«نماینده» جعفر قادری *: خبرگان رهبری در ۱۴ خرداد سال ۶۸، مهم‌ترین آزمون خود را بعد از ارتحال امام خمینی (ره) با موفقیت به پایان رسانده و با سربلندی از این آزمون بیرون آمدند. انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به‌عنوان رهبر انقلاب اسلامی در آن مقطع حساس که دشمنان برای ضربه زدن به کشور پس از رحلت بنیان‌گذار انقلاب اسلامی دندان تیز کرده بودند، باعث ناامیدی بزرگی شد و هنوز پس از سال‌ها، درد آن را احساس و بیان می‌کنند.
در طول زعامت ۳۳ ساله ایشان، جمهوری اسلامی با امواج سهمگین و سنگینی از مخالفت‌ها و توطئه‌ها در عرصه‌های مختلف مواجه شد که با رهبری داهیانه آیت‌الله خامنه‌ای، به سلامت از کنار آن‌ها عبور کرد. نه‌فقط عبور از این موانع موضوعیت دارد، بلکه حرکت توفنده و شتابنده ایران در حوزه‌های علم و فناوری، پزشکی، هوافضا، نظامی، نانو و ... در طول مدت رهبری این بزرگ‌مرد، از نقاط بسیار برجسته و پرافتخار جمهوری اسلامی به شمار می‌رود.
نقش ولی‌فقیه در جلوگیری از انحراف انقلاب اسلامی از خط اصیل آن را می‌توانیم اساسی‌ترین و بنیادین‌ترین کارکرد این جایگاه رفیع در جمهوری اسلامی بنامیم. هنوز امام راحل در میان امت بود که برخی خواب عبور از ایشان و آرمان‌های انقلاب را می‌دیدند. بعد از رحلت ایشان، در توهم به پایان بردن ارزش‌های انقلابی بودند، غافل از اینکه نگهبان انقلاب در پیشبرد اصول، اهداف و صیانت کشور از اعوجاج‌ها و انحراف‌ها مصمم است.
این در حالی بود که انقلاب اسلامی از آغازین روزهای شکوفایی با خطر التقاط، نفوذ و استحاله مواجه بود اما پس از رحلت امام (ره)، این روند شدت یافت. گاهی در پوشش شعارهای جهانی و گفت‌وگو محور و زمانی در قالب جریان‌های سیاسی به‌ظاهر تحول‌خواه، تلاش وافری برای مرزبندی با معماری انقلاب صورت گرفت.
به‌عنوان نمونه، در مقطعی حتی درصدد برآمدند که خاستگاه میراث امام (ره) یعنی آموزه‌های وحیانی را هدف قرار دهند و به نام آزادی، مدعی شدند که نستجیربالله «علیه خدا هم می‌توان تظاهرات کرد»! همین جریانات، بعدها زمینه‌ساز بروز فتنه‌های ۷۸ و ۸۸ شدند ولی سکان‌داری با بصیرت ولی امر مسلمانان، آشوب‌ها را ناکام گذاشت و تبعیت و التزام قاطبه مردم به راهبری ایشان، موجبات شکست جریان نفاق را فراهم کرد.
این در حالی است که علاوه بر توطئه‌های امنیتی در داخل، رهبری مدبرانه آیت‌الله خامنه‌ای برای حفظ ایران در گذار از گردنه‌های صعب‌العبور خارجی نیز زبانزد است. در ماجرای فتنه داعش، پیش‌دستی جمهوری اسلامی در کوبیدن سر مار به سنگ باعث شد پیش از آنکه یک دولت جعلی و غده سرطانی دیگر در منطقه سر برآورد، غائله عبری، عربی، غربی برای ایجاد حاشیه امن برای صهیونیست‌ها خاموش شود. به گفته «حسنین هیکل»، نویسنده و روزنامه‌نگار سرشناس مصری؛ «در این منطقه که همه‌جایش ناامن است، سهم عمده امنیت ایران از نگاه من که از بیرون تحولات را دنبال می‌کنم، برمی‌گردد به نقشی که امام خامنه‌ای در هدایت و سکان‌داری این جریان دارد.» در حقیقت، تأمین حداکثری امنیت کشور، کمک به ارتقاء سطح امنیت منطقه و تقویت محور مقاومت در همه جبهه‌ها، از جمله ریل‌گذاری‌های استراتژیکی است که در سایه زعامت رهبر معظم انقلاب شکل گرفتند.
