«نماینده»/ محمدحسن شجاعی فرد*: این روزها و همزمان با تداوم اقدامات خصمانه دولت ابوجا در خروج شیخ زکزاکی از حبس خانگی و انتقال ایشان به زندان مرکزی ایالت کادونا، ضرورت توجه و اهتمام بیشتر به وضعیت سلامتی این عالم ربانی و رهبر جنبش اسلامی شیعیان نیجریه بیش از پیش توجه آزادی‌خواهان جهان را به خود جلب کرده است. در این میان جمهوری اسلامی ایران به عنوان حامی مستضعفان جهان از رسالت مهمی در این حوزه برخوردار بوده و همین رسالت افکار عمومی کشورمان را نسبت به عملکرد دستگاه دیپلماسی در این زمینه حساس کرده و بسیاری بر ضرورت برخورد قاطع تر کشورمان در این موضوع و در حمایت از شیخ مظلوم تأکید دارند.

با وجود همه تلاش‌های صورت گرفته از سوی دولت، به نظر می‌رسد در این زمینه چند گام مهم به نظر می‌رسد. نخستین گام در اولویت قرار گرفتن شخص زکزاکی برای دستگاه دیپلماسی کشورمان است. اکنون این نوع رویکرد در وزارت خارجه دیده نمی‌شود. البته در پیگیری این موضوع سیاست هم دخیل است و همین امر دست و پای دستگاه دیپلماسی ما را بسته است و این در حالی است که پیگیری وضعیت سلامتی شیخ زکزاکی موضوعی کاملاً حقوق بشری و انسانی است و نه سیاسی. اکنون این ضرورت احساس می‌شود که دستگاه دیپلماسی کشورمان باید جدا از روابط میان دولتی و سیاسی به آن پرداخته و بها داده و جدی تر به این مقوله ورود پیدا کند. سایر تشکل ها و نهادهای علمی، فرهنگی، حقوق بشری و... که در حوزه بین‌المللی از آزادی عمل بیشتر و تأثیرگذاری برخوردار هستند نیز باید خارج از نوع وابستگی‌های سیاسی، وارد عمل شوند. نهادهایی مانند کمیسیون حقوق بشر اسلامی و ارگان های حقوق بشری سازمان ملل هم باید نقش جدی تری در این موضوع بر عهده بگیرند.

مسئله دیگر که در این احوال باید مورد توجه تصمیم‌سازان کشورمان قرار گیرد، رایزنی برای جلب موافقت مقامات نیجریه و انتقال شیخ زکزاکی به کشور طرف سوم در راستای پیگیری روند درمان ایشان است. سفر درمانی چهار ماه پیش رهبر جنبش شیعیان نیجریه به هند به علت تهدیدات امنیتی نیمه کاره ماند، اما اکنون این مسئله می‌تواند دوباره به عنوان راه حلی مد نظر قرار گیرد. البته این امر هم کار قوی دستگاه دیپلماسی کشورمان را طلب می‌کند. ترکیه و مالزی که پیشتر نسبت به پذیرش شیخ زکزاکی اعلام آمادگی کرده بودن،د اکنون نیز می‌توانند در این راستا مد نظر قرار گیرند. دیگر کشورهای اسلامی هم در این زمینه به عنوان گزینه‌ای بالقوه می‌توانند مطرح باشند.

در انتها درخواست تمام آزادی‌خواهان از دولت کشورمان در مقطع کنونی آن است که با اتخاذ موضعی قاطع تر در راستای آزادی شیخ زکزاکی حتی المقدور دوستداران انقلاب اسلامی را ناامید نکند. رویکرد کنونی دولت خلاف این جهت است که دلسردی دیگر حرکت‌های اسلامی را به همراه خواهد داشت. همنوایی کشورمان با برخی جریان‌های انقلابی نظیر حماس، حزب الله و انصارالله نتایج ملموس و پیروزی‌های گسترده‌ای را در مقابله با استکبار جهانی به دنبال داشته، اما سیاست ما در برخورد با برخی دیگر از جریان ها از جمله در نیجریه که با مماشات همراه بود، از سوی حامیان انقلاب اسلامی تقبیح شده است. باید حواسمان باشد اکنون چشم مسلمانان و آزادی خواهان در موضوع نیجریه عملکرد ما را نشانه رفته، پس باید هوشیار بوده و این امید را به یأس تبدیل نکنیم.