلف ضرب در ۲ است. لذا به شهردار تهران تذکر داده می‌شود اگر طرحی با این عظمت و اهمیت اجرا می‌شود؛ باید دقت و نظارت لازم بر روند اجرای آن صورت گیرد. نباید از اعتماد عمومی سوء استفاده شود و باید محل تأمین مالی این طرح مشخص شده و گزارش آن به کمیسیون نظارت و حقوقی شورا ارائه شود تا مورد بررسی قرار گرفته و در صورت وجود تخلف مسئله پیگیری شود.

مجید باقری، معاون برنامه ریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری تهران، در خصوص تذکر سلیمانی با بیان اینکه یک سوء تفاهم بزرگ ایجاد شده است، تصریح کرد: ما به هیچ وجه نمی گوییم طرح بدون نقص است و اگر موردی پیش می‌آید قاعده نیست؛ استثناست. ما در دو سال قبل شیوه نامه تدوین و ابلاغ کردیم. همه در مورد مثبت بودن رویکرد شهرداری در بودجه ریزی تردیدی ندارند اما ما تنها می‌توانیم از ظرفیت داخلی کارکنان استفاده کنیم و به همین دلیل آموزش را سرلوحه کار قرار دادیم و این افراد را از کمیته‌های مختلف انتخاب کردیم.

وی افزود: ۶ هزار نفر برای اجرای این طرح انتخاب شده و موظف شدند به مدت یک ماه باید در خیابان‌ها، مساجد و فضاهای مختلف حضور داشته و با مردم صحبت کنند. اما ممکن است برخی افراد کج سلیقگی کنند و این درحالی است که ما به آن‌ها تأکید کردیم جلب مشارکت باید بر اساس بخشنامه باشد.

باقری با بیان اینکه ما امسال رقابتی بین مناطق برای جلب مشارکت ایجاد نکردیم؛ گفت: تا روز گذشته عدد مشارکت قابل توجه بوده و ۲۶ درصد از همین افراد از طریق لینک وارد سامانه شدند و نظرات خود را ثبت کردند. ممکن است به صورت استثنا مواردی وجود داشته باشد و تقاضای ما این است که گزارش داده شود. باید روند را اصلاح کنیم؛ هرچند ادعا نداریم که طرح بدون نقص است اما تلاش خود را انجام می دهیم.

مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز گفت: نباید هیچ عدد و سقفی برای جلب مشارکت تعیین شود. هنگام بررسی لایحه بودجه از شورایاران دعوت شده و مشورت گرفته شد. این طرح کامل تر و سیستمی‌تر شده است. مردم هم به زور و اجبار نمی خواهند پروژه معرفی کنند و هر کسی پروژه‌ای بخواهد؛ می‌گوید. در این صورت طرح‌ها ارزشی نخواهد داشت. اینگونه نیست که هرکسی هر طرحی معرفی کند؛ بلافاصله اجرایی شود.

چمران تأکید کرد: امروز درخواستی داشتیم که باید از ایستگاهی به ایستگاه دیگر اتوبوس در نظر گرفته شود اما باید شرکت واحد اتوبوسرانی بررسی های لازم را انجام دهد و شرایط را در نظر بگیرد. اینگونه نیست که افراد، یک نامه بنویسند و چند امضا پای آن باشد تا اجرایی شود؛ بلکه نیاز به بررسی جهت اجرا دارد.