به گزارش «نماینده»، در حالی که اقتصاد جهانی در شرایط کرونا دچار سردرگمی است و روز به روز بر چالش‌های اقتصادی کشورها افزوده می‌شود، تنها کشوری که توانسته اقتصاد خود را از چنگ رکود ناشی از کرونا رهایی بخشد، چین است. در این میان ایران که علاوه بر تنگناهای ناشی از شیوع کرونا همچنان با جنگ تحمیلی اقتصادی از ناحیه امریکا دست و پنجه نرم می‌کند، قصد دارد روابط اقتصادی راهبردی را با چین پیش ببرد که با هجمه سنگینی از سوی منتقدان روبه‌رو شده‌است و اظهارات سفرای پیش و فعلی ایران در پکن و همچنین رئیس اتاق مشترک ایران و چین نشان از آن دارد که ارتباط اقتصادی با چین علاوه بر آنکه می‌تواند تنگنای مالی را در جنگ اقتصادی امریکا علیه ایران کاهش بدهد، زمینه را برای پیشرفت اقتصادی بخش‌های مختلف نیز فراهم می‌آورد.
پیش‌نویس قرارداد ۲۵ ساله چین و ایران، غرب را غافلگیر کرد، زیرا غرب که راهبرد تحریم و جنگ اقتصادی را با هدف پای کار آوردن ایران جهت مذاکرات دنبال می‌کرد، انتظار نداشت که به یکباره با تغییر زمین بازی روبه‌رو شود، از این‌رو هجمه تبلیغاتی سنگینی علیه راهبرد ایران به راه انداخته‌اند که با پیش کشیدن مباحث ناسیونالیستی تلاش دارند واقعیت‌ها را در رابطه با دستاوردهای قرارداد فوق به‌طور کل بر عکس جلوه دهند، این در شرایطی است که اغلب کشورها حتی خود امریکا و اروپا روابط قابل‌ملاحظه اقتصادی با چین دارد.
نتایج مثبت در جذب یک‌میلیون نفر از ۲۵۰ میلیون جهانگرد چینی
در همین رابطه صفری، سفیر اسبق ایران در چین و روسیه با اشاره به قرارداد مذکور معتقد است: چین تضمین می‌دهد تا ۲۵ سال آینده نفت ایران را خریداری کند. این کشور در طول سال ۲۵۰ میلیون نفر جهانگرد دارد، اگر فقط یک میلیون نفر آن به ایران بیاید، اقتصاد ما را متحول می‌کند. چین هر سال ۵۲۵ میلیارد یورو با اروپا معامله اقتصادی دارد، اینکه جنس بی‌کیفیت چینی به ایران می‌آید، مشکل از سفارش ماست.
سفیر ایران در چین: تحریم‌های امریکا ظالمانه است
محمد کشاورز زاده سفیر جمهوری اسلامی ایران در چین روز یک‌شنبه در توییتر نوشت: «در این شرایط سرنوشت‌ساز که کادر درمانی کشور در تلاش است کرونا را شکست دهد، وظیفه همه ما کاهش رنج و آلام مردم است. کمک به تنگ‌تر کردن حلقه تحریم ظالمانه امریکا با هر توجیهی غیرقابل‌پذیرش است. تاکنون بیشترین کمک خارجی از چین به ایران بوده‌است با شایعات بی‌اساس باعث دلسردی نشوید». توییت سفیر ایران در چین در شرایطی است که او پیشتر نیز درباره هجمه‌ها علیه برنامه جامع ۲۵ ساله همکاری‌های چین و ایران گفته‌بود: «بیشتر این هجمه‌ها نشئت گرفته از کانال‌های خاص و معاندینی است که دوست ندارند روابط ایران با کشورهای بزرگی مانند چین رشد پیدا کند و انتظاری جز مخالفت امریکا هم با این برنامه نداشتیم.»
امریکا برای ایران دایه مهربان‌تر از مادر شده است
کشاورز زاده هجمه‌ها علیه برنامه جامع همکاری‌های ایران و چین را مضحک و خنده‌دار خواند و افزود: «کشورهایی مانند امریکا که تحریم‌های ظالمانه‌ای علیه ما اعمال می‌کنند و حتی پول‌های ما را در کشورهای دیگری مانند ژاپن و کره‌جنوبی بلوکه کرده‌اند و اجازه نمی‌دهند از آن پول‌ها برای تأمین دارو یا مواد غذایی استفاده کنیم، اکنون «دایه مهربان‌تر از مادر» شده‌اند و ادعاهایی را مطرح می‌کنند که مضحک و خنده‌دار است.»
کشاورز زاده طرح «ادعاهای مضحک و خنده‌دار» را نوعی توهین به شعور جمعی مردم ایران دانست و گفت: «ادعاهایی مانند واگذاری برخی جزایر به چینی‌ها یا استقرار نیروهای نظامی چین در ایران، در قالب برنامه جامع همکاری‌های ایران و چین، مضحک، خنده‌دار و نوعی تبلیغات منفی است.»
