به گزارش «نماینده»  یکی از مصادیق مقابله با تحریم‌های آمریکایی در طرح‌های نمایندگان مجلس و به‌خصوص کمیسیون امنیت ملی، بروز و ظهور پیدا کرده است.
«محمدابراهیم رضایی» معتقد است فارغ از اینکه طرح‌های مذکور تا چه اندازه ضمانت اجرایی لازم را دارند، می‌توانند به‌عنوان سندی در آینده در محاکم بین‌المللی قابل‌پیگیری باشند و در راستای استرداد مطالبات قانونی و بهحق مردم ایران به‌کار گرفته شوند.
 این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درعین‌حال از ترکیب کمیسیون متبوع خود انتقاد و عدم حضور دبیر شورای عالی امنیت ملی به‌منظور هم‌اندیشی در دستیابی به راهکارهای اجرایی مقابله با آمریکا را، نشانۀ عدم اعتماد به برخی اعضای کمیسیون برشمرد.
آنچه در زیر می‌آید ماحصل گفت‌وگوی ما با نمایندۀ مردم خمین در مجلس دهم است:

*به نظر شما در مقطع کنونی و با توجه به تناقض‌گویی‌های پرتکرار آمریکایی‌ها، بهترین راه مقابله با سیاست‌های خصمانۀ این کشور چیست؟
بهترین راه مقابله، حل مشکلات داخلی به‌خصوص در حوزۀ اقتصادی است. وقتی کشور در تأمین کالاهای اساسی مردم دچار مشکل شود، آمریکا هم به طمع می‌افتد تا سیاست فشار را به جمهوری اسلامی افزایش دهد. تحریم‌های فعلی آمریکا درواقع بهانه‌ای است برای اینکه کشور در ابعاد مختلف به خودکفایی برسد. این بهترین راه مقابله با فشارهای ناشی از تحریم‌های آمریکایی است.

*طرح‌هایی که مجلس در این رابطه به تصویب رساند، چه اندازه مؤثر است؟
دامنۀ تأثیرگذاری و به‌اصطلاح بُرد این فعالیت‌ها بیشتر از آنکه به‌لحاظ اجرایی و یا اقتصادی مؤثر باشد، تأثیرات روانی دارند؛ درواقع، قدرت عمیق اجرایی ندارند.

*بر این اساس، چرا چنین طرح‌هایی نگاشته می‌شوند؟
به‌هرحال وظیفۀ کمیسیون و نمایندگان، انجام رفتار متناسب با آمریکاست.

*آینده‌پژوهی در تدوین این طرح‌ها جایگاهی ندارد؟
پاسخ این سؤال می‌تواند مثبت باشد. در حال حاضر آمریکا با هیمنه‌ای که میان کشورهای دیگر ایجاد کرده، می‌تواند قواعد و قوانین بین‌المللی را نادیده بگیرد و این کار را با زورگویی به انجام می‌رساند. بر این اساس، طرح‌هایی که فعلاً در حال تدوین است، ممکن است در آینده کاربرد داشته باشد.

*منظور شما احتمال محاکمۀ آمریکا در محاکم بین‌المللی است؟
بله. به‌هرحال دنیا همیشه بر مدار یک قدرت نمی‌چرخد. بر این اساس، می‌توان در آینده بر اساس این طرح‌ها، مدعی مطالبۀ حق کشورمان باشیم.

*به نظر شما این طرح‌ها می‌تواند هم‌وزن طرح‌های سنای آمریکا هم باشد؟
خیر. شرایط آن‌ها با ما متفاوت است.

*این تفاوت‌ها را تبیین می‌فرمایید؟
طرح‌های آمریکایی به‌دلیل سیطرۀ این کشور بر بسیاری از کشورهای دنیا، دارای وزن خاصی است. طرحی که از سنای آمریکا به‌عنوان مصوبه خارج می‌شود، قدرت اجرایی در دنیا را دارد؛ یعنی کشورهای دیگر به‌دلیل همان هیمنه‌ای که از آن سخن گفتیم، اجرای آن را بر خود فرض و لازم می‌شمارند؛ ولی در مورد مصوبات ما وضعیت فرق می‌کند. حوزۀ توانمندی ما فقط محدود به محور مقاومت است که بازوی اجرایی قوی ما محسوب می‌شوند.

*عدم حضور شورای عالی امنیت ملی در جلسات کمیسیون امنیت ملی مجلس را چگونه می‌توان توجیه کرد؟
به نظرم این عدم حضور به‌دلیل عدم انسجام کافی و لازم در کمیسیون امنیت ملی مجلس است. ترکیب اعضا در این کمیسیون به‌نحوی است که می‌توان ادعا کرد شورای عالی امنیت ملی اعتماد لازم را به این ترکیب ندارد.

*توضیح بیشتر می‌فرمایید؟
این اندازه بدانیم که گاهی یک خبر طبقه‌بندی‌شده در جلسه مطرح می‌شود؛ ولی متأسفانه برخی اعضا بدون توجه به آثار آن در ابعاد مختلف اجتماعی و سیاسی، خبر را در جامعه بازپخش و به‌نوعی افشا می‌کنند. به‌همین دلیل دبیر شورای عالی امنیت ملی حاضر نیست مسائلی را مطرح کند که افشای آن‌ها می‌تواند منافع ملی را به مخاطره بیندازد. درواقع اعتمادی به این ترکیب ندارند.

*این موضوع مسبوق به سابقه هم بوده است؟
اشاره کردم که برخی اعضا هستند با علم به اینکه می‌دانند مسائل مطرح شده، در حوزۀ ملی اثربخش است، باز هم رعایت نمی‌کنند و با اعلام یک خبر، منافع ملی را به خطر می‌اندازند. ما امیدواریم یک تغییر مطلوب در این کمیسیون در سال چهارم شاهد باشیم که برای نظام هزینه ایجاد نکند.