افزون بر این، جایگاه امروز ایران در حوزه علم، مرهون نگاه ژرف ایشان از سال‌های دور است. در برهه‌ای که در دانشگاه‌های کشور رشته‌های صنعتی و مهندسی پیشرفته همچون هوافضا وجود نداشت و صنعت به رشد لازم برای ارائه خروجی‌های پیشرفت دهنده نرسیده بود، حمایت‌های رهبر انقلاب باعث ورود ایران به باشگاه کشورهای صاحب نظام در حوزه فناوری شد. این اتفاق به‌ویژه در صنعت هوایی، هسته‌ای، سلول‌های بنیادی و نظامی مشهود بود و پیشرفت‌های به‌دست‌آمده در توسعه استارتاپ‌ها و زیست‌بوم دانش‌بنیان‌ها همگی در این مجموعه قرار می‌گیرند.
یکی از مسئولین بلندپایه وقت سازمان انرژی اتمی درباره پیشتازی مقام معظم رهبری برای بومی کردن صنعت هسته‌ای تصریح کرده بود که «من این جمله تاریخی را می‌گویم که فناوری هسته‌ای مدیون هیچ‌کس در کشور نیست به جز یک نفر؛ او هم خود شخص مقام معظم رهبری است. اگر ایشان نمی‌ایستاد امروز هیچ چیزی نداشتیم». روشن است که نگاه ویژه ایشان برای تضمین آینده ایران و پیشرفت کشور البته به موارد ذکر شده منحصر نمی‌شود. ساخت واکسن ایرانی کرونا که امروز کشورمان را در زمره معدود تولیدکنندگان آن در جهان قرار داده، نمونه برجسته دیگری از این موارد محسوب می‌شود.
در مسئله اقتصاد و تأمین کریمانه معیشت مردم که اصلی‌ترین دغدغه امروز جامعه و دولتمردان است، خوانش دوباره رهنمودهای شخص رهبر انقلاب، می‌تواند مختصات مسیر طی شده، کاستی‌ها و چشم‌انداز مقابل را ترسیم کند. از پیشرفت اقتصاد برخلاف دیگر بخش‌های فناورانه کشور، برداشت‌های نادرست، غیردقیق و بعضاً ناقصی به عمل آمد که خروجی آن را در سال‌های گذشته می‌بینیم.
توجه به مدل‌های سرمایه‌داری و سوسیالیستی به‌جای تمرکز بر اقتصاد اسلامی و تعاونی، ارتزاق کشور را به درآمدهای نفتی گره زد و این در حالی است که اگر به توصیه‌های رهبری در خصوص بستن در چاه‌های نفت و تقویت تولید توجه می‌شد، جمهوری اسلامی دستکم به یکی از قطب‌های منطقه در بخش اقتصاد تبدیل می‌گردید.
علیرغم این مشکلات، خروج از چنبره ارز ترجیحی و حرکت به‌سوی هدفمند کردن اصولی یارانه‌ها به‌منظور مقابله با چالش‌های عصر جدید جهانی و صیانت از کیان کشور در برابر تحریم‌های وحشیانه، نیاز حال حاضر کشور است که با تدابیر دولت سیزدهم در خط اجرا و انجام قرار دارد.
و بالاخره اینکه دوست و دشمن به قدرت و درایت خلف صالح امام (ره) در برهم زدن معادلات دشمن اذعان دارند و صلابت و قدرت ایران با عبور از بحران‌ها، مرهون راهنمایی‌ها، دقت نظرها و دلسوزی‌های بی‌بدیل ایشان بوده و هست.
نظر شما