نقش رژیم صهیونیستی
همچنین مجیدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفتگو با تسنیم با بیان اینکه اسرائیل پشت‌پرده جنجال رسانه‌ای علیه توافق ۲۵ساله ایران با چین قرار دارد، می‌گوید: اگر توافق با چین استعماری است، چرا امریکا و غرب حاضر به امضای این توافق با ایران نیستند؟
حریری، با بیان اینکه عربستان و امارات غربگرا شریک اول چین در منطقه‌اند و چین شریک اول تجاری ۱۳۰ کشور دنیاست، گفت: در این شرایط برای من سؤال است که چطور ایران را از یک رابطه راهبردی ۲۵ ساله با چین می‌ترسانند؟ وی گفت: پس از سفر دوم آقای لاریجانی به چین در اواخر سال ۹۷ و ارائه دو پیام کتبی از سوی مقام معظم رهبری و رئیس‌جمهور به رهبر چین، بر اساس توافقنامه جامع همکاری که حاصل سفر اول آقای لاریجانی (بهمن یا اسفند سال ۹۲) بود، افق‌های جدیدی در روابط با چین در قالب سند راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین با کلیات همان توافقنامه جامع، مطرح شد.
بنابراین قرار شد این توافق وارد مراحل اجرایی شود و بنده دیگر از جزئیات آن اطلاعی ندارم، زیرا برای ادامه کار، کمیته‌ای با ریاست آقای ظریف در سطح وزرا تشکیل شد. نهایتاً در مرداد پارسال آقای ظریف این توافق را به‌عنوان پیش‌نویس اولیه سند راهبردی در چین تحویل داد.
نقش اسرائیل پشت همه این جنجال‌ها
حریری در پاسخ به این پرسش که آیا این پیش‌نویس اولیه در کمیته مشترک ایران و چین تهیه شد، گفت: خیر، این پیشنهاد طرف ایرانی است و هنوز هم پیشنهاد ایران است که به چین ارائه شد، چینی‌ها هم یک مقدار روی آن چانه زدند. از سوی چین، دپارتمان تحقیقات ملی، که مسئول روابط ایران و چین است، نظریاتی داشتند که ارائه کردند و در آخر هم پیش‌نویس نهایی یا ویرایش نهایی آن «برنامه جامع همکاری‌های ایران و چین» شد. رقم ۲۵ سال هم یک عدد نمادینی است که باز ما پیشنهاد کردیم و براساس مطالعه‌ای که از چینی‌ها داشتیم، تعریف چینی‌ها از قرارداد بلندمدت مثلاً ۲۵ ساله است، یعنی درقالب مقاطع پنج ساله برنامه‌ریزی می‌کنند که برنامه آن‌ها برای بلندمدت پنج تا پنج سال است و عرف بین‌المللی نیز تقریباً همین است، بنابراین تنها عددی که در این سند ذکر شده همین رقم ۲۵ است. اول تیرماه سال جاری آقای ظریف وزیر امور خارجه ایران، پس از تصویب این سند در جلسه هیئت دولت، آن را به‌عنوان نظر نهایی دولت جمهوری اسلامی ایران به چینی‌ها ارائه کرد، این تمام قصه این قرارداد است.
وی در واکنش به این پرسش که سال گذشته بعد از سفر وزیر امور خارجه ایران به چین، پیش‌نویسی منتشر و تنها یک خبر کلی از آن مطرح شد، موضوع چه بود، گفت: یک سایت به‌نام پِترولیوم اِکونومیست که آقای وایت کین این مطلب را نوشته‌است، یک شخصی است حتماً هم اگر تحقیق کنند می‌بینند که از طرف اسرائیل است (البته به‌نظر بنده). تنها عددی که در این ۱۸ صفحه وجود دارد ۲۵ است؛ اعداد دیگر شامل عدد ۴۰۰ میلیارد دلار و ۸۰ میلیارد دلار در نفت و گاز، تخفیف‌ها و ۵ هزار سرباز چینی، این‌ها داستان است و اصلاً چنین اعدادی مطرح نیست. وی تصریح کرد: قرار ما با چینی‌ها در کیش نیست، چون اصلاً در کیش چه‌کاری می‌شود کرد؟ قرار ما با چینی‌ها در جاسک است، اصلاً پایه آن سواحل مُکران است.
بنابراین می‌خواهم بگویم اصلاً این حرف‌ها و این اعداد و ارقام نیست، آن آقا وایت کین یک چیزی نوشت و اینجا هم در داخل داشت یک موجی شروع می‌شد که از داخل اتاق بازرگانی هم شروع شد، ولی بعد بنده به‌شدت این را تکذیب کردم و خیلی زود جنجال خوابید. اما دوباره از وقتی دولت خبر تصویب این توافقنامه را اعلام کرد، حرف و حدیث‌ها شروع شد. همان آقای سایمون وایت کین در یک نشریه به‌نام اویل پرایس یک سناریوی دیگری می‌چیند، این آدم همان آدم است، تنها نشریه‌اش عوض شده، نویسنده یک نفر است و دوباره درباره ایران و روسیه و چین یک قصه دیگری درست کرده‌است.
حریری در واکنش به این پرسش که بنابراین فکر می‌کنید این حرف و حدیث‌ها و جنجال‌ها از روی ترس و با قصد و هدف مشخصی انجام می‌شود، گفت: این جیغ و صدایی که از توییتر وزارت امور خارجه امریکا، رضا پهلوی، منافقین و ... و حتی افرادی در داخل کشور منتشر می‌شود، صدا و جیغ اسرائیل است و صدای کسی دیگر نیست. در امریکا هم هیچ کسی به‌جز پمپئو موضع نگرفته‌است، اصلاً شما در سطح بین‌المللی این خبر را نمی‌بینید و هر چه هست رسانه‌های ضد ایرانی خارجی که مسئولان آن ایرانی هستند، راجع به آن صحبت می‌کنند، در کدام‌یک از نشریات معتبر بین‌المللی دیدید که راجع به این سند صحبت کنند؟ شاید نیویورک‌تایمز در حد دو خط در یک مقاله خیلی کوتاه نوشته‌است. اما در مقابل مثلاً بی‌بی‌سی فارسی، سایر رسانه‌های خارجی که بخش فارسی دارند، به این موضوع پرداختند و سردمدار آن‌ها هم تلویزیون‌های من‌وتو و اینترنشنال هستند و دارند شلوغ می‌کنند یعنی این‌ها از بقیه بیشتر مانور می‌دهند. تحلیل بنده این است که دلیل این سروصداها این است که منافع بلندمدت اقتصادی اسرائیل در خاورمیانه در شراکت با چین به خطر افتاده‌است، ولی حتماً یک چنین اتحادی را علیه این قرارداد در دنیا می‌بینیم، البته اتحادی که بین‌المللی نیست و عموماً موضوع داخلی است، امکان دارد در لندن در نیویورک یا هر جای دنیا نشسته باشند، ولی ایرانی هستند و دعوای خودمان است. وی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون کشور دیگری از غرب تمایل به انعقاد چنین قراردادی با ایران را داشته‌است، گفت: مگر ما چند نوع سناریو می‌توانیم برای مملکت بریزیم؟ نفت، گاز و پتروشیمی اساسی‌ترین چیزهایی است که در ایران داریم و می‌توانیم به دنیا عرضه کنیم. اولین احتیاجات ما در دنیا نیز این است که تکنولوژی‌های مخابراتی داشته باشیم، فرودگاه و راه‌آهن داشته باشیم، بندر داشته باشیم و این‌ها احتیاجات اولیه ماست، مگر با فرانسوی‌ها که نشستیم غیر از این حرف زدیم؟ بعد از برجام مگر با آلمانی‌ها که نشستیم غیر از این‌ها را گفتیم؟ فرقی نمی‌کند طرف کیست، چین یا هر کشور دیگر دنیا، ما با هر جای دنیا می‌خواهیم یک توافقنامه اقتصادی بنویسیم، نقشه راه ما عین همین است. مناسب‌ترین نقطه جغرافیایی ما سواحل مکران است و باید آنجا برویم، هر کسی باشد فرقی نمی‌کند، حالا فعلاً با چین در حال توافق هستیم و هیچ اشکالی هم ندارد.
چین در کل تاریخش تجربه استعمارگری ندارد
حریری واکنش به این پرسش که گفته شده‌است که ایران با امضای این قرارداد مستعمره چین می‌شود، گفت: چین اصلاً تجربه استعمارگری ندارد، یعنی تجربه تاریخی‌اش این را نشان نمی‌دهد. من از جانب همه آدم‌هایی که راجع به فضای اقتصادی ایران صحبت می‌کنند، می‌گویم که عین همین یعنی واو به واو همین را می‌شود با همه جای دنیا بست. حالا اگر کشور دیگری جلو نیامده مشکل خودش است. حالا چینی‌ها تا اینجا جلو آمدند که من معتقدم با چینی‌ها هم نمی‌شود این کار را کرد، یعنی مستلزم این است که ما باید در دنیا شرایط را مثبت‌تر کنیم تا چینی‌ها چنین چیزی را امضا کنند، هنوز چیزی نشده‌است. این پیش‌نویس از سوی ایران امضا شده و هنوز چینی‌ها قبول نکرده‌اند، شاید به‌هم بخورد. من نمی‌دانم چرا هنوز اتفاقی نیفتاده همه ناراحت شده‌اند!
نظر